Ufak Bi Alıntı :
MANTIKLA KALBİN ÇATIŞMASI..
MANTIK:hayattan koptun işte, hiç bir beklentin kalmadı artık.. ne doğan güneş ilgilendiriyor seni nede yağan yağmur.. oysa ne çok severdin sen yağmuru...
hatırlarmısın yağmur yağdığında saatlerce cam kenarında oturup sevdiğin bir şarkıyı dinleyip sevdiğinin düşünürdün..
ama artık ne düşünebileceğin bir hayatın var nede bir sevgilin.....
zaten güneşte doğmuyor artık dünyana...
YAŞASAN Bİ ÇARE YAŞAMAZSAN Bİ ÇARE...
ETRAFINA BAKIYORSUN HERKES MUTLU..
ben bunları ha****yormuyum diyorsun ama sen ne hakettiğini nerden bileceksinki..
belki haketmeden yaşıyorsun, belkide ha****yorsunki yaşıyorsun..
neden diye sorma bana şimdi..
biliyorum sen böyle olsun istemezdin tamam biliyorum sen sadece sevdin.
ama bak herşey dediğin gibi şeffaf olsaydı böyle bir sonda olurmuydun..?
böyle acı bir son yaşamazdın emin ol! ! !
tek suçlu sen değilsin unutma..
beni bir kenara atıp sadece kendi sesini dinledin sen.
katlanmalısın yaşadıklarına..
ben sana demiştim bu kadar sevme diye ama sen varolan tüm sevgini sundun..
sonun böyle oldu işte..
herzaman verdin aldında ama...
kendini verdin bu aşka çok yıprandın. böyle olacağını biliyordun.
yaşa şimdi haketmediğini düşündüğün şeyleri..
AMA UNUTMA SEN NE HAK ETTİĞİNİ NERDEN BİLECEKSİN Kİ...
sonra kalp bu güne kadar savunduğu ve bundan sonrada savunacağı cümleyi söyler..
ve belkide yıllar sürecek sevdasız hayatın içine girer..
KALP:kendimi teslim etmeseydim aşk olmazdı bunun adı........
BENCE KALP ABİ
Kalp mi ??? Mantık mı ???
Ağaç şeklinde