Aşk Acısı

[baLLgozLu]

insanın yaşarken öldüğünü hissetmesi. bu hissi tamamen yenebilmek zordur.

bahanın duygusal bir şarkısıdır.

öyle bir acıdır ki,insan başına gelene kadar hep dalga geçer ama gün gelir geceler boyu uyuyamaz,düşündükçe ağlamaya başlar,onu gördüğünüzde eliniz ayağınız aylar sonra bile birbirine dolanır...

sonucunda insanın kendinden başka kimse olmadığını anladığı olay.

kötü koyar adama. en ****** ruhlu, bi gıdım duygusallık olmayan bi insana bile neler yaptırır.

çok acıtır insanın içini, batar. gözlerden ve içten sıkıntı bulutunu eksik etmez, en ufak hatırlamada ise o bulutu yağmura dönüştürür.

yaşamayanın bilemeyeceği, tahmin bile edemeyeceği nahoş bir acı.

sonunda bağışıklık kazanılabilecek olay. ne kadar yaşasanızda kafanıza dank etmez bir türlü, çektiğiniz bu acıdan ders almadan yeniden başlarsınız bir ümitle yeni aşka, ama onun da sonu aynıdır, uslanmazsınız yinede.

insanın kendini kaybettiği,içip içip sarhoş olduğu,kendini bulmak için müzüğe sarıldığı durumdur.en acı hali ise karşılık görmediği zamandır.

bi kavanoz biber turşusunu yemek kadar acı olmayan şey...

Bence bunlar sizce

[GüLce]

kesip atmışsan bişeyi atmışsındır o kadar. sana geri dönmek için seni arayan "o" pişman olur aradığına, acı konuşmuşsundur bir kere. azap dolu dakikalar başlar an geçmeden.. herkesi "o"na benzetmeye başlarsın. pişmanlık gelir, çakar tokadı gider. attığın mesajların hepsini silersin, bilmem kaç ay geçer aradan, hepsi ama hepsi aklındadır. dakikası dakikasına, harfi harfine.. yeni birini bulsam geçer belki dersin, 'belki'yle hayat mı geçer dersin, için içini susturur, umut beslersin ki acı hafiflesin, zamanla yok olsun. ama herkes "o" değildir ki. kusur kusura eklenir, beğenemezsin kimseleri. 'naptım ben?' dememelisindir asla, öyle kabullendirmişsindir kendini. neden? o zaman acı katlanır,artar dersin. halbuki yemişsindir yiyeceğin kadar golü, yetmez son dakika çabaların. "önemli olan katılmaktı" diyebiliyosan, belirtiler apaçık ortadadır; hastasındır artık. aşkın kendisi de bi hastalık değil midir zaten, geçer mi bilinmez ama.. ayrılıktan etkilenmemiş gibi yaparsın arkadaşlarına, onlar kanar, kendini kandıramazsın. insan en mutsuz olduğu anda en çok gülermiş derler ya, doğrudur belki de.. normal bi rüyadır belki "o"nu gördüğün rüya; uyandığında, rüyanı hatırladığında; rüyan artık kabusundur. gecenin bi vakti içini 'hain geceler'in lacivertine dökersin, rahatsındır, kimbilir kaç dakika sürer.. peki sonrası? işte o zaman çınlanır kulağında bişeyler.

istanbul, yenik ayrılmıştır, kendi sınırlarında aşktan..



insanı olduğundan biraz daha olgunlaştıran olay.

[manayak]

ask ve hasret kotudur onun gun yuzunu gomrden durusaamm olurummm ben

[murat_n]

evet aradan koskoca 5 yıl geçti ve hala adını duyunca onu görünce bacaklarım sallanıyor.gerçekten iğrenç bi duygu