Özel - Siir

[SAHmerdan]

Suçlusun,
sustuğun için,
aşkını haykırmadığın için.
Suçlusun,
doyasıya ağlamadığın için,
sevdiğinin göğsünde.
Suçlusun,
gülmediğin için,
olur olmaz, her şeye,
Delicesine.
Suçlusun,
ıslanmadığın için yağmurda,
Sevdiğin kadınla el ele.
Suçlusun,
öpüşmediğin, sevişmediğin için,
Çılgınca, ıssız gecelerde.
Suçlusun,
içinin titrediğini gizlediğin için,
bakarken sevgilinin gözlerine.
Suçlusun
........
Kim?
Kim olacak,
ben kendim...

[SAHmerdan]

Sen yine böyle kal
Sus
Kelimeler seni ifade etmez
Yetmez sevgini anlatmaya***8230;
Sen sessizligin cocugu
Yutarsin dilindekileri
Dilinin ucuna gelenleri
Yutkunursunda binlerce defa
Söyleyemezsin sevdigini
Yada özledigini

Sen sus
Hem simdi
Hem sonsuza kadar
Cünkü ben gidiyorum
Sessizlikten siyrilip
Sevgimi haykirmaya
Sen yüregine hapsettigin özlemin
İfade edemedigin sevginle
Sessiz, mutlu ve bensiz yasa
Beni bir kez kaybettikten sonra
Cigliklarinda yetersiz kalacakti nasilsa

Sen her zamanki gibi yine sus
Cünkü bu kez ben konusacagim

[SAHmerdan]

Kaldırımların terinde sürüklenerek baş veren
Sürgün yüreğimle yağmurların tokadına giren
Kırışık bulutları dondurarak zihnime seren
Gözlerim acının balyozunda kalbimi parçalayarak ezen
Solgun gölgenin sürükleyişinde seninle gezen.
Hayallerimin çiçekleri koparak ellerimde kanlanan
İstanbul'un kalın bedenine kapanarak uzaklara eren
Seni düşlerimin tarağında hayat elim olarak gören
Seni dudaklarımın bestesinde hayat eşim olarak ören
Bir derbeder yokuşlarda heyelanlar çöken ben
Bir divane yakarışlarda hıçkırıklar söken ben.
Şimdi ise yoksun, karanlığın perdesine kapanmış
Yoksun kalan yüreğim dalgaların kucağında
Yoksul duran kelimelerim ağlayışların sarsıntısında.

[SAHmerdan]

güneş altında söylenmedik söz yokmuş...
bu yüzden geceleri söylüyorum sevdiğimi...
ne gece ne gündüz yokmuş söylenmemiş söz...
bende söylenmişleri söylüyorum yeni biçimde...
hiçbir biçim kalmamış dünyada denenmedik...
bende susuyorum sevgimi saklayıp içimde...
duyuyorsun değil mi suskunluğumu nasıl haykırıyor...
susarak sevgisini ilÂn eden çok var sevgilim...
ama bir başka seven yok benim sustuğum biçimde...

[SAHmerdan]

Bu yıldızsız gecede susmalıyım
Bulutlar çok ağırıma gidiyor
Biraz daha yüklenseler soğuyacağım
Soluğumdan betimsiz fırtınalar kopacak
Sol yanımdan müthiş bir sağanak başlayıp
Kentin tüm sessizliğini sele boğacak.

Bu yıldızsız gecede susmalıyım
Yorgun kaldırımlar ayaklarıma dolanıyor
Önümde ürkek saçlı kız'ın gülen hayali
Uzansam yüreğimle uçtu uçacak
Yalnızlıktan ıslak gölgeme sarılıyorum
Yoksa gözlerime eylül kan kusacak.

Susmalıyım bu yıldızsız gecede
Her şey sessizliğin senfonisinde büyüyor
Sönen ışıklar yüreğimde hoyrat bir bıçak
-başka bir kente çoktan ulaştı gölgem-
Kaçtıkça uzaklaşamıyor insan kendinden
Saatleri durdurmasam sabah olacak.

Susmalıyım bu yıldızsız gecede
Pencerelerde karanlık el sallıyor
Her yanımı sessizliğin kolları sarmış
Bir an dursam kent boşluğa kayacak
Susmalıyım bu yıldızsız gecede
Elbet biri sessizliğin dilinden anlayacak.

[SAHmerdan]

yıllarca anlattım ona aşkı,
anlamadı,sevemedi,
gitti uzak diyarlara..
özledim,
çook özledim.


bende sustum,
bende küstüm,
bende kalanları sesizce gönderdim,
vazgeçtim deliliğimden,
bende ona uydum,
sevmedim kimseleri..


bakışları çok uzaklardaydı,
sıyırdı geçti,göremedi..
aşkı aradı hep uzaklarda,
aşk bendeydi,ayaklarının altında,
ezdi geçti,hiç acımadı..

gülüşleri vardı,bana değildi,
susmaları vardı benimse deli sitemlerim
susmalarına..
bende ona uydum artık sustum..

onu anlamak istedim bunu yaparken,
anladım ki sevgi giderken yada yokken susulurmuş meğer..
bilmiyordum..
hep yüreğinin anahtarını aradım,
bazen kibar dokunuşlarla çaldım kapını,
bazende sende kalan kalbim acı verdi yumrukladım..
açılmadı..


döndüm,yürüdüm,sustum..
kapının ardı boştu aslında kalbimi almadın içeri,
hiç açmadın ki kapını,
sen yoktun ki aslında..
ben seni var etmişim yıllarca..

sustum kendimede,
küstüm kendimede,
yürüdüm başka şehirlere,
aşk koydum senden sonra herkesin adını,
aşk yoktu ki,
aşk bendim ki,
bunu da itiraf ettim kendime,
küstüm kendime,
sustum kendime..

[SAHmerdan]

Seni üzdüm elimde olmadan
Düşmesin diye tutmaya çalıştığım kristal bir bardak gibiydin
Ama ben tutamadım
O şimdi yerde
Ve paramparça
Ne yapsam olmayacak eskisi gibi
Küçükken herşeyin tamirini çok kolay sanırdı çocuk kalbim
Birisi kırsa da oyuncağımı
Özür diledimmi yüzümde güller açardı
Beraber oynamaya başlardık kaldığımız yerden
Çocuk çocuk nasıl gülerdim
Hala bir resmim var öyle,arasıra bakarım
Ne zaman birisi kırsa beni,ne zaman ben kırılsam birine
Ama çocukluğumda ki gibi hissedemiyorum artık ben bile
Unutmuyor yüreğim bazen ne yapsam
Özürler artık pazarlarda satılık
Ve üzüntünü gözlerinden kimse okuyamıyor
Anlatmak uzun zaman aldığından değil
Dinleyecek kimseyi bulmayacağından gönül susuyor
Söylesem tesiri yok,sussam gönül razı değil desende
Susuyorsun hiç istemeden hem de

[SAHmerdan]

Hep bekledim, hiç yılmadan
Hep istedim, hiç bıkmadan

Yoluma karlar mı yağdı?
Yoluma dağlar dayandı
İnsan bir kere doğar
Yalnız seven anlar

Günlerin ayların hesabını
Kimlere kimlerden soracağım
Sonsuza kadar bekleyemem ki
Sevenler ağlar seven anlar.

[SAHmerdan]

Üzerine kazma kürek inmemiş
Gövdesine balta hızar binmemiş
Uçsuz bucaksızca genişmi geniş
Ben dağları ormanları severim

Gülleri açılan suları coşan
Çiçekler rengarenk bir bir boylaşan
Atların peşinde tayları koşan
Ben bağları ovaları severim

Çamuru batağı tozu toprağı
Denizi göleti balığı ağı
Rüzgarla oynaşan dalı yaprağı
Ben çayları pınarları severim

Gezilmemiş görülmemiş yerleri
İnsan olan insan seven elleri
Sönmüş ocaklarda değil külleri
Ben alevli ateşleri severim

Yazın kışın çimenleri solmayan
Toprağına gözyaşları dolmayan
Etrafında mermer taşı olmayan
Ben sahipsiz mezarları severim

[rayiha]

BİR BAKIŞ


Başımda kasırga, gözlerimde nem,

Sanki, bir el onu silecek gibi***8230;

Kendimi sorguya, bir çekebilsem!

Kader sanki bana gülecek gibi***8230;



Uslansa yüreğim, özüne dönse,

Azgın fırtınalar, dinecek gibi***8230;

Sinemde yaktığım o ateş sönse,

Hayatım düzene girecek gibi***8230;



Sen uzaklardasın, paslandı bahtım.

Bir bakış, büyüyü bozacak gibi***8230;

Yıllardır; umutsuz, mutsuz bedbahtım,

Pencereme, güneş doğacak gibi***8230;

Ahmet Günbay Yıldız