Özel - Siir

[SAHmerdan]

Unutamadım

Unutmak istedim seni
Bir baskasindan hoslandim
Onu sevmeye calistim
Ama olmadi, unutamadim seni

Unutmak kolaymi sanki
Kolaysa sen unut beni
Ben beceremedim
Unutamadim seni

Sensiz gecmiyor saatler
Dakikalarsa, onlar sanki durmus gibi
Ya sanyeler, onlar dahada beter
Sanki hayatta unutmaktan daha zor olani yokmus gibi

Bos bos hayallerden cikip gelmeni bekliyorum
Sokaklardan ayak seslerini duyuyorum
Bir umut var icimde, geleceksin biliyorum
Seni ne yapsam yapiyim unutamiyorum

[SAHmerdan]

Unutamayacağın Bir Şey Vardır
Karanlık gecelerde yıldızlarla başbaşa kaldığın zaman
Yüreğinden gelen sesi durup dinlersin ya.
Her zaman güldürmez insanı ağlatır bazan
Gözünün önünden mazi geçtiği anda.

Bir filim gibi izlersin geçmişi,gözlerini kısarak
Bazılarına sevgiyle bakarsın,bazılarına kızarak.
Kendini yargılarsın,ayıklarsın doğrunu,yanlışını
Durup seyretmek kalır ardından o hayatın akışını.

Zaman akıp gider.Elinde,avucunda kalmaz geçmişin
Amma beynindedir yok edemezsin. O her an yeşerir.
Belki yaşadığın hayatı ardından özlersin,arasın.
O yarım kalan bir öykünün sonu gibidir. Bulamazsın.

Bazan bir ilham olur, dökülür kaleminden mısralara
Bazan bir ninni gibi dudaklarında kıpırdar.
Hani bazan unutmak istersin herşeyi,kendini bile
Ama unutamayacağın birşey vardır,hayali gözünün önünde kımıldar.

[SAHmerdan]

Uçan Martılar

ucan martılarla eser rüzgarlarda
yağan yağmurlarda hatırla hatırla
Sen de beni
Yalnız kaldığında

Arkanı dön bir bak ruhum
Seninle kalbim seninle
sende benimle hatırla
Hisset beni biranda ruhunda..

[SAHmerdan]

Unutamıyorum İşte

Yüreğimde yine bir yangın var ve sen yoksun
Biliyorum bitti.Artık yalnızlık var kaderimde
Sensizlikle başbaşa can çekişen karanlıklar var
Seni getirmiyor bana tek tesellim olan rüyalar.
Yoksun artık biliyorum.
Ardına bakmadan gittin unutmuyorum.
Hep bir umut bekleim günlerce
Ama ne günler geçti,ne aylar geçti yoksun.
Şimdi başka kollarda başka yüreğinsin
Başka eller var avuçlarında,belki aynı sözler dudaklarında...
Canımıniçi derdin bıkmadan usanmadan bana
Kaderimsin,bırakmam,benimsin derdin,yemin ederdik
Ayrılmak yok.Sonuna kadar beraberiz derdik.
Hala aynı yeminlermi var dudaklarında söyle
Aynı sevmelermi......
Değmezmiş unut,o unuttu,çok mutlu dediler
Unutamadım işte,kaç kere denediysem yapamadım.
Başkasını sevemedim.
Sen benim ilk aşkım,ilk heycanımsın.
Belki bir gün başkasını severim ama seni sevdiğim kadar değil.
Seni özlediğim kadar değil.
Belki alışırım ama unutamam seni.
Hep yüreğimde,gözlerimde,hayalimde,rüyalarımda olucaksın.
Dudaklarım adını söyliyemediğinde ise son nefesimde olucaksın.
Seni çok Sevmiştim Canımiçi.....

[yonca084]

Sevgiliye



O kadar yakınsın ki bana,
Bir o kadar da uzak,
Sanki ilk defa aşık olmuş gibiyim,
Uzana bilsem bir adım kadar yakın,
Ama sanki ayaklarıma prangalar vurulmuş,
O bir adımı atamıyorum,
Sadece seyrediyorum seni,
Dizlerine yatıp, elini sımsıkı tutmak istiyorum,
Gökyüzüne bakar gibi,
Gözlerine dalmak istiyorum,
Sana bakarken prangaların ayağıma değil,
Yüreğime vurulduğunu hissediyorum,
İçin için yanan yüreğime,
Seni sevenin ben değil,
Yüreğimin olduğunu anlıyorum,
Yüreğim senin dostluğunu istiyor,
Yüreğim senin sıcaklığını istiyor,
Kırmamı söylüyor zincirleri,
Ve ilk defa kırmaya çalışıyorum,
Doğru bildiğim şeyleri atıveriyorum bir tarafa,
Sırf sana daha yakın olabilmek için,
Zincirlerle bağlı yüreğimi bırakıveriyorum,
Bir kuş gibi ormana,
Yüreğim bir kuş oluyor senin yanında,
Ürkek bir kuş,
Soğuk bir havada titreyen üşümüş bir kuş,
Çok şey değil istediği yüreğimin,
Sadece dostluğunu ve sıcaklığını istiyor,
Senin sıcaklığını,
Sonra kanat çırpıp uçmak istiyor seninle,
O güzellikleri seninle paylaşmak istiyor gökyüzünde,
Dünyadan uzak yüreğim seninle...

[SAHmerdan]

ÖZLEDİM SENİ..

özledim seni...
ayrılık yüreğimi uyuşturuyor karıncalandırıyor nicedir.
beynimi uyuşturuyor özlemin...
çok sık birlikte olmasak bile
benimle olduğunu bilmenin
bunca zamandır içimi ısıttığını
yeni yeni anlıyorum
Yokluğun,
Hatırladıkça yüreğime saplanan bir sizi olmaktan çıkıp
mütemadiyen bir boşluğa
Sabahları seni okşayarak başlamaları
aksamları her isi bir kenara koyup
seninle baş başa konuşmaları özlüyorum;
oynaşmalarımızı,
yürüyüşlerimizi,
sevimli haşarılığını,
çocuksu küskünlüğünü...
Nasılda serttin başkalarına karşı
beni savunurken;
ve ne kadar yumuşak
bir çift kısık gözle kendini
ellerimin okşayışına bırakırken
Gitmeni asla istemediğim halde
buna mecbur olduğunu görmek
ve sana bunları söylemeden
''git artık'' demek
''beni ne kadar çabuk unutursan, o kadar çabuk
kavuşacaksın mutluluğa''
demek sana nede zor
seni görmemek ve belki yıllar sonra
karsılaştığımızda
bana bir yabancı gibi bakmanı istemek senden...
yeni bir sevdayı yasakladığım kalbime söz geçirmek....

CAN YÜCEL

[SAHmerdan]

Cilgin Ask :-))

Benim icin askin rengi mavi
Gökyüzü duvara cizdigim kalp gecenin rengi mavi
yagmur rüzgar denizler kadar mavi
yildizlar ay baharlar bile mavi
Benim icin Askin rengi mavi....

Dudaklarin dudaklarima degdigi an yanginim olur
Dudaklarin dudaklarima degdigi an kasirgalar kopar
Dudaklarin dudaklarima degdigi an kiyametler kopar

[SAHmerdan]

Aşkta Yarın Yoktur Sevgili

Aşk bu dünyanın ölçüleriyle açıklanamaz sevgili.
O ilkel bir acıdır, yaban bir ağrıdır.
Gelir ve içimizdeki o çok eski bir şeye dokunur.
Sonra bir perde açılır ve yolculuk başlar.
Bu yolculukta artık para, tarifeler, beklentiler, randevular, taksitler, iş, anneler ve korkular yoktur.
Aşkın kendi gerçekliği vardır sevgili. İnsan bir başka ışığa teslim olur...
Aşkta yarın yoktur sevgili.
Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir.
Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur.
Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...

Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye.
Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim.
Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili.
Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer.
Sevdiğimiz insanların çocuklukları da...
Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer.
Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...
İnsan bazen nedensiz yere umutsuzluğa kapılır.
Kimselere veremez sevgisini, kimselere kendini anlatamaz, evlere kapanır...
Bazen denizler, kıyılar çeker insanı. İnsan bu kapılmayı anlayamaz, oysa çok eski bir yerde yaşanmasından korkulup vazgeçilmez aşkların sızısıdır bu.
Bu sızı, bu yenilgi mevsimlerle yıllarla devredilir başka insanlara...
Bir insanın yaptığı bir hatanın tüm insanlara yayılması gibi...

İşte şimdi biz de sevgili, ya olmadık zamanlarda umutsuzluğa kapılıp, soluğu evlerde alacağız, ya da denizler, kıyılar çekecek bizi.
Nasıl biz başkalarının korkaklığını taşıyorsak, başkaları da bizim korkaklığımızı taşıyacak, yenilgimizi, umutsuzluğumuzu...
Birazdan sabah olacak...
Para, tarifeler, beklentiler, randevular, taksitler, iş, anneler ve korkular başlayacak...
Bunlar varsa ve bizim için geçerliyse aşk yoktur ve hiç olmamıştır sevgili. Birbirimizi kandırmayalım...
Hadi güne hazırlan.
Yaşadıklarımızı unutmaya çalış. Aşk bize güvenip verdiği büyüsünü, sırlarını, cesaretini, bilgeliğini ve o ilkel, o yaban ağrısını geri alacak. Bunlar olurken içimiz bir an çok üşüyecek, sonra geçecek...
Hadi, oyalanma birazdan yarın olacak...
Aşkta yarın yoktur sevgili.

[SAHmerdan]

Topal Sevda

Dün sahilde karşılaştık...
Biran gözüm ısırdı, sonra birden tanıdım
Düşmemek için zor tuttum kendimi
Bacaklarım titredi, bir ağaca yaslandım...

Yırtılan bir mektup gibi
Sisli hatıraların gerisinden bakıyordu...
Eski bir sevdanın durulmamış nehirleri
Çırpınarak yüreğime akıyordu.

Hatırladığım bir sonbahar günüydü,
Karşımızdaki yeni eve taşındılar
Bütün gün bakışıp duruyorduk
Gözleri sanki birer kurşundular!.

O zamanlar ben, zıpkın gibi bir çocuktum;
Liseye yeni başlamıştım
Onun saçlarını geriye savurup
Çapkınca gülümsemesinden hoşlanmıştım...

Ne zaman cama çıksam, karşı balkonda
Itırlı bir çiçek gibi tütüyordu
Ne zaman buluşalım desem, olmaz diyordu
Mektuplaşmak ona yetiyordu...

Bir Temmuz akşamıydı, unutmam
Yazlık sinema daha yeni dağılmıştı;
Bahçe kapısında sıkıştırıp öpmüştüm,
İçeri kaçıp saatlerce ağlamıştı...

Sonraları çok konuştuk, gezdik
Bazen ağlaşıp bazen gülüştük
Çılgın gibiydik, her firsatta buluştuk,
Uluorta öpüştük, herkesin diline düştük...

Ailesi baş edemedi, Mersin***8217;deki halasına gönderdi
Hiç arayıp sormadım
Ben o sıralar devrimci oldum.
Mahalleden ayrılıp yıllarca eve de uğramadım...

Dünyam değişmişti artık
Memleketin gidişatını hiç mi hiç beğenmiyordum
Forumlara, yürüyüşlere katılıyor,
Durmadan şiir okuyup, ajitasyon çekiyordum...

Ah o gençlik rüzgarı ah...
Ezilen insanları tek başıma kurtaracağımı sandım
Anarşik bir eylem sırasında
Seken kurşunlarla bacağımdan yaralandım...

Ameliyatın ardından yıllarca yattım içerde,
Dosyam bir hayli kabarmıştı...
Beni o nemli koğuşlarda
Vefakar anamdan başka hiç kimse aramamıştı...

İçerden çıkınca onu sordum
Bir astsubayla evlenip buradan gitmişti...
Oysa kibrit ağusuyla koluma dağladığım
İsmi hala silinmemişti...

Hayat devam ediyordu
İçkiye vurmuştum, unutmayı deniyordum
Pencerenin önünde, kuruyan bir çiçek gibi
Günden güne tükeniyordum...

Anam çökmüştü artık, ölmeden mürüvvet istiyordu
Bazan oturup dertleşirdik...
Kimsesiz bir kadın varmış, körmüş, olur demiş
Ben de fazla uzatmadım, evlendik.

Geçmişe ait ne varsa; mektuptu, resimdi.
Bir bir ayırıp yaktım ateşte.
Nasıl gittiğini sorarsanız, ne bileyim,
Kör-topal gidiyor işte...

Ne var ki, o hırçın saçları hep yüzüme savruluyor
Balkona her baktığımda.
Pişmanlık, bir eski yara gibi
Hala kımıldayıp duruyor onu hatırladığımda.

Biliyorum, onunla olsaydım
Böyle kavga edip durmazdım yüreğimle.
Biliyorum, bu sevdayı ben yıktım,
Ben öldürdüm bu hoyrat ellerimle.!

Dün sahilde karşılaştık
Bir an boş bulundum, sendeler gibi oldum
Öyle bir baktı ki, ben o gözlerde
Bir ömrün bütün acılarını buldum...

Bir şeyler söylemek ister gibiydi
Başını eğip, gitti çocuklarının yanına
Nedendir bilmiyorum, fakat
Girmek istemedi sanki, kocasının koluna.

Ardından koşup durduramadım, ona soramadım
Öylece donakaldım.
Çünkü o anarşik eylemden beri
Ben artık deynekli bir topaldım!..

Şair : Yusuf Hayaloğlu

[SAHmerdan]

Sırattan incedir sevda köprüsü
Beraber geçelim tut ellerimden.
Niyet ak güvercin, vuslat gökyüzü
Beraber uçalım tut ellerimden

Gönüldeki birlik kalkandır dışa
Aldırma ayaza, yele, yağışa
Giden ilkbahara, gelecek kışa
Beraber göçelim tut ellerimden.

Birleşmek üzredir şafakla gurûp
Korku beklenilmez kapıda durup
İster zehir olsun, isterse şurup
Beraber içelim tut ellerimden.

Çağır hayallerin en ötesini
Yakından duyarsın aşkın sesini
Sonsuz mutluluğun penceresini
Beraber açalım tut ellerimden.

Hatırla kaybolan hatıraları
Elmastan ışıklı, altundan sarı
Zaman tortusundan işte onları
Beraber seçelim tut ellerimden.

Şüphe başlangıçtır, karar nihayet
Zamanı zamana etme şikayet
Kaçmak kurtuluştur diyorsan şayet
Beraber kaçalım tut ellerimden