Hayata dair..

[Psikolog_08]

22.07.08

(...İşte iddialı iletişim için reçete)

-Bir seferde sadece tek bir konuyu ele alın.

-Karşınızdakini yaralama ya da lafı ağzına tıkayıp zafer kazanma arzunuzu bastırın.

-Dilinizi ***8220;Hep***8221; ya da ***8220;asla***8221; gibi sözcükler dahil, kışkırtıcı ya da duygusal ifadelerden arındırın.

-Kişiye değil, olaya ya da davranışa odaklanın.

-Fark ettiğiniz ya da doğru bildiğiniz konular hakkında konuşun.

-Davranışın siz dahil insanlar üzerindeki somut ve soyut etkilerini açıklayın.

-Gerçekleşmesinden hoşnut olacağınız şeyleri ifade edin.

-Dinleyin ve karşınızdakilere temel ölçüde saygı gösterin.

-Olumlu iç konuşma ve iddialı iletişim becerilerini birlikte kullanabilirseniz düşlerinizi gerçekleştirme ve ilişkilerinizi geliştirme yolunda ilerlemeye başlarsınız.

-Unutmayın, başarısızlık sadece işe yaramayan yöntemlerden biridir, öyleyse kaybedecek neyiniz var ki?...

(...Alana Billingham)

[Psikolog_08]

23.07.08

Kendimizle bağlantıda olmayı veya olmamayı seçebiliriz...
Söylediklerimiz ve yaydığımız titreşim arasında çok fazla çelişki var...
Neredeyse kimse başlarına gelen olayların neden geldiğinin farkında değil...
Bir diğer deyişle kafa karıştırıcı bir karmaşa mevcut...
Ne kadar muhteşem ki, pek çok insan kendi ile bağlantıda olmayı yaşarken, bu realitede kalırken ve bunu etrafındakilere öğretip yayarken, yani her şeye rağmen, evren hâlâ ilerlemeye devam etmeyi başarıyor...
Ve ne kadar muhteşem ki, her birimizin kendimizle, içimizdeki güçle bağlantıda olma veya olmama seçeneğimiz var...

(...Abraham)

[seda]

zaten bunu becermekde marifet ister ama guzel denemeye degermi acaba

[Psikolog_08]

28.07.08

Küçük bir çocuk annesinin doğum gününde bir ev resmi yapmaya karar vermişti...
Küçük zihninde ev çoktan boyanmıştı bile; en küçük ayrıntısına kadar nasıl olacağını biliyordu...
Geriye sadece kağıda dökmek kalmıştı...
...
Doğum günü için resim bitti... Elinden geldiği kadar bir ev şeklini ortaya dökmüştür. Bu bir sanat eseridir çünkü ona aittir, her bir çizgisi annesine olan sevgisiyle yapılmıştır, her pencere her kapı orada olması inancıyla boyanmıştır.
Bir saman yığını gibi görünse bile şimdiye dek boyanmış olan en mükemmel evdir; bir başarıdır çünkü küçük sanatçı ona tüm kalbini ve ruhunu vermiştir onu yapmak için tüm varlığını katmıştır.
...
Bu, sağlıktır, bu başarı, mutluluk ve hakiki hizmettir. Mükemmel özgürlükte kendi tarzında, sevgiyle hizmet vermek.
Böylece bu dünyaya geliyoruz, hangi resmi boyayacağımızı bilerek, hayatta yolumuzu planlamış olarak. Geriye kalan onu maddiyata çevirmemizdir. Sevinç ve ilgiyle geçiyoruz hayattan, bütün dikkatimizi bu resmi mükemmel hale getirmeye odaklanarak ve elimizden gelen en iyi şekilde düşünce ve amaçlarımızı seçtiğimiz çevrede fiziksel hayata geçiriyoruz.
...
Baştan sona kendi ideallerimizi, kendimize ait olan arzularımızı sahip olduğumuz bütün kuvvetle takip edersek başarısızlık yoktur, hayatımız müthiş bir başarı olmuştur, sağlıklı ve mutlu bir hayat.
Çocuk ressamın aynı küçük hikayesi gene bize, eğer izin verirsek, hayat zorluklarının bu başarı, mutluluk ve sağlığı nasıl bozduğunu ve bizi amacımızdan saptırdığını gösterecektir.
...
Çocuk mutlu ve kendini vermiş olarak resmi yaparken biri gelir ve ***8220;Neden oraya bir pencere koymuyorsun? Şuraya da bir kapı koyabilirsin, bahçe yolu şuradan gitsin***8221; der.
Çocukta bunun sonucu, yaptığı işe ilgisini kaybetmesi olacaktır. Devam edebilir, ama şimdi başkasının fikirlerini kağıda dökmektedir; sinirlenebilir, mutsuz olabilir, bu tavsiyeleri geri çevirmeye korkabilir, resimden nefret etmeye başlayabilir, belki resmi yırtabilir; çocuğun tipine göre reaksiyon ortaya çıkacaktır.
...
Sonuçta ortaya çıkan resim tanınabilir bir ev resmi olabilir fakat mükemmel değildir ve bir başarısızlıktır çünkü bu artık başkasının fikirlerinin yorumudur; kendisinin değil.
Bir doğum günü hediyesi olarak kullanılamaz çünkü zamanında bitmeyebilir ve annesi hediye için bir dahaki seneyi beklemek zorunda kalabilir.
Bu, hastalıktır, müdahaleye reaksiyondur. Bu geçici başarısızlık ve mutsuzluktur; ve bu başkalarının hayat amacımıza müdahale etmesine ve zihinlerimize şüphe, veya korku veya ilgisizlik ekmesine izin verdiğimizde gerçekleşir...

(...Dr. Edward Bach)

[Psikolog_08]

> Kendinizi melankoliye kaptırmayın...
Melankoli geçici bir ruh halidir, sakın bilgelikle karıştırmayın...
...
> Rekabet yarışmalarına da kapılmayın...
Tek gerçek başarı, mutlu hissetmektir...
...
> Can sıkıntısı ve heyecan konusunda ayarlı olun...
Heyecanı küçük dozlarda ve yerinde kullanmak en iyisi...
...
> Endişelerinizi somutlaştırın, bastırmayın...
***8220;Olabilecek en kötü şey ne***8221; diye sorun kendinize...
...
> Haset değil, hayranlık duyun...
Sahip olduğunuzun tadını çıkarın, kendinizi başkalarıyla karıştırmayın...
...
> Abartılmış bir adaletsizliğe uğramışlık duygusundan kaçının...
Kendinizi de, başkalarının size ilgisini de fazla büyütmeyin...
...
> Başkalarının hakkınızda ne düşündüğüne fazla kulak asmayın...
Kamuoyuna aç kalmayacak, ya da hapse düşmeyecek kadar dikkat etmek yeter...

(...Bertrand Russell)

[Psikolog_08]

***8220;Hayat; her birimizi ait olduğu denize doğru hızlı bir akıntıyla götüren bol kıvrımlı bir nehir...
Bu yolculuk kimi yerde yakıcı, bunaltıcı, acıtıcı...
Kimi yerde sakin, asude ve iç açıcı...
Lakin öyle ya da böyle hiçbir an çivi gibi saplanıp kalmıyor üstümüzde...
Acıtsa veya mutlu da kılsa yitip gidiyor zaman direnişin beyhude olduğu kendine özgü seyrinde...***8221;

[Psikolog_08]

Artık genç değilim ve arkadaşlarımın anneleri tek tek ölmeye başladı...
Arkadaşlarım annelerinin değerini anladıklarında, bunu onlara söyleyemeyecek kadar geç kaldıklarını dile getiriyorlar...

Benim hâlâ hayatta olan kusursuz bir annem var... Onun değerini her geçen gün daha iyi anlıyorum.
Annem değil, ben değişiyorum... Hayat ilerledikçe, onun ne kadar olağanüstü bir insan olduğunu daha iyi anlıyorum...

...

Bu sözleri annemin kendisine söyleyemiyorum ne yazık, oysa duygularımı kaleme almak ne kolay.
Bir evlat kendisine hayat veren annesine nasıl teşekkür edebilir?...
Bir çocuk büyütürken gösterdiği sevgiye, sabıra ve onca çabaya?... Bebekken arkasından koştuğu, asabi bir ergeni anladığı, her şeyi bildiğine inanan üniversite öğrencisini hoşgördüğü için şükranlarını nasıl dile getirebilir?...

Kızının annesinin ne kadar akıllı bir insan olduğunu anladığı günü sabırla beklediği için nasıl minnet duyabilir?...

...

Anne olmuş bir evlat hâlâ kendisine annelik yapan bir insana nasıl teşekkür edebilir?...
Her zaman öğüt vermeye hazır olduğu halde, istendiğinde, ya da gerektiğinde sessiz kalmayı başardığı için...
Binlerce defa söyleyebileceği durumlarla karşılaşmasına karşın, ***8220;Ben sana dememiş miydim***8221; demediği için...
Kendisi olduğu için... Sevgi dolu, düşünceli, sabırlı ve bağışlamayı bilen kendisi olduğu için, nasıl teşekkür edebilir?...

...

Onun bana örnek olmasına, şükretmekten başka bir şey gelmiyor elimden...
Kendi çocuklarımın gözünde, annemin benim gözümde olduğu kadar iyi bir anne olabilmek için dua ediyorum...

Bir kız evlat...

(...Pazar hikayesini Ann Landers anlattı)

[Psikolog_08]

-Hayattan tat alma duygunuzu besleyin...
Her konuda yeni ilgiler oluşturup geliştirin...
...

-Sevecen olun ve bunu başka insanlara sunmaya çaba gösterin...
Ama karşılığını talep etmeyin...
...

-İlginç, çok yönlü ve yapıcı bir iş yapın...
Becerilerinizin gelişebileceği
bir iş...
...

-Çok sayıda küçük ilgi alanları bulup geliştirin...
Günlük hayatınıza çeşitlilik
katın...
...

-Mücadele ile teslimiyet arasında denge kurun...
Elinizden geleni yapın gerisini gelişmelere bırakın...

(...Bertrand Russell)

[eylul64]

cok ,cok tskler zamanlaman harikaydi emegine saglik slmlar

[Psikolog_08]

eylul64´isimli üyeden Al***305;nt***305;

cok ,cok tskler zamanlaman harikaydi emegine saglik slmlar