Hayata dair..

[Psikolog_08]

Birçok insan matematiğin yasalarını bilir
ve güzel sanatların çağunda da beceri sahibidir...
Fakat çoğu insan hayatı yöneten yasalarla, yaşama sanatı denilen o güç sanat hakkında az şey bilir...
Bir insan bir uçak yapabilir ve onunla bütün dünyayı baştan başa dolaşabilir...
Fakat nasıl mutlu, başarılı ve memnun olacağını öğreten o basit sanatın tamamıyla cahilidir...
Sanatları öğrenirken listenin en başına yaşama sanatını koymayı unutma...

(...Jean Jacques Rousseau)

[Psikolog_08]

15.04.08

Endişelerin çoğu gelecekle ilgilidir... Birçoğu asla gerçekleşmeyecek olayların etrafında dönüp durur... Yaşadığınız zamana konsantre olun... ***8220;Gelecek***8221;, kendi başının çaresine bakacaktır...
...
Kusursuz ve mükemmel olmayı başkalarına bırakın... Ne olduğunuzu, kim olduğunuzu düşünün ve bulunduğunuz halden mutlu olun, sonuç olarak daha rahat olacaksınız...
...
Çocuklardan huzur dersi alın... Onların her anlarını, nasıl sadece ve sadece o anın zevki için yaşadıklarını seyredin... Kendinizin de böyle olabileceğinizi düşünün...
...
Giydiğiniz giysilerin nasıl hissettiğiniz yönünde ciddi etkileri vardır... Bedeninizi sıkmayan rahat giysiler, doğal kumaşlar ve açık renkler hep sakinleştirir...
...
Gülümsemek yüzünüzdeki başlıca bütün kasları gevşetir... Aynı zamanda kendinizi iyi hissetmenize yardımcı olacak müthiş bir etki bırakır...
...
Gergin durumlarla başa çıkmanın iki yolu vardır, ya onları değiştirirsiniz ya da onlara bakış açınızı değiştirirsiniz... Bakış açınızı değiştirmek daha zordur, fakat kişiyi aydınlatır...
...
Kol saatinizi satın... Hiç saatinizi çıkarttığınız zaman ne kadar sakinleştiğinize dikkat ettiniz mi?... Zaman zaman saatinizi çıkartın ve zamanın baskılarından kurtulun...

(...Paul Wilson)

[Psikolog_08]

Ne güzel cahildik!..

Dışarıda kar...
Ama kuzine içten içe öyle yanıyor ki.
Kuzinenin üzerinde demir maşa... Maşanın üzerinde de ekmek dilimleri...
Aydınlık bir kış sabahı ve kızarmış ekmek kokusu... Sucuk lükstü... Yumurta lezzetli... Ekmek her zaman ekmek gibi...
Bir kez olsun kümesten yumurta almamış, bir kez olsun o kızarmış ekmeğin kokusunu duymamış fakat alışveriş merkezlerinin restoran katlarında, boğucu bir gürültü ve havasızlık içinde hamburger keyfine fit olmuş çocuklar ve gençler için ben ne kadar yaşlıyım?

***
Dışarıda kar...
İçeride kanaat...
İçeride huzur...
O beyaz örtünün gelişi sürpriz olurdu...
Şimdiki gibi üç günlük hava tahmini, kar yağışı için dakikalı randevu falan yoktu. (Meteoroloji
tutturamadığı zaman o kadar seviniyorum ki...)
Krize de girmezdik...
İran'ı hiç takmazdık... Yakacak bir şeyler olurdu her zaman...
Ve kuzine hem ısıtır hem de pişirirdi...
Bize kalan kışın ve karın tadını çıkarmaktı...
Mumumuz, gaz lambamız vardı...

***
Televizyon yoktu... Gazete de her zaman olmazdı...
Öyle güzel cahildik ki, keyfimiz bozulmazdı hiç!
Portakal kabuklarını sobanın üzerine dizer, kokusuna râm olurduk...
Kestane közlemek büsbütün bir gecenin akıllara seza mutluluğuydu...
Sonra illa ki, büyüklerin anlattığı hikâyeler, hatıralar...
Birçoğu arızalı ve tedaviye muhtaç beyinlerden çıkma dizilerin ve filmlerin açtığı hasarlar yerine, geniş ve besleyici bir masal dünyası...

***
Lezzet bir tarafa, kokuya da hasret kalacağımız kimin aklına gelirdi?
Ekmeklerimiz el değerek üretilirdi, sağlıklıydı, lezzetliydi ve mis gibi
kokardı. Çay da kokardı... Domates de... Bütün bu nefasete, küçücük bir
bakkal dükkânının zenginliği yetiyordu...

***
Dışarıda kar...
İçeride huzur...
Türban krizi, doğal gazın kesilme korkusu, yolda kalma telaşı, rejim
tehlikesi... Kimin umurunda...

Ne güzel cahildik... Mutluluğun resmini
çiziyorduk...

[Psikolog_08]

16.04.08

> Umudun tanımına giren iki şey vardır: Zaman ve gelecek... Umut ne dündür, ne de şimdi... O hep yarınlarda yaşamayı sever...

> Asılmakta olan kişinin bile, ip kopacaktır diye bir umudu vardır...

> İnsan için, hayatı akışına bırakmak; çabasız, amaçsız ve atılımsız duruma gelmek demektir...

> Hiçbir zaman olamayacak bir şeyi ısrarla umut etmek, insanı devamlı bir karamsarlığa sürükler...

> Umut; umut edilen şeyin, olabilirliği oranında mutluluk kaynağı olur...

> Umut; büyük bir canlılık, duyarlılık ve olumlu düşünce üretimiyle oluşan bir değişim isteğidir...

> Umut; varlıklı bir kişi için belki, yemeğin üstüne yediği tatlı olabilir... Ancak bir yoksul için kuru bir ekmek parçasıdır da...

> Yaşanan gün nasıl olursa olsun, beklenen gün her zaman daha güzeldir... Çünkü insanın geçmişi hep kayıplarla, geleceği de hep umutlarla doludur...

> İyice düşünüp karar verin... İstediğiniz nedir?... Silik, beklentisiz, havanın esişine, suyun akışına bırakılmış bir hayat mı?...

> Umut bir yerde de duyulan değişim isteğidir ve insanın yarınlarına borçlanmasıdır...[/color]

(...Hanri Benazus)

[Psikolog_08]

17.04.08

İnsandan zaten ne beklenebilir ki?...
Yeryüzünün bütün nimetlerini başından aşağı dökün,
onu gırtlağına kadar mutluluğa batırın;
öyle batırın ki, mutluluğun yüzeyine kabarcıklar yükselsin...
Ona, yatıp uyumaktan, bütün gün kurabiye yemekten ve insan soyunun devamını getirmekten başka bir şey
yapmasına gerek kalmayacak parasal gelir sağlayın...
İşte bu insan, sırf nankörlüğünden ve rezilliğe olan eğiliminden dolayı, size ayaküstü bir oyun oynayacaktır...
Bu olumlu ve akıllı davranışınızın içine, sırf kendi uğursuz ve başına beladan başka bir şey getirmeyecek hayalperest yanını sokacaktır...
Kurabiyeleri kaybetmeyi göze alacak,
oraya buraya koca burnunu sokacak,
hatta belki de en olmayacak belanın,
en berbat ekonomik durumun başına gelmesini isteyecektir...

(...Dostoyevski)

[Psikolog_08]

18.04.08

Sevgiyi var etmeye özen gösterdikçe, sevgi dolu seçimler üzerinde düşündükçe, hayatımızın sevgi dolu olması kaçınılmazdır...
O zaman sevgi bir alışkanlığa dönüşür...
Neyin değerli olduğuna dikkat edersek, değerli olanı görürüz...
Hepimiz kendi küçük yöntemlerimizle yaptığımız her seçimle dünyayı bir biçimde etkileriz...
Ya sorunun bir parçasıyızdır ya da çözümün...
Ya dünyaya daha fazla sevgi getiririz ya da sevginin önünde dururuz...
Sevgi yolunda yaptığımız her seçim önemli bir adımdır...
Bir sevgi kaynağı olmak birinci önceliğimiz olduğunda;
Hayat, tadı çıkarılması gereken büyülü bir yolculuk olur...


(...Richard Carlson)

[Psikolog_08]

19.04.08



Başkalarına inancımız, kendimizde neye inanmak istediğimizi açığa vurur...
...
Dostun biri sana kötülük ederse, şöyle de:
***8220;Bana ettiğini sana bağışlıyorum; ama kendine ettiğini, onu nasıl bağışlarım?...***8221;
...
Köle misin; öyleyse dost olamazsın... Zorba mısın; öyleyse dostun olmaz...
...
Kendinizi kötü sevmeniz, yalnızlığı size zindan eder...
...
Büyük borçlar insanları değer bilmeye değil, kin beslemeye yöneltir...
...
Şöyle buyurur erdem:
***8220;İlle de uşak olman gerekiyorsa, senden en çok yararlanacak kişiyi bul...***8221;
...
Küçük bir iyilik, unutulmazsa, kemiren bir kurt olur çıkar...
...
Kimine göre yalnızlık, hasta insanın kaçışıdır... Kimine göre de, hasta insanlardan kaçıştır...
...
İnsanlar arasında yaşamak güçtür... Susmak çok güçtür de ondan...

(...Nietzsche)

[Psikolog_08]

20.04.08

Pek çok kere ilk görüşte kolaylıkla umursanmayacak ve unutulacak insanlara rastlamışımdır...
Ancak, onlar hakkında daha çok bilgi edinmek için zaman ayırdığımda, hemen hemen her zaman onların davranışlarını kabul edilebilir bulmuşumdur...
Bu da bana olumsuz ön yargılarımın çoğu zaman ne kadar yanlış olabileceğini öğretmiştir...

(...Leo Buscaglia)

[Psikolog_08]

21.04.08

> Kalpler yaralandıkça yaşar...

> Hakiki aşk ızdırap çeker ve sessizdir...

> Bir adam bir kadınla ona âşık olmadığı müddetçe mutludur...

> İnsanın bıraktığı her tesir, ortaya bir düşman çıkarır...

> Kadın tekrar evlenirse bu ilk kocasından nefret ettiği içindir. Erkek tekrar evlenirse bu da ilk karısını sevdiği içindir...

> Tecrübe hatalarımızın diğer adıdır...

> Erkekler güzel şeyler söylemeyi bırakınca, onları artık düşünemez de olurlar...

> Dünyadaki gerçek gizem görünmeyende değil görünende gizlidir...

> Hepimiz sefil hayatlar yaşıyoruz; ama bazılarımız yıldızlara bakıyor...

(...Oscar Wilde)

[Psikolog_08]

22.04.08

Gerçek dostluğun ne olduğunu bilirim; bildiğim için de dostumu kendime çekmekten çok, kendimi ona veririm...
Ona iyilik etmeyi onun bana iyilik etmesinden daha çok istemekle kalmam; kendine her edeceği iyiliğin bana da iyilik olmasını isterim...
Bana en büyük iyiliği kendine iyilik etmiş olduğu zaman olur...
Bir yere gitmek ona hoş geliyor, yahut bir işine yarıyorsa, uzakta olması bana yanımda olmasından daha tatlı gelir...
Kaldı ki haberleşme imkanı varsa insan ayrı düşmüş de sayılmaz...
Ben vaktiyle dostumdan ayrılmaya yarar bile buldum...
Birbirimizden uzaklaşmakla hayatımızı daha fazla doldurmuş, imkanlarımızı genişletmiş oluyorduk...
Başka başka yerlerde, o benim için yaşıyor, keşfediyordu ben de onun için.
Hayatın tadını bir aradaymışız gibi çıkarıyorduk...
Hatta bir aradayken birimizden biri işsiz kalıyordu...
O kadar kaynaşmıştık ki ayrı ayrı yerlerde olmakla aramızdaki gönül birliği bir kat daha zenginleşiyordu...

(...Montaigne)