kıymetli bişeyinizi kaybedeli yıllar olmuştur...
artık bir çocuğun gözlerinveya akşam üstü yağmurda ıslanmış sokaklarda gökyüzüne baktığınızda bile bulamazsınız..
aramaktan yorulmuşken..
birgün..
sıradan bir bahar sabahı yeni tanıştığınız bir şiirde onu avuçlarınıza bırakıveren kişidedir..
'harika'dır ...
İntifada'dır...
tepende bir gökyüzünün olduğunu hatırlamaktır umut.
karanın tezatı vardır nede olsa ve cok sistemlidir gündüzle gece ve güneş doğmaktadır..
nede olsa bayen istemesende.
ve her müzige uygun birinsan sesi vardır.
kan damarlarla dolaşımına devam eder ve acıkırsın birgun ölüm oruçlarında...
bilemezsin olacakları ölüm sonrasında bile.
umut değişimi kabul etmektir.
değişmeyen tek şey değişimdir...
Bize göre değil umutsuz yaşamak
Bir sevda uğruna vurduksa yola...
Asla birilerinin umudunu kırma.!
belkide de sahip oldukları tek şey o dur..!
umutsa beklenen,
yitirdim....
yarınımsa yok sayıyorum......
içim buruk bekliyorum sabahı.....
ufukta yine sensizlik doğuyor....
belli etmesemde,
yokluğun gözlerime yansıyor.........
daha ne kadar bekleyeceğim unutmak için seni.......
onca yaşananları silebilecekmiyim.....
yok.... yook......
her denizin dalgasında
ve her rüzgar estiğinde vuracaksın yüreğime......
ben istemesemde,
yağmur gibi düşeceksin GÖZLERİME.................
Umutsuz birilerinin umudu olmayı başarabilirsek,
gün gelir en umutsuz anlarımızda bile umudun tükenmeyeceğini bir yerlerden ışık geleceğini biliriz.
bitmemiş bir umudum var hala..
gök yüzündeki yıldızlar kadar temiz...
ama o yıldızlar kadar ulaşılmaz...
pandora kutusundan çıkarmadı ya umudu...
bende çıkarmadım kalbimden umudu...
hayallerin parçalı bulut olsada...
yarama düşen özlemin yağmurları...
siyah simsiyah...
özlem bu kadar siyah mıydı?
yapma çiçekler gibidir umutlarım
ölümsüz görünür, yaşamaz aslında...
umudun bittiği yerde..
içerdeyim..
işkenceler perde perde...
perdeli..
Ve umudumun kaynağı...
yine umuttur...
"Kurtulmaya azmin neye bilmem ki süreksiz?
Kendin mi senin, yoksa ümîdin mi yüreksiz? "
şair demiştiki
dünya döndükçe
umut fakirin ekmeği
ye mehmet ye
ye mehmet ye
ve yine kandırıldım...
'fakirin ekmeği' demeyeceğim
çünkü İslamiyette ümitsizliğe yer yok..
'Kün feyekün, ol der oluverir'
bir cenneti yaratmak bir bahçe, bir çiçek kadar kolaysa, ki herşey O'nun elindeyse gam niye?
Bize göre değil umutsuz yaşamak
Bir sevda uğruna vurduksa yola...
DeLiNiN BiRi
|