yorgun gökyüzü bugün ağlıyor
bana eşlik edercesine hem de...
sen bilmiyorsun.
biz hergün ne acılar ıslatıyoruz onunla
arasıra usandığımızda oluyor
ama ben sevdikçe o ağlıyor
o ağladıkça ben yanıyorum
yandıkça eriyorum
gece olunca dertleşiyorum
arada bir penceremden görünen
dolunaya sesleniyorum
işte...
işte o beni anlıyor.
ben hergün kainata haykırıyorum
seni sevdiğimi
deniz gözlerini yıldızlara anlatıyorum
rüyamda başaklara fısıldıyorum
sarı saçlarını
şiirlere atıyorum tüm güzelliğini
ama sonra hep susuyorlar
onlar sustukça ben ölüyorum
aslında hep seni kıskanıyorlar
okyanuslar seni arıyor
içine hapsetmek istiyor
yıldızlar sana kin tutuyor
kainat seni hiç sevmiyor
anlasana işte...
anlasana!!!
hepsi seni arıyor
gelip bana soruyorlar
ben de...
gönlümün bir köşesinde diyorum
zaten öylesin biliyorum
ama şimdi sen de bil artık
deniz gözlüm...
seni seviyorum!!!
belki beni istemesen de şunu hiç unutma
gözlerinsiz yaşayamam...
|
Ağaç şeklinde