tesadüf diye bişey yoktur...

[kralakrep]

arkadaşlar bazen çok zor bi durumda kaldığınızda tam istenilen yerde ve noktada işlerin yoluna girmeye başladığını gördünüzmü..bazılar buna tesadüf yada şans derler..yada lotodan para çıkan bi adama çok şanslı bir adam denir..oysakii tesadüfle kader arasındaki çizgii çok ince bile değildir..çünküü tesadüf diye bişey yoktur..yaşadığınız garip deneyimler sonucu beyninizin buna çözüm bulamamasıdır tesadüf kelimesii..oysakii Her şey Allah'ın yaratmasıyladır. Hiç bir şey kendi kendine olmaz. Her şey varlığında, farklılığında, her halinde ve her şeyinde Onun kudretiyle, Onun iziniyle ve Onun iradesiyle olur. Bu açıdan tesadüfe yer yoktur.

Günlük hayatta tesadüf kelimesini çok kullanmamıza rağmen, gerçekte tesadüf yoktur, tevafuk vardır. Yaratılışta ve devam eden hadiselerdeki pek çok noktadaki benzerlikler tesadüf değil, tevafuktur.

Tevafuk: Bir birine uygunluk, muvafık oluş, Nizamlanmış biçimde bir birine uygun olmak.

Meselâ, atom ile güneş sisteminin birbirine bir tevafuku ve benzerliği vardır. Modelleri birbirine benzer. Atomun ortasında çekirdek etrafında da elektronlar döner. Güneş sistemi de aynı şekildedir. Ortada güneş, etrafında da gezegenler döner. Misaller çoğaltılabilir.

Yine el ve ayak parmaklarının ve diğer uzuvlarının birbirine tevafuku da kâinattaki tevafuklardan birisidir. Aslında Cenâb-ı Hak, Hz. Âdem***8217;i on parmaklı yaratarak, matematiği de yaratmıştır. On sahifelik de bir talimat vermiştir. Parmak sayısı sayesinde tüm medeniyetler birbirinden haberli habersiz onlu sayı sistemini kullanmıştır.

Yine insan vücudunun veya çiçeklerin ve meyvelerin ve diğer mahlûkatın simetrik olması da, güzellik ve estetikteki Cenâb-ı Hakkın hakimiyetinin ve isimlerinin tecellisinin bir göstergesidir.

Yine heykeltıraşların ve ressamların sanatlarının icrasında asırlardır kullandığı altın oranlar, Cenâb-ı Hakkın adl ve hakem isminin birer tecellileridir. Bu tevafuklar eski çağların ilim adamları ve filozofları tarafından da biliniyordu. Bunu fark eden geometrinin kurucularından biri ***8220;Allah daima geometri kullanır***8221; demiştir.

Gerçekten kâinata bu gözle bakılırsa, yüzümüzde, gözümüzde; ağaçta, meyvede; atomda, güneşte; ve yörüngelerinde velhasıl kâinatın tamamında gizli bir pergel ve cetvelin ve diğer geometri aletlerinin sürekli çalıştığını fark ederiz. Zaten Kur***8217;ân-ı Kerim***8217;deki bir çok ayette de, Cenâb-ı Hak ***8220;Biz her şeyi ölçüyle yarattık***8221; demektedir.
Zerreleri ve güneşleri başıboş ve ölçüsüz bırakmayan âlemlerin Rabbi, elbette insanların tüm fiillerini de kontrol etmekte ve amelleri, zerrelerde gösterdiği aynı hassas ölçülerle, hesap gününde değerlendirecektir. Yani dünyadaki matematik, ahiretteki matematiğin bir göstergesidir.

2- ***8220;Halk arasında ***8220;Şansım yâver gitti***8221;, ***8220;Şans bana güldü***8221;, ***8220;Şansım yardım etti***8221;, ***8220;Şanslı olarak dünyaya gelmişim***8221; gibi tâbirler müsbet mânâda, işi yolunda olan, aksiliklerle karşılaşmayan kimseler tarafından; ***8220;Bizde şans mı var***8221;, ***8220;Şanssızın biriyim***8221;, ***8220;Şansım olsaydı bu hale düşmezdim***8221; gibi sözler de menfi mânâda sık sık tersliklerle karşılaşan, hayatını tesadüflere bağlayan kimselerce kullanılır. Toplum içinde de ***8220;şans***8221; kelimesi daha çok kumar, piyango, toto gibi çevre ve kuruluşlarca tekrar edilir. ***8220;Şansınızı deneyin***8221;, ***8220;iyi şanslar***8221; bunun için tekrarlanır.

***8220;Şans***8221; müsbete kullanıldığı halde, daha çok ***8220;menfî***8221; için kullanılır. ***8220;Şans***8221;a güvenen, ümit bağlayan kişinin nasıl bir düşünce ve psikoloji içinde bulunduğu şans mefhumunun mahiyetini anlatmaya kâfidir. ***8220;Şans***8221;la iş görmeye başlayan insan kendisini boşlukta hisseder, tesadüflere inanır, sabah-akşam kalbini, ruhunu, hattâ hayatını bir stres, bir heyecan, bir telâş içinde bırakır. İstediği olmaz, arzu ettiği netice çıkmazsa huzursuz olur,sıkıntıya kapılır, morali bozulur, günlerce o hâlin ezikliğinden kendisini kurtaramaz.
Bu durumdaki bir insan kendisini neden bu derece ***8220;şans***8221;a kaptırmıştır? Sebebi gayet açıktır. Anne sütünden mahrum olan çocuk nasıl yalancı naylon memeye sarılırsa; bu kişi de ***8220;kader, tevekkül, kısmete rıza***8221; gibi gerçek dayanak noktalarını bilemediği, göremediği için ***8220;şans***8221; gibi mevhum, belirsiz, boş bir yere dayanmıştır.

Halbuki İslâmiyet insanları hiç boşlukta bırakmamıştır. Onların boş şeylere, mahiyeti meçhul dşüncelere kapılmasına müsaade etmemiş, meydan vermemiştir.

İslâmda ***8220;şans, talih***8221; gibi sözlerin yeri yoktur. Dinimizde ***8220;kader vardır, tevekkül vardır, Allah***8217;ın gelene rıza vardır.***8221; Bunun da kaynağı îmandır. Mü***8217;min, Allah***8217;a îman eder, kadere boyun eğer, hâdiseler karşısında bocalamaktan kurtulur, ne ile karşılaşırsa karşılaşsın îmanın kuvveti ve nuru ile onları aşar. ***8220;^İman tevhidi, tevhid teslimi, teslim tevekkülü, tevekkül saadet-i dâreyni iktiza eder***8221; sözünden de anlaşılacağı gibi îman eden insan tek güç ve kudret sahibi olarak allah***8217;ı ***8220;bir***8221; bilir. Ona teslim olur. Ona tevekkül eder, sırtını o kudrete dayar; neticede de iki dünya mutluluğuna kavuşur.

İmanlı insan güçlüdür, ***8220;kâinata meydan okuyabilecek***8221; bir cesârete sahiptir. Kendisini yoktan var eden, dünya gibi yaşayacağı bir âlem hazırlayanp hayat, sıhhat, huzur gibi madde ile ölçülemeyecek nimetler ihsan eden, sâdece dünyayı değil, güneşi, milyarlarca yıldızı, kâinatı elinde tutan bir Rabbinin olduğuna inanır. Yaratıcısının kendisini boş yere yaratmadığını bildiği gibi, boşlukta bırakıp bir ***8220;tesadüf***8221; oyuncağı halinde bırakmadığını da bilir. Dünyaya ilk göz açtığından, hayata gözlerini kapayıncaya kadar geçen ömür, dakika ve saniyelerinin Allah tarafından bilindiği, programlandığı ve tespit edildiği inancını taşır. Bununiçin tesadüfe inanmaz, bel bağlamaz, ona dünyasında yer vermez. Başına iyi de gelse, kötü de gelse Allah***8217;ın bilgisi altında olduğunu idrak eder. Hep gayreteni harcar, bütün vesile ve sebeplere başvurur; sonunda kendisini, kendisinden daha iyi bilen ve düşünün Yaratıcısına tevekkül eder, neticeyi ondan bekler. İlâhî programda (kaderde) ne varsa onun tecellisine razı olur.

Fakat, tevekkül etmeyip, ***8220;tesâdüf***8221; ve ***8220;şans***8221; içinde çırpınan insan öyle mi? O, ya elinden geleni yapmaz, hiçbir güç sarfetmez veya bunları yapsa bile bir Kudrete dayanmaz; neticede ne olur? ***8220;Kâinatın dilenciliğinden***8221;, yâni herşeye, her gördüğüne el, avuç açmaktan, güç farz ettii şeyler karşısında acze düşmekten, ***8220;hâhideseler karşısında titremekten***8221;, ***8220;hodfuruşluktan***8221;, yani kendisinde birşeyler tevehhüm etmekten, ***8220;maskaralıktan***8221;, ***8220;şekavet-i ebediyeden***8221;, yani ebedî hayatı kaybetmekten ***8220;tazyikat-ı dünyeviyye hapsinden***8221; kurtulamaz.1

İşte tevekkül, Allah***8217;a güvenme ve ondan gelene rıza gösterme gibi duyguları zayıf olan kimseler şansa, yıldızlara, burçlara, talih gibi lüzumsuz, mânâsız ve boş şeylere bel bağlar, ***8220;yıldızı düşükmüş***8221;, ***8220;yıldızı yüksekmiş***8221; gibi bâtıl inançlara saplanır.

[Korkuut]

begendim, cok güzel bir yazi .Tevafuk kelimesini duymustum ama izahli bi sekilde ilk defa okudum burda , tskler