ağlıyordu.
yol ve sokaklar onun gelişini bekliyordu,
ve özlüyordu onu tekir bir ****.
o ise pencereden yıldızları gözlüyordu,
o hep ulaşılmazı istiyodu.
onun düşleri hep imkansızlar içindeydi.
bir kuş olmayı ve uzaklara kanat çırpmayı istiyordu ve bu hiç bir zaman olmuyordu;
o bunu anlıyordu am dedim ya o hep imkansızı istiyordu.
ara sıra gözleri ufuklara takılırdı işte o anda onu kim görse uçuyor sanırdı.
bir kuş olmak nasıl bir duyguydu yada kanat çırpmak nasıl bir şeydi işte bunu ondan başka kimse bilmiyordu.
onu görmeyeli üç beş ay oldu
daha dün duydum o göklere kavuşmuştu,
bilmiyorum niye ve nasıl oldu bildiğim tek şey var o artık uçuyordu
|
Ağaç şeklinde