[masal_1]

Kırık güncelerin kalp sızısıydı seni düşünmek .Akşam üstlerimin vazgeçilmez melankolisi ve gecelerimin ironisi.Sendin çok zaman zamanımın cilvesi.Güneş batardı sen batmazdın, gün olurdu sen var olmazdın her zaman.Bense her gecenin göz yaşında ölümsüz düşler biriktirirdim seni beklerken.

Evet .Beklerdim seni gecelerin o ıslak dokunuşlarıyla aydınlattığı düşlerde.Gelmezdin her zaman ki gibi.Bilmem nerelerde düştün düşlerimden ama düşmekle bitmiyor ki varlığın hayallerimde.Bitmezdin ama ben yinede beklerdim seni.Beklerdim, çünkü karşılaştığım özlemin öyle der gibi fısıldıyordu dudaklarıma.Aklımda sende kalsa düşlerim ölümsüzdü dudaklarında.Hatırlıyorum...Fısıltıların rüzgarlar gibi okşardı ruhumu ,sana hasret köşelerde ve ben sızardım şarap kızılı kelimelere.Nice küfenin ardından hep yanlış kapıların önünde buldum kendimi.Ya kelimeler bu şehri bilmiyor.Ya ben evimi?Postacılar desen ne bilsin seni?

Bir ben bilirim seni birde düşlerimdeki ölümsüzlük bilir beni.Geceler desen şarabıma ortak derdime k.ltak.Gittiğinden beri gecelerle sevişir oldum ter kokan yatağımızda.O şehvetin terlerinde ölümsüz düşler biriktirdim sana.Sabahı satmıştık sevgililere çünkü şarap alıcak paramız kalmamıştı geceyle.Gecede ayrılmıştı zaten sevgilisinden.O bir ayyaş ben bir ayyaş sabahlar olmadı gittiğinden beri.Sen var olmadın günlerde sabah olmadığından beri.İşte o bitmez gece aşıkların berduşu olduk.Kaldırım taşlarının masal kokan köşelerinde gece ile ölümsüz düşler besteledik sana.

Oysa sen hala kırık güncelerimin kalp sızısı olmakta ısrarlıydın ve ısrarın yüzünden bestelenen o güzelim ölümsüz düşleride çaldırdık rüzgara.Kaldık masal ,gece ve ben başbaşa.Bitirmek istedik pembe dizi kıvamındaki bu aşkın tarihini ama beceremedik...Masal ölümsüz bir düştü zaten.Geceyse içip içip sızmıştı dizlerimde.Bense seni bitiremeyecek kadar damlamıştım kelimelere.

Ve bitmedin ölümsüz düşlerimde.