Özel - Siir

[OsManLii]

Esip giden zamanın kollarında savrulan yapraklar geride kalanlara hüzünle bakar.Ama rüzgâra tutunup yeni umutlara yelken açar. Dallar bir vardır, bir yoktur aslında.Ve rüzgâra umut bağlayan başka yapraklarla kucaklaşır. Birine bağlanır ve rüzgârdan destek alır sadece.Rüzgârın ona ne getireceğini bilmeden. Sevgi gibi, aşk gibi duygularla koptuğu daldan yere düşene kadar dans eder o yaprakla.
Zaman sevdayı bitirene kadar. Zamana tutunur, rüzgâra tutunur.
Ve bir an gelip kendini yerde bulur. Aşıklar unutur, dünya unutur yaprakların aşkını.
Bir bu sevdayı koynunda büyüten rüzgâr unutmaz***8230;
Ve yaprak rüzgâra fısıldar aşkının masalını***8230;
Araya ayrılık girdi mi sevdalının rüzgârı çağırması bundandır ki,
bir tek onları bir araya getirdiği gibi ayıran rüzgâr yardım eder sevdalıya***8230;

Benim sevdam, varlığımın anlamı olan, fark etmesen de uzaklığına ve tüm zorluğuna rağmen rüzgâra tutunmaya çalışan bir yapraktır aşkım***8230;

Yokluğundan bile anlamlar türettiğim, anlamsıza bile anlam katan sen;
unutsan da, unutulsan da, unutulmuş zindanına hapsettiğin kalbim adını fısıldar.
Ağzımdan çıkan her nefes rüzgâra kapılıp sana eser.


Bir rüzgâr bilir bunu, bir de sevenler. Bir eski masaldır şimdi, kulaktan kulağa fısıldanır sevdalılar arasında:
***8221;Ayrılıktan korkma sevgilim, beni özlersen rüzgâra dön ve adımı fısılda. Sesin bana geldiği gibi o rüzgâr sesimi getirecektir sana***8221;

[esmermeleq]

Gitme Seni Özledim
Azaltma baharları
İ�şletme bana aşk adına günahları
Fırtınalı bir gece gibi esme
Bu son kez, mi bakışın gözlerime
Bu son sözlerin, mi
Sen yüreğimden yol alırken
Silemem izlerini yıllarca.
Gitme seni özlerim....

İ�liklerime işliyerek esiyorsun.
Keskinliğin çaresizliğim oluyor.
Gitme sabahlarım güneşsiz olur.
Güneşine uzanamaz ince dallarım.
Acılar bedenimi ezer yoğurur.
Dayanmaz yüreğim korkular büyütür.
Uğruna ölecek kadar sevdiğimsin.
Gitme seni özlerim............

Ayrılık girdi, girecek kanıma.
Nasıl anlatırım yüreğimdeki yangınlara.
Ne derim düşen takvim yapraklarına.
Gitme seni şimdiden özledim.
Bittimi vadem doldumu.
Gülermisin şimdi gözümdeki yaşlara.
Gitme uğrunda verdiğim can hatrına.
Gitme seni özlerim.......

[esmermeleq]

UMUDUMUN AYAK SESLERI


Hergün
Artık gelmeyeceğine kapıldığım umutsuzluğumu
Yarına erteliyorum....
Biliyorum tükenirse umutlarım
Bende tükenirim yokluğunda şüphesiz...



Ben bu ayrılığa,,,
Senin olmadığın bir hayata
Hazır değildim ki sevgili ...
Hayat senden sonra acımasızlaştı sanki
Herşey kaybetmeye başladı değerini....



Eziliyorum bıraktığın anıların altında
Nefes alamıyorum sevgili....
İçimdeki umudun ayak seslerini duyuyorum
Yavaş yavaş ter****yor sanki beni...




Bunca acıyı çektirmek haksızlık değil mi bana
Beni böyle kimsesiz bırakmak yakıştı mı sana
Hani derdin ya bana sakın ağlama
Şimdi gelde gör sevgili
Gözlerim yokluğunda ne halde....

[Erker]

Kavuşmasak da Sevmeyi Bildik Biz

Ayni havayi tenefus etmedik
Ama hep ayni dusunce
Hep ayni sevgiyi kalbimizde tasidik
Herkes goctu biz gocemedik.. gidemedik
Satilmis yureklerin arasinda
Hep yanliz kaldik..savastik
Oylesine cikarsiz.. yapayanliz
Inandigimiz tek sey sevgimiz
Ucunda kavusmak olmasa bile
O sevgi oldu tek inancimiz..

Dogru durust hayel bile kuramadik
Keskelerin arasinda kaybolurken
Gunler karanlik geceler zindan
Her sabah yine yanliz uyandik
Sikayetmiz olmadi hic
Boyun bukup uzaktan sevmeyi bildik
Ara sira haber alip birbirimizden
Iyi olmamiza biraz olsun sevindik
Ama hep hasret besledik icimizde
Sen ayri dunyada ben ayri dunyada
Kavusmak bir gozyasi oldu gozlerimizde
Agladikca kavusamadik
Kavusmak istedikce agladik..

Siirlerle avuttuk kendimizi
Gizli mesajlar yazdik okur anlar diye
Sustuk eller konustu biz konusamadik
Anlatamadik yuregimizdeki sevgimizi
Susmaliydik.. susuyorduk
Degistiremezdik kader yazimizi
Bir gun gulsekte
Ikinci gun tutamadik gozyasimizi
Agladik aglamaliydik
Bir bedende bir kalp
Dindiremedik yurek sizimizi..

Not degistiremedik kader yazimizi
Severek kucakladik ask sizimizi
Yazsakda onca yanlizligimizi
Bir sen anlarsin beni
Bir ben anlarim seni
Baska kimse anlamaz bizi...

[esmermeleq]

HERŞEY AŞKINA

Uçan kuşların kanadındadır diye seyrederken gökyüzünü,
Dalıp gitmişim özlediğim hayaline tutamamışım, uzanmışımda,
Gezdiğimiz yerlerdedir gönül izlerin diye, dolaşırken parkları,
Düşüp kalmışım, hala aşkının sarhoşuyken duramadım ayakta.

Sanki uyurken ellerin yine yüzümde,yine yanımda bir sevda,
Bil ki uyurken yine sevdana dualarım, yine mutluluğuna,
Her şey aşkına,iyi ol diye, benimle ya da bensiz hayatında,
Resimlerine bir buse kondurdum, yine her gece uyuyamadığımda.

Sende hayat gibi vefasız olmayasın,hasret kalmayasın dünyada,
Unutsan da beni ateşin yüreğimde, düşünme ölmem yaktığında,
O mum ışığının ardındaki güzel gözlüsün, hala hatırımda,
Hala benim için saklanan en değerli varlıktır güneşin,sen olmasan da yanımda.

[esmermeleq]

ARTIK BİLİYORUM

Aşk diye kim sorsa bana bugünlerde,
Verdiğim cevap hep aynı,
Aşk benim için,
Sabretmek, hayalinde yaşatarak ateşini,
Vazgeçmemek, ateşini katarak hayaline,
Aşk,,, Aşk işte senin diğer adın belki de,
Aşk, 18 yaşında belki oyuncak sandığım,
Ama ayaklarımın bugün bu saniye yere bastığını hissedince,
Yaşamak lazım dedirten içime, tatmalı dedirten kalplere,
Başkası olmamalı dedirten kalbe...
Aşk sen gibi işte, bilmesem de kokunu o sen kokmalı,
O sen tatmalı, sen bakmalı içimi yakarcasına, sen olmalı,
Senin gibi yürümeli, seni gibi koşmalı hayallerimde bana...
Bazıları aşk için acı derler ya,
Diyenlere inat, acım yüreğimin en ücra yerlerinde sessizce ağlamakta,
Çırpınırken yokluğunda, kimse duymasın diye haykırışlarını,
O dünyaya inat içinde severken seni senden fazla,
Yokluğunda erirken bedeni günden güne,
Hani bir arasa, bir duysam sesini diye yalvarırken Allah***8217;a sensiz sessizlikte,
Aşk bu işte seni sensiz yaşamak belki de, seni sensiz istemek her solukta...
Aşkın adı sen,
Ve hasret,
Ve yokluk,
Ve sabır,
Ve milyonlarca adımda bir küçük yakarış,
Ve sen işte o güzellik...
Karlar erirken, güneş her yerime senin sıcaklığınla doğarken her gün, her saniye,
Mevsimlerin çiçeklerin en güzeliyle açıldığı, kokusuyla kıskandırdığı yalancı baharları,
Bir masalda bir güzel sevda gülüyken heyecanla arzulanan..
Sanma şehrine yağan her yağmur, yağmurdur,
Her damla benimdir, akan gözyaşıdır, sana adanan iki kelimedir,
İçinde senin adın geçer her damlanın, yüreğimden süzülen sevgidendir her bir damla,
Ben ulaşmasam da onlar ulaşır sana,
Ben gelmesem de, her rüzgar uğultusunda dinlersin,
Sessizce fısıldar sana, seni ne kadar sevdiğimi,
Seni beklediğimi, özlediğimi,
Yağmur da olur, rüzgar da fırtına da benden sevdiğime ulaşan,
Dinle onları birtanem, dinle fırtınada gizlenen sevdayı,
Her yağmur damlasına dokunduğunda, anla benim gözlerime dokunduğunu,
Buluştuğun her damlada ben de hissederim senin gözlerime dokunduğunu,
Ve ardından bir gözyaşı daha yollarım, bilesin sen içimdesin diye,
İçime saplanan en güzel sevda, en gerçek hayal, hayalden öte yaşanmamış en güzel masal,
Ve günler geçtikçe daha da büyüyen,
Yeryüzünde, asla kimsenin bulamayacağı en güzel çiçek olduğunu bilesin diye...

[esmermeleq]

BÖYLE SEVDİ�M İ�İ�TE
Ben seni kocaman bir yürekle sevdim. Gözlerim değil, yüreğimdi seni gören.
Sen damarlarımdaki kana karışıp, geldin oturdun yüreğime. Bir başka yerde
olamazdın zaten. Sen, benim en değerli yerimde, yüreğimde olmalıydın,
orada kalmalıydın. Çok aşka ev sahipliği yapan bu yürek, ilk kez bu kadar
kolay kabullendi seni. Herhangi bir konuk değildin artık. Bu yüzden ne
ağırlama faslı vardı, ne de uğurlama. O yüreğin gerçek sahibiydin.

İ�imdi sonbahar, kışa giriyoruz ya... Ben dört mevsim baharı yaşadım
seninle. Çiçek çiçek açtın yüreğimde. Gökkuşağı zayıf kaldı, senin
renklerin karşısında. Taze bir yaprak gibi yeşildin. Açelya idin
pembeliğinle. Üzerine çiğ taneleri düşmüş sarı güldün. Kırmızıydın bir
ateş gibi. Ve maviydin... En çok bu renkle anmayı sevdim seni. Denize
tutkundum, denizi sensiz, seni de denizsiz düşünemedim.

Seni severken dünyayı da sevdim ben, insanları da... Kendime bile dar
gelirken, içinde herkese yer olan bir hayatın sahibiydim artık. En kızgın,
en tahammülsüz olduğum anlarda bile, seni düşünmek yetti bana. İ�çimdeki
sevinç yüzüme yansıdı, güldüm. Beni öylesine güldüren senin sevgindi ve
ben kaygısız, içten gülüşün ne demek olduğunu, nasıl güzel bir şey
olduğunu anladım seninle...

Her şeye rağmen sevdim seni. Güçlüydüm ve aşamayacağım hiçbir zorluk
yoktu. Koca bir kente, koca bir ülkeye kafa tutabilirdim. Sen elimden
tuttuğunda, patlamaya hazır bir volkan gibi hissederdim kendimi. Menzil
sendin ve ben o menzile ulaşmak için önüme çıkan her şeyi yok edebilirdim.
Sana ulaşmamı engelleyecek her şeyi eritirdim, kül ederdim. Sana
ulaştığımdaysa sakin bir göle dönüşürdüm. Ve o göle bir tek sen
girebilirdin.

Sevdim ve hayrandım da... Her halin çekti beni. Duruşunu, uyumanı,
gülmeni, kızmanı, şaşkınlığını, saflığını, kurnazlığını, çocukluğunu,
olgunluğunu sevdim. Sesini de sevdim suskunluğunu da.
Küçük oyunlarını, kaprislerini, sitemlerini, korkularını sevdim. Seni ve o
doyumsuz sevdanı, uçarı sevdanı anlatacak kelime bulamadım çoğu zaman.
Sığmadın cümlelere ve hiçbir cümle seni
yeterince tarif edecek kadar derin olmadı.

Seni severken yorulmadım. Çünkü sen yaşam kaynağıydın. Her gün yenilendim.
Seninle çoğaldım, büyüdüm. Eksik kalan neyim varsa tamamladın.
Ölmeyecektim çünkü sen ölmezliğin ta kendisiydin.

Sevdim işte ötesi yok...

[esmermeleq]

SEVDIGINI BILEYIM





Bu gönül seni seçti inşallah yanılmayım
Kalbin bende bileyim, sonra ölsem gam yemem.
Geçici bir macera olarak anılmayım
Sevdiğini bileyim, sonra ölsem gam yemem.

Günlerdir şüpheliydim, bana olan sevginden
Ben sana sevdalıydım mutluydum aşk dengimden
Son bir istek güzelim, ser engin yüreğinden
Sevdiğini bileyim, sonra ölsem gam yemem.

Sabaha dek uyku yok, gözlerim kapanmadı
Bilki başka gönüle yüreğim hiç dalmadı
Senden yana sevgimden asla şüphem olmadı
Sevdiğini bileyim, sonra ölsem gam yemem.

Sende artık bir son ver içindeki kaygıya
Sende bir isim versen, kalbindeki duyguya
Bende bir son vereyim içimdeki sorguya
Sevdiğini bileyim, sonra ölsem gam yemem.

İsterim ki o dilin, başka yari anmasın
İsterim ki yüreğim boş hayale dalmasın
Aşkını haykırmadan şu gözüm kapanmasın
Sevdiğini bileyim, sonra ölsem gam yemem.

[Elyasa]

AFFET BENİ

Beni böylesine sevdiğini bilseydim
İnan bana bende seni severdim
Aşkının karşılığını veremedim affettin
Ama sonunda dayanamayıp sende terkettin
Biliyorum suçluyum ama af diliyorum
Hatalarımı unutup affedeceğini biliyorum
Ne olur canımın içi affet beni
Çünkü deli gibi seviyorum hala seni

Affetmezsen eğer beni o an ölmek isterim
Ölmeden o tatlı yüzünü görmek isterim
Gözlerinin içine dalar gider gözlerim
Belki yine seni delicesine sevdiğimi söylerim
Biliyorum suçluyum ama af diliyorum
Hatalarımı unutup affedeceğini biliyorum
Ne olur canımın içi affet beni
Çünkü deli gibi seviyorum hala seni

Sensizliğe ağlarım seni andıkça sevgilim
Ellerim boş gözyaşlarıyla dolar gözlerim
"Gül" diyorlar bana ama sensiz nasıl gülerim?
Hep seni düşünüp içim kan ağlarken benim
Biliyorum suçluyum ama af diliyorum
Hatalarımı unutup affedeceğini biliyorum
Ne olur canımın içi affet beni
Çünkü deli gibi seviyorum hala seni

Hüzünlü gecelerimde senin hayalinle avuturum kendimi
Elimden hiç düşürmediğim resmin unutturur kederimi
Saatler geçmek bilmiyor günler uzadıkça uzuyor
İsmin dilimden resmin elimden düşmüyor
Biliyorum suçluyum ama af diliyorum
Hatalarımı unutup affedeceğini biliyorum
Ne olur canımın içi affet beni
Çünkü deli gibi seviyorum hala seni

O kadar özlüyorum ki seni bir bilsen
Yanıma gelip affettim seni sevgilim desen
Ellerimi tutup gözlerime gülümsesen
Hayallerim bunlar benim bilemiyorum neden
Biliyorum suçluyum ama af diliyorum
Hatalarımı unutup affedeceğini biliyorum
Ne olur canımın içi affet beni
Çünkü deli gibi seviyorum hala seni

Bir gün döneceksin bana döneceksin değil mi sevgilim?
İnan bana daima seni bekleyip hiç kimseyi sevmeyeceğim
Solmuş ve kuru bir gül gibi idi sensiz geçen günlerim
Mutluluğumuz için seni ölene dek beklerim
Biliyorum suçluyum ama af diliyorum
Hatalarımı unutup affedeceğini biliyorum
Ne olur canımın içi affet beni
Çünkü deli gibi seviyorum hala seni

[Elyasa]

Sen Vurdun Da Ben Ölmedim Mi

Yokluğunda ne ateşleri hasretimle yaktım da,
Bir seni yakamadım beni yaktığın gibi.
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni.
Sense araya korkular koydun,
Yasaklar koydun,
Bitmez tükenmez engeller koydun.
Şimdi nerdesin diye sakın sorma.
Sen çağırdın da ben gelmedim mi?

Sen varken darılmazdım çiçeksiz baharlara,
Yağmurlu havalara, bu kasvetli akşamlara.
Sen varken;
Bakıp içlenmezdim tren istasyonlarına,
Otobüs duraklarına...
Sen varken ayrılanlara ağlamazdım...
Yıkılmazdım biten sevdaların ardından,
Gidenlere küsmezdim,
Kalanlara acımazdım...
Sen varken böyle üşümezdim, titremezdim.
Masumdum, çocuklar gibi.
Böyle delirmezdim, küfretmezdim...
Hele ölmeyi hiç düşünmezdim.
Şimdi soruyorum sana:
Adı sevdaysa bu cehennemin,
Sen yaktın da ben yanmadım mı?

Biliyorsun;
Bütün acılarına yeşil ışık yaktım olmadı.
Bütün korkularına arka çıktım olmadı.
Dağlara merdiven dayadım olmadı.
Haziranda kar oldum yağdım avuçlarına olmadı.
Sevdim olmadı, yandım olmadı, taptım olmadı.
Artık benden pes!
Bu aşkın biletini istediğin gibi kes!
Nasılsa gidiyorsun.
Biliyorum, git...
Ama ardında;
Ağlayan bir çift göz,
Paramparça bir yürek,
Ve yıkılmış bir dağ görmek istemiyorsan;
Çek silahını, daya sırtıma,
Titrersem namerdim...
Sen vurdun da ben ölmedim mi?