[masal_1]

Nasıl olduğunu anlamadan sen gelmiştin yüreğime,
En güzel yerine kurulmuştu sevdan.
Bayram yerine dönmüştü yüreğim,
Çocuklar gibi şendim.
İçim içime sığmıyordu.
Biliyor musun gelişin papatyalar açtırmıştı yüreğime.
Kimi zaman korkumdan ağlardım da öyle sulardım papatyalarımı.
Sen güneşimdin.
Sana doğru yönelirdi çiçeklerim.
Sana muhtaçlardı daha da güzelleşebilmeleri,
Büyümeleri için.
Ama bir gün geldi sen çekildin bulutların arkasına,
Seni göremez oldular.
Benim gözyaşlarım daha da arttı.
Korkularım meğer gerçeklerdi.
Evet seni ben getirmiştim yüreğime,
Ama sen gelmemiştin.
Hatta gelmeyecektin.
Ağladım,ağladım,ağladım***8230;
Papatyalarımın boynu büküldü,
Yaprakları bir bir düştü.
Sen gelsen de,güneşini göstersen de artık ne fayda.
Öldüler,yok oldular.
Umutların mezarlığı oldu masum yüreğim..