Özel - Siir

[üzgün]

kaymakam ve masal güzel şiir paylaşımlarınız için tşk ederim güzel şiirler sunuyorsunuz sizleri tanımıyorum ama inş birgün tanımayı isterim yüreginize saglık ...

[masal_1]

Ne zaman yüzüne baksam
yalnızlığın o mutlu gerilimi

O öksüz göl hızla derinleşir
biliyorum ,acılarım hiç bitmeyecek ,
bu öyle bir yeşil

Ne zaman gözlerinin içine baksam , biliyorum
ikimizi de aşar ,o kapının ardındaki masal
bense yüreğimin bu hallerinden korkar , kalırım
bir hız trenine bindirilmiş küçük bir çocuk gibi
geçip giden yüzlerine bakar kalırım

Ömrün kısalığı çarpar camlara
ateş hızla yayılır içerilere

Akşam olur , evler dolar boşalır
acıyla erir , yüzüne aşık çocuk

Ne zaman gözlerinin içine baksam , bliyorum
İkimizi de aşar , o kapının ardındaki masal ...

[masal_1]

Doktor, benim derdim bambaşka bir dert;
Ağrıyan yerimi sorma boşuna.
Yazdığın reçete değer mi zahmet?
Kağıtla kalemi yorma boşuna.



Kerem eyle, fayda vermez yardımın;
Tıp ilminde çaresi yok derdimin;
Her tarafı gurbet olmuş yurdumun;
Düşünceme tuzak kurma boşuna.



Gönlüm yığın yığın hasret yüklüdür;
İçimde tarifsiz keder saklıdır
Sökemezsin yaralarım köklüdür;
Merhem sürüp, sargı sarma boşuna.



Dost yolları nakışlandı kanımdan;
Sevdiklerim vergi keser canımdan;
Sükuta muhtacım, ayrıl yanımdan,
İncitip günaha girme boşuna.



Aşk koymuşlar ıstırabın adını;
Alamadım yaşamanın tadını
Yapacaksan eğer bana yardımı,
Öldür kurtar, ilâç verme boşuna...

[masal_1]

Aç kulaklarını, dinle sözümü
Yalan söz gerçeğe bir tuzak değil,
Ehli irfan olan Hakk'ın mekanı,
İşte böylesinden Hakk uzak değil.


İrfan meclisine girmeyen kişi,
Pişmemiştir özüsünün ateşi,
Yenilmez ekmeği, zehirdir aşı,
Lanet böylesine, hiç yazık değil.


İnsan haklarını hak bilen kişi,
Özünde nur doğar, yalan ateşi,
Kamili taşlamak cahilin işi,
Cahilden kötülük hiç uzak değil.


Sakın ol Nesimi, sen senden sakın,
Meclis-i erkandır edep er hakkın,
Özünü bilene Hakk olur yakın,
Hakk odağı demden hiç uzak değil...

[masal_1]

Çağrışır bülbüller gelmiyor bağban
Hoyrat dost bağından gül aldı gitti.
Yüz bin mihnet çektim bir bağ bezettim
Yari ben besledim el aldı gitti..


Nice mihnet çektim bin daha gerek
Hayli ômür ister bir daha görek
Nazlı yarim aldı o kanlı felek
Aktı gözüm yaşı sel oldu gitti..


Nazlı yardan kem haberler geliyor
Dostlarım ağlıyor, düşmanlar gülüyor
Dediler ki sefil Emrah ölüyor
Kimi kazma kürek bel aldı gitti...

[masal_1]

Elâ gözlerini sevdiğim dilber
Sen benim derdimden devâ bilmezsin
Sen nasıl tabipsin yoktur ilâcın
Yürekte yaramı sarabilmezsin.


Sana derim sana ey kalbi hayın
Kimseler çekmesin feleğin yayın
Alıp harap ettin gönül sarayın
Alıp bir taşını koyabilmezsin.


Emrah eydür yalan oldu sözlerim
Muhabbetin can evimde gizlerim
Ne durursun ağlasan a gözlerim
Gitti kaşı kara, görebilmezsin...

[masal_1]

Yar senin elinden hastayım, hasta,
Hastayı görmeye yar sefa geldin.
Elinden ayvası, koynunda narı,
Canımın cananı yar safa geldin.


Yar senin kaşların kemenin bendi,
Melekler bürümüş huridir kendi,
Bir su ver içeyim, yüreğim yandı,
Bulgarı dağından kar safa geldi.


Eskiden görürdüm haftada, ayda
Artık bundan sonra, geldin ne fayda?
Azrail göğsümde, canım hayhayda
Gözyaşı dökmeye yar safa geldin.

[masal_1]

Anlatmak ne mümkün yaram derinde,
Derdimin şifâsı senin elinde,
İnanır sözüme durmaz yerinde,
Coşar gelir bana, yâr olur musun ?

Allah aşkına düşünüp bir ara,
Aldırmadan fırtına, tipi, kara,
Benden beklemeyi koyup kenara,
Şaşar gelir bana, yâr olur musun ?

Sevgiye susamış, içip kanmışsam,
Uğruna kül olup, sana yanmışsam,
Sana kucak açmış, seni anmışsam,
Koşar gelir bana, yâr olur musun ?

Yakıp yıkıp, sonra da kaçar mısın ?
Ya da "kısmet" der, yola çıkar mısın ?
Su gibi engelleri yıkar mısın ?
Taşar gelir bana, yâr olur musun ?

Kırıp zincirleri, prangaları,
Sonra üzerine giyip alları,
Ovayı, dağları uzun yolları,
Aşar gelir bana, yâr olur musun ?


Yar olmayı beceremeyene.......

[masal_1]

Hayal bana yakın yar bana uzak
Sevdası başıma dolanır gitmez
Aşkına düşeli yar bana uzak
Yüz bin öğüt versen biri kar etmez.



Senin aşkın beni kıldı urusvay
Düşmüşüm peşinde koşarım hay hay
Kabul et kapında beni de kul say
Dost yoluna ölür aşık ar etmez.


Ey beni bu derde giriftar eden
Eski muhabbeti kaldırdın neden
Gönül ister kavuşmayı ölmeden
Gül olmasa bülbül ah u zar etmez.


Beni yakan yansın aşkın narına
Gönül düştü bir zalimin toruna
Bakmaz mısın bu VEYSEL'in zarına
Ah çeker ağlarım yar elim yetmez...

[KAYMAKAM]

Can Kırıkları

Şimdi susuyorum!
yüreğimdeki yangınlara aldırmadan
bıraktığın enkazın küllerinde yürüyorum
her adımda biraz daha uzaklaşıyorum kendimden
dilim dipsiz bir kuyuya düşüyor
kendimden kaçıyorum

şimdi anlıyorum!
şehrin rezil sokaklarında bitmişiz
sevdamızın köşebaşları hep tutulmuş
bakışlarım biraz daha boş artık dünden
içimdeki uçurum eskisinden derin

şimdi biliyorum!
sonsuza kadar sürmüyor tüm sevgiler
o derman hiçbir zaman olmuyor yürekte
biran geliyor ölüyor birşeyler
en derinlerde bir yerde

şimdi görüyorum!
kişi sadece hatalarına yanmıyor
tam derdimi anlatabileceğim dediğinde
dilde kelimeler bitiyor

şimdi yürüyorum!
ismi fail bir yolculukta çırılçıplağım
can kırıkları kanatıyor heryerimi
içime damlıyor kan kızılı
ağır ağır ölüyor bu beden
can tende yarım.