Özel - Siir

[dost]

..Cimcime Sundu..

Anam..

Yanımdayken kıymetini bilemedim,
Yoksa kusura kaldın mı anam?
Senden ayrılalı birgün gülmedim,
Sen de acılara daldın mı ANAM?

Duman inmiş Durna Dağın başına,
Hasret kaldım toprağına taşına,
Dün sabaha karşı mektup kuşuna,
Selam söyle dedim,aldın mı ANAM?

Kısmetim açıldı gurbet ellerden,
Göz yaşım çağladı akan sellerden,
Sılâ tarafından esen yellerden,
Kokun geldi,selam saldın mı ANAM?

Sana muhtaçmışım ben her yaşımda,
Nere gitsem bu hasretlik peşimde,
Hasta gördüm seni dünkü düşümde,
Gül gibi sararıp soldun mu ANAM?
------------------------------------------------------

Annelerinizi sağ iken üzmeyin
Evlâtlar sağ anneleri,asla ölmiyecek sanırlar.
Onun için onları,çok sevdiklerini asla beli etmezler.
Hatta,anneler ile luzumsuz tartişmaya girmekden,hata kavga etmekden çekinmezler.
Ben biliyorum,her evlât hem annesini hem de babasını çok sever.
Ama bunu beli etmek,nedense çok zor gelir onlara.


Onlar ölmeden,onlara olan minnet borcunuzu iyi bir evlât olarak,onları çok sevdiğinizi belirtin, mutlu kılın.Çünkü sonradan pişman olur,hayat boyu gönül azabı çekersiniz.

Pazara kadar annenizle neden kavga etiğinizi yazıp,günah çıkarın...

[SeDeFs]

Yalnızca hissetmiyor insan, yaşıyor da ..
Kelimeler eksik, kelimeler yaralı, kelimeler cılız;
Taşımıyor, anlatmıyor, tam anlamıyor bu duyguyu bence. Çok başka bir şey bu.
Sevginin ortasında derin acılar hisseder mi insan?
Aydınlık gülümsemelerin içine hüznü yerleştirir mi durup dururken?
Gözlerine buğu, diline sitem, yüreğine burukluk, çöreklenip kalır mı asırlarca?
Gelmeyeceğini bildiği mektup için posta kutusunu hep aynı heyecanla açar mı?
Dedim ya başka bir şey bu;
Ne kadar yalnızsam o kadar seninleyim şu günlerde!
Belki de en başta tutup seni en derinlere koydum diye oldu bunlar.
Kimseler ulaşmasın diye, kimselerin bilmediği bulamayacağı yollara götürdüm seni.
En derinlerde tuttum.
Bana sakladım!
Derine;
Hep daha derine!



alıntı

[cimcime68]

AŞK İKİ KİŞİLİKTİR

Değişir yönü rüzgarın
Solar ansızın yapraklar;
Şaşırır yolunu denizde gemi
Boşuna bir liman arar;
Gülüşü bir yabancının
Çalmıştır senden sevdiğini;
İçinde biriken zehir
Sadece kendini öldürecektir;
Ölümdür yaşanan tek başına,
Aşk iki kişiliktir.

Bir anı bile kalmamıştır
Geceler boyu sevişmelerden;
Binlerce yıl uzaklardadır
Binlerce kez dokunduğun ten;
Yazabileceğin şiirler
Çoktan yazılıp bitmiştir;
Ölümdür yaşanan tek başına,
Aşk iki kişiliktir.

Avutmaz olur artık
Seni, bildiğin şarkılar;
Boşanır keder zincirlerinden
Sular tersin tersin akar;
Bir hançer gibi çeksen de sevgini
Onu ancak öldürmeye yarar:
Uçarı kuşu sevdanın
Alıp başını gitmiştir;
Ölümdür yaşanan tek başına,
Aşk, iki kişiliktir.

Yitik bir ezgisin sadece,
Tüketilmiş ve düşmüş gözden;
Düşlerinde bir çocuk hıçkırır
Gece camlara sürtünürken;
Çünkü hiç bir kelebek
Tek başına yaşamaz sevdasını,
Severken hiç bir böcek
Hiç bir kuş yalnız değildir;
Ölümdür yaşanan tek başına,
Aşk iki kişiliktir.

[cimcime68]

Gözlerin geçerken gözlerimden,
Şehir ıslanırdı sırıl sıklam.
Herkes yağmur yağdığını zannederdi,
Bilmezlerdi senin için ağladığımı.
Her bir damlanın gözyaşım olduğunu bilmezlerdi.
Hiçbiri akıl edip de gökyüzüne bakmadı
Baksalardı göreceklerdi
Gökyüzünde tek bir bulut dahi olmadığını
Sen de bakmadın...
Oysa ben yalnız senin için ağladım.

Koca şehir uyuyamıyor kaç gecedir senin yüzünden.
Şimşek çakarcasına bağırıyorum adını gökyüzüne.
Seni sevdiğimi var gücümle haykırıyorum tüm sessizliğe inat.
İsmin yankılanıyor boş sokaklarda
Gözyaşlarımla ıslanan caddeler artık nem değil hüzün kokuyor.
Derdimi anlıyor sanki yıprattığım kaldırım taşları.
Bir sen anlamadın neler olup bittiğini şu koca şehirde.
Oysa ben yalnız senin için ağladım.

Her gece bir yıldız seçiyorum kendime gökyüzünden.
Alıyorum karşıma sen diye konuşuyorum delicesine.
Ne ben ondan bir şey anlıyorum, ne de o benden.
Dayanamıyorum, isyan ediyorum engel olamıyorum kendime.
Boğazım düğümleniyor aniden,
Tutamıyorum kendimi ve ağlıyorum.
Bu şehrin yağmurları böyle başlıyor işte.
Yağıyorum şehrin üstüne usulca.
Gözyaşlarımla her zerreye dokunan ben bir tek sana dokunamadım;
Oysa ben yalnız senin için ağladım...

[cimcime68]

Özledim Seni..
************
Ayrılık yüreğimi uyuşturuyor karıncalandırıyor nicedir.
Beynimi uyuşturuyor özlemin...
Çok sık birlikte olmasak bile
Benimle olduğunu bilmenin
Bunca zamandır içimi ısıttığını
Yeni yeni anlıyorum
Yokluğun,
Hatırladıkça yüreğime saplanan bir sizi olmaktan çıkıp
Mütemadiyen bir boşluğa
Sabahları seni okşayarak başlamaları
Aksamları her isi bir kenara koyup
Seninle baş başa konuşmaları özlüyorum;
Oynaşmalarımızı,
Yürüyüşlerimizi,
Sevimli haşarılığını,
Çocuksu küskünlüğünü...
Nasılda serttin başkalarına karşı
Beni savunurken;
Ve ne kadar yumuşak
Bir çift kısık gözle kendini
Ellerimin okşayışına bırakırken
Gitmeni asla istemediğim halde
Buna mecbur olduğunu görmek
Ve sana bunları söylemeden
''git artık'' demek
''beni ne kadar çabuk unutursan, o kadar çabuk
Kavuşacaksın mutluluğa''
Demek sana nede zor
Seni görmemek ve belki yıllar sonra
Karsılaştığımızda
Bana bir yabancı gibi bakmanı istemek senden...
Yeni bir sevdayı yasakladığım kalbime söz geçirmek....

[cimcime68]

Birkaç melodi var kulağımda...

Hangileri gerçek?
Hangileri şizofrenik? Bilemem ki?


Birkaç resim,
Birkaç notayla beraber alır...
...götürür beni...


Hangi aynadaki benim?
Hangi ben, aynadakidir? Bilemem ki?


Sadece ayın ışığında yolumu bulur,
Sarı yapraklardan iz bırakırım...

Hangi elim bağlı?
Kimin elini tutuyorum? Bilemem ki?

...ve sadece gece yalnız kaldığım zamanlarda atar kalbim...


Hangi ruh benim?
Hangi ben, senim? Bilemem ki?


Hangi sözcük benim?
Hangi yıldızdan düşerim,
Asıl suçlu benim...
...ama kendimi bulamam ki?


Hangi duygu gerçek? Hangi sen, benim?
Hani sen,
Benim,
İçimdeki son kişi olacaktın?
Öyle kalacaktın?

[cimcime68]

Aç Kapıyı Ben Geldim

Korka korka değil usul usul değil
Elim yüreğimde çarpa çarpa geldim
Aç kapıyı bak ne diyeceğim
Bir senin ellerinden bir senin gözlerinden
Dişlerinden dudaklarından
Nergisler ocak ayında açtı
Kendimden bahsetmeyeceğim
Yediveren güllerden duvarlardan sarkan güllerden
Çocuklardan sabah erken okula giderlerken
Atlardan bahsedeceğim
Kan ter içinde atlardan
Aç kapıyı bak ne diyeceğim
Ne kadar küsülü çocuk varsa barıştırdım oynuyorlar
Tam kırk çeşit sarmaşık gül buldum penceremin dibinde açacak

Ekinleri dolu vurmadı çekirge gelmedi kurak olmadı
Yorgunum demiyeceğim bir evimiz olsa demiyeceğim
Yüreğim daralıyor demiyeceğim

Bir baksan gözlerime başını çevirmeyeceksin
Yürüyüp gitmeyeceksin elini çekmeyeceksin
Bir baksan gözlerime
Dağda yakılmış ateşler göreceksin
Aç kapıyı kim geldi bak
Bak nasıl havalandı güvercin
Açmam diyemezsin artık
Aç.........

[cimcime68]

Terk edeceğim bu kenti !

Terk edeceğim bu kenti...
Tüm keşmekeşiyle kalacaksın bir başına..
Yanımda kalbini götüreceğim..
Ulaşamayacağın bir yerlerde saklayacağım onu..
Kalpsiz kalacaksın...Bensiz kalacaksın...
Ve gözlerinde bir aşk hikayesi kalacak bana dair..
Bir damla yaş olup dökülecek sonra..Aşksız kalacaksın..
Yokluğun karanlık koridorlarında sis ve pusun ortasında kaybolacaksın..
Artık kapılar benim gelişimi çalmayacak..
Telefonunun melodisi bizim şarkımız olmayacak...
Düşlerinde yaşadığın sevda masalının kahramanı ben olmayacağım..
İstesende dönmeyeceğim..Beklesende sevmeyeceğim..
Terk edeceğim seni..
Terk edeceğim bu kenti..

Oysa sevgi,sev-den değil;sen-den türedi diyordum..
Sense bunu anlamıyordun..
Senin gibi olacağım: tuhaf, ulaşılmaz ve puslu..
Sadece gitmek istiyorum..Seni hatırlatan her şeyden kaçmak..
Ter****yorum bu kenti ve seni..

Gidişim öyle bir oturacak ki yüreğine..
Öyle bi Hıçkırık saplacak ki boğazına..
Neden gittiğimi bilmeyişin çıldırtacak seni..
Adını koyamadığın için kahrolacaksın..
Ben söyliyim sana..

[cimcime68]

Gül Kokuyorsun...

gül kokuyorsun bir de
amansız, acımasız kokuyorsun
gittikçe daha keskin kokuyorsun, daha yoğun
dayanılmaz birşey oluyorsun, biliyorsun
hırçın hırçın, pembe pembe
öfkeli öfkeli gül
gül kokuyorsun nefes nefese.

gül kokuyorsun, amansız kokuyorsun
ve acı ve yiğit ve nasıl gerekiyorsa öyle
sen koktukça düşümde görüyorum onu
düşümde, yani her yerde
yüzü sararmış, titriyor dudakları
şakakları ter içinde
tam alnının altında masmavi iki ateş
iki su
iki deniz bazan
bazan iki damla yaz yağmuru
mermerini emerek dağlarının
şiirler söylüyor gene
ölümünden bu yana yazdığı şiirler
kızaraktan birtakım şiirlere
büyük sular büyük gemileri sever çünkü
ve odur ki büyüklük
şiir insanın içinden dopdolu bir hayat gibi geçerse
o zaman ölünce de şiirler yazar insan
ölünce de yazdıklarını okutur elbet
ve senin böyle amansız gül koktuğun gibi
yaşamanın herbir yerinde.

gül kokuyorsun, amansız kokuyorsun
bu koku dünyayı tutacak nerdeyse
gül, gül! diye bağıracak çocuklar bütün
herkes, hep bir ağızdan: gül!
ve herşeyin üstüne bir gül işlenecek
saçların, alınların, göğüslerin üstüne
yüreklerin üstüne
bembeyaz kemiklerin
mezarsız ölülerin üstüne
kurumuş gözyaşlarının
titreyen kirpiklerin üstüne
kenetlenmiş çenelerin
ağarmış dudakların
unutulmuş çığlıkların üstüne
kederlerin, yasların, sevinçlerin
ve herşeyin üstüne bir gül işlenecek.

bir rüzgar, bir fırtına gibi esecek gül
yıllarca esecek belki
ve ansızın dünyamızı göreceğiz bir sabah
göreceğiz ki
biz dünyamızı gerçekten görmemişiz daha
geceyi, gündüzü, yıldızları
görmemişiz hiç
tanışmaya komamışlar bizi güzelim dünyamızla.

öyleyse dostlar bırakın bu yalnızlıkları
bu umutsuzlukları bırakın kardeşler
göreceksiniz nasıl
güller güller güller dolusu
nasıl gül kokacağız birlikte
amansız, acımasız kokacağız
dayanılmaz kokacağız nefes nefese....

[cimcime68]

Şimdi Sonbaharım...


Şimdi sonbaharım,
Dallardan tek tek düşen benim.
Sürüklenen o kuru yapraklarım, yol kenarlarında
Şimdi deli deli esen rüzgarım.
Şimdi sonbaharım,
Kanadım yok ki göçeyim.
Dağılan gri bulutlarda,
Nemli, küçük bir zerreyim.
Şimdi sonbaharım,
Güneşin sızamadığı bir kayanın içinde
Yazdan kalma papatyayım; ölüme mahkum
Az sonra solarım.
Şimdi sonbaharım,
Yaz gülüşlü dostları da götürdü rüzgar,
Gözlerimden yollara uzattığım
Onca bekleyişleri yıkadı yağmur.
Şimdi sonbaharım,
Akşamlar çöküyor duman duman
Rüzgarın üflediği toz tanesi zaman
Ben, kaldırımlara çarpan dolu taneleriyim.
Şimdi sonbaharım,Ümitler can çekişmede
Şimdi yağmurlarda yıkanıp, karla örtünmek zamanı
Kışa mahkum bir faninin ebedi kuytusunda
Yaşanmamış baharları düşlemek zamanı...