Özel - Siir

[sheytan]

Seni beklerken,
saymadım geçen yılları,
hiç düşünmedim bile,
bir nehir misali akacağını,
aklımdan geçirmedim.
yaşlılığın bir gün kapımı çalacağını,
sadece seni bekledim.

Seni beklerken,
yaşamak için yokluğunda,
bana hayat veren varlığını,
kelimelerle aktardım kağıtlara,
seni yazdım usanmadan sevdiğim,
hayalinle paylaştım hayatı,
sadece seni bekledim.

Seni beklerken,
karanlığa da düştüm, boşluğa da,
ay düştü denize, umutlandım.
kara bulutlar çöktü bazen,
sağanak yağmurlarda ıslandım.
sokaklarda çığlık çığlığa sensizliğim.
sadece seni bekjledim.

Seni beklerken,
aldırmadım, karların saçlarıma yağmasına,
yüzümdeki çizgilerime aldırmadım.
iyi baktım hep gözyaşlarıma,
sensizliğimde hiç ağlamadım.
çünkü sen hep kalbimdeydin.
sadece seni bekledim.

Seni beklerken,
hayat gürül gürüldü yine,
çocuklar gibi şendi,
dünya döndü, sabahlar oldu,
seni yaşadığım anlar geceydi,
ve ben delice sevdim.
sadece seni bekledim.

Seni beklerken,
çoğalmadım hiç, hep azaldım.
gülmeleri unuttum, gülmedim.
bir gün olsun vazgeçmedim.
senden ve aşkımdan,
vazgeçmeyi düşünmedim.
sadece seni bekledim.
Bazen insan kendi boşluğunda yol alırken, kaçtığı tüm gerçeklerle yüzleşmeye mahkum olur.


Baki Evkaralı

[sheytan]

Maziyi hatırladım biraz geçmişe bakıp
Yıllar ne çabuk geçmiş sanki su gibi akıp
Her anı***8217;da yeniden garip gönlümü yakıp
Dağlayarak yazdığım bu şiir senin için.

Her mısrası aşkımın seyirini anlatır
Bana yaptıklarından bahseder her bir satır
Kırdın birşey koymadın ne gönül ne de hatır
Ağlayarak yazdığım bu şiir senin için.

Ben on adım gelirim yeterki bir adım gel
Zavallı göz yaşlarım akıp da olmasın sel
Belki anlarsın diye bu birkaç dörtlüğe bel
Bağlayarak yazdığım bu şiir senin için.

Söylesene benmiyim herşeyin müsebbibi?
Aşk öyle bir kuyu ki asla görünmez dibi
Taştan taşa çarparak akan nehirler gibi
Çağlayarak yazdığım bu şiir senin için.

Ummadığım bir anda çaldı ayrılık çanı
Maalesef bu aşkların en istenmeyen yanı
Gittin diye boynuma geçirdiğim urgan***8217;ı
Yağlayarak yazdığım bu şiir senin için.

Mustafa Çetiner

[sheytan]

Gönlüme maziden dem vurdum ilkin,
Yokladım ne üzre hal bundan böyle.
Usulca ses verdi kalp yorgun argın,
Gözünde değerin pul bundan böyle...

Hakikat sandığı hayalin kendi,
Silik bir suretten ibaret şimdi.
Dost muydu düşman mı,kimindi kimdi?
Hatrına gelmiyor bil bundan böyle ...

Bilmeyen unutmak kolay mı der de!
Göz görmez ve gönül katlanır derde.
Unutanlar bile gözden düşerde,
Nasıl unutulur gör bundan böyle...

Celalettin Uçar

[OSMANLIOGLU]

.

[OSMANLIOGLU]

.

[SAHmerdan]

verirdim bu ayriliga?
Bilseydim bu kadar zor oldugunu.
Bilseydim dünyanin böyle karanlik,
Bilseydim bu kadar dar oldugunu.

Dilimden siçrayan bir kivilcimin
Bilseydim bir anda kor oldugunu.
Bilseydim su anki gönül acimin
Senin yoklugundan var oldugunu.

Boyun mu bükmezdim sitem etmene,
Bilseydim sükutun kar oldugunu.
Sebep mi olurdum dargin gitmene,
Bilseydim küsünce sir oldugunu.

Bilseydim yüzümün dört mevsimi güz,
Içimin aglayan nar oldugunu.
Bilseydim odamin dört duvari buz,
Sensiz yatagimin kar oldugunu.

Firsat mi tanirdim bu darginliga
Bilseydim bu kadar zor oldugunu.
Bilseydim zindandan daha karanlik,
Bilseydim hücreden dar oldugunu....

[SAHmerdan]

Sen bu şiiri okurken
Ben çoktan bu şehirden gitmiş olacağõm
Artõk ne özlemlerimi duyacaksın bıçak yarası
Ne de telefonlarõn çalacak gece yarısı
Ve bu zavallı yüreğim olmayacak artık
Kaprislerinin hedef tahtası...
Seni sana
Beni bir akıl hastanesine
Bırakıp gideceğim bu şehirden

Nasılsa kavuşamadım sana
Nasılsa dudaklarının kıyısına varamadım
Nedense bütün çıkmaz sokaklar adresim oldu
Ve nedense bütün kırmızı ışıkları üzerime yaktın
Ne yaptımsa
Bir türlü sana yaranamadım
Artık adressiz
Işıksız
Ve öylesine ıssızım
Dünlerin kadar eskiyim
Verdiğin acılar kadar paslıyım
İşte çıkıp gidiyorum hayatından
Nasılsa fark etmez senin için
Belki çok şanslı
Belki de en yaşlıyım...
Artık
Pusulam hasreti
Saatim yalnızlığı
Ve takvimler sensizliği gösteriyor bana
Neylersin
Yolcu yolunda gerek
Belki bundan sonra
Belki senden sonra
Adam olur bu "asi yürek"
Ve dersini alır da bu sevdadan
Bir daha
Boyundan büyük denizlere
Asılmaz kürek

Yarın bu saatlerde
Ben yollarda olacağım
Sen kimbilir kaçıncı uykunda
Masal mavisi bir rüyada
Ve elbette o korsan yüreğin
Yine pusuda
Oysa
İlk defa sesimi duymayacaksın
Sitemlerin sahipsiz
Soruların cevapsız kalacak
Belki ilk defa içini kemirecek yokluğum
Tanımadığın bir koku içini saracak
Ve ilk defa kendinle hesaplaşacaksın
Ne oldu?
Ne oluyor?
Ne olacak?
Sonra
Bir gözün kör

Bir kulağın sağır
Bir ayağın kırık
Bir kolun kesik
Düşeceksin yollara
Yani baştan başa yarım
Yani baştan başa eksik
Bütün duvarlar üstüne yıkılacak
Belki ilk defa
"Unutuldum" diyerek için sızlayacak
Ve sen bu şiiri okurken
Ayrılığımız çoktan başlamış olacak
Belki de son tesellin
Sana yazdığım "bu son şiir" olacak
Ve kimbilir
Unutulmuş bir gecenin tam ortasında
Başucundaki bir radyoda
Uykusuz bir şair yüreğini çınlatacak
Ve bir daha fısıldayacak kulaklarına
Sana adanmış bu satırları

"Bütün şehirler uyur
İstanbul uyumaz
Ve birgün
Bütün sevenler unutur seni
Ama bu "şair yürek"
ASLA UNUTMAZ..."

[SAHmerdan]

En güzel günlerimin
üç mel'un adamı var:
Ben sokakta rastlasam bile tanımayım diye
en güzel günlerimin bu üç mel'un adamını
yer yer tırnaklarımla kazıdım
hatıralarımın camını..
En güzel günlerimin
üç mel'un adamı var:
Biri sensin,
biri o,
biri ötekisi..
Düşmanımdır ikisi..
Sana gelince...
Yazıyorsun..
Okuyorum..
Kanlı bıçaklı düşmanım bile olsa,
insanın
bu rütbe alçalabilmesinden korkuyorum..
Ne yazık!..
Ne kadar
beraber geçmiş günlerimiz var;
senin
ve benim
en güzel günlerimiz..
Kalbimin kanıyla götüreceğim
ebediyete
ben o günleri..
Sana gelince, sen o günleri -
kendi oğluyla yatan,
kızlarının körpe etini satan
bir ana gibi satıyorsun!.
Satıyorsun:
günde on kaat,
bir çift rugan pabuç,
sıcak bir döşek
ve üç yüz papellik rahat
için...
En güzel günlerimin
üç mel'un adamı var:
Biri sensin,
Biri o,
biri ötekisi...
Kanlı bıçaklı düşmanımdır ikisi...
Sana gelince...
Ne ben Sezarım,
Ne de sen Brütüssün...
Ne ben sana kızarım
ne de zatın zahmet edip bana küssün..
Artık seninle biz,
düşman bile değiliz..

[SAHmerdan]

Uzağında kaldım her şeyin,
Senin,sevginin uzağında***8230;
Ellerim boşlukta kaldı,kollarım yokluğu sardı,
Sensizlik içime***8230;en içime işledi.
Nedense bir türlü hazmedemedim gidişini !
Sanki hiç bir şey yapmamışsın gibi***8230;
Sen gittin ben bittim***8230;

Anlamsız savaşlar verdim inadına,
Zaman derman olmadı azan yarama,
Seni unutamadım,hasretinde toparlanamadım,
Yani gittin ya ! ben bittim***8230;

Direnemedim sensizliğe,
Kahırla,isyanla geçti her günüm.
Alıkoydu her şeyimi sensizlik nöbetleri,
Ta hücrelerime kadar eridim,
Bakma öyle bir şey olmamış gibi;
Sen gittin ben BİTTİM***8230;

[SAHmerdan]

Unutmak kolay diyordun ya
Kolaymış meğer
Unuttum adını,her kelimesini unuttum
Dalga dalga savrulan saçlarını unuttum
Kömür karası yaşlı gözlerini unuttum ben

Unutmak kolay diyordun ya
Kolaymış meğer
Yağmur altında gezdiğimiz sahilleri unuttum ben
Bana ilk seni seviyorum dediğin
O çay bahçesini unuttum ben

Unutmak kolay diyordun ya
Kolaymış meğer
Elini ilk tuttuğumda
Yüzündeki o masumluğu unuttum ben
Sarıldığımda ise
Başımı döndüren gül kokulu,kokunu unuttum ben

Unutmak kolaymış be bitanem
O yüzündeki gülüş,içindeki sıcaklık
Seni özlüyorum dediğinde
Gözünden akan iki damla yaş
Ve seni öptüğümde içinde kaybolduğum yıldızlar

Bütün bunları unutmak
O kadar kolaymış ki bi tanem
O kadar kolaymış ki
hepsini unuttum