Özel - Siir

[yunus_8606]

SAKARYA



İnsan bu, su misali, kıvrım kıvrım akar ya;



Bir yanda akan benim, öbür yanda Sakarya



Su iner yokuşlardan, hep basamak basamak



Benimse alın yazım, yokuşlarda susamak



Her şey akar, su, tarih, yıldız, insan ve fikir



Oluklar çift birinden nur akar, birinden kir.



Akışta demetlenmiş, büyük, küçük kainat



Şu çıkan buluta bak, bu inen suya inat



Fakat Sakarya başka, yokuş mu çıkıyor ne,



Kurşundan bir yük binmiş, köpükten gövdesine



Çatlıyor, yırtınıyor yokuşu sökmek için,



Hey Sakarya, kim demiş suya vurulmaz perçin



Rabbim isterse, sular büklüm büklüm burulur,



Sırtına Sakarya***8217;nın, Türk tarihi vurulur



Eyvah, eyvah, Sakarya***8217;m, sana mı düştü bu yük Bu dava hor, bu dava öksüz, bu dava büyük!..

Ne ağır imtihandır, başındaki Sakarya

Bin bir başlı kartalı nasıl taşır kanarya?

İnsandır sanıyordum mukaddes yüke hamal

Hamallık ki, sonunda, ne rütbe var, ne de mal,

Yalnız acı bir lokma, zehirle pişmiş aştan

Ve ayrılık, anneden, vatandan, arkadaştan

Şimdi dövün Sakarya, dövünmek vakti bu an

Kehkeşanlara kaçmış eski güneşleri an

Hani Yunus Emre ki, kıyında geziyordu

Hani ardında çil çil kubbeler serpen ordu?

Nerede kardeşlerin, cömert Nil, yeşil Tuna

Giden şanlı akıncı, ne gün döner yurduna

Mermerlerin nabzında hala çarpar mı tekbir?

Bulur mu deli rüzgar o sedayı Allah bir!

Bütün bunlar sendedir, bu girift bilmeceler

Sakarya, kandillere katran döktü geceler

Vicdan azabına eş, kayna kayna Sakarya

Öz yurdunda garipsin, öz vatanında parya!

İnsan üç beş damla kan, ırmak üç beş damla kan

Bir hayata çattık ki hayata kurmuş pusu,

Geldi ölümlü yalan, gitti ölümsüz gerçek

Siz, hayat süren leşler, sizi kim diriltecek?

Kafdağı***8217;nı assalar, belki çeker de bir kıl

Bu ifritten sualin, kılını çekmez akıl!

Sakarya, saf çocuğu, masum Anadolu***8217;nun

Divanesi ikimiz kaldık Allah yolunun

Sen ve ben, göz yaşıyla ıslanmış hamurdanız

Rengimize baksınlar, kandan ve çamurdanız

Akrebin kıskacında yoğurmuş bizi kader

Aldırma, böyle gelmiş, bu dünya böyle gider!

Bana kefendir yatak, sana tabuttur havuz

Sen kıvrıl, ben gideyim. Son peygamber kılavuz!

Yol onun, varlık onun, gerisi hep angarya

Yüzüstü çok süründün, ayağa kalk SAKARYA***8230;