...........of off................
Can ile Canan
Orta boylu kara kaşlı kara gözlü bir gençti Can
Selvi boylu sırma saçlı mavi gözlü bir kızdı Canan
Bir ilk bahar sabahı karşılaşmışlardı çeşme başında
Sevdalanma seziliyordu her ikisinin de bakışlarında
Kızın su kabı dolmuş taşıyordu haberi yok
Delikanlı yolun ortasında duruyordu sanki olmuştu şok
Uzaklardan gelen Canan bağırtısı ile sessizlik bozuldu
Genç kız baygın bakış tatlı bir tebessümle yola koyuldu
Can Cananı ta ki gözden kayboluncaya dek seyretti
Yüreğinin yangınını söndürürcesine çeşmeden su içti
Burada çok zaman kaybetmişti artık işe gitmeliydi
Akşama hasta anasına yiyecek ve ilaç getirmeliydi
Henüz 3 yaşındayken kader babasını elinden almıştı
Tahtadan kulübede hasta anası ile yapayalnız kalmıştı
O günden beri çarşıda pazarda simit satıyordu
Feleğin çile dolu yükünü omuzlarında taşıyordu
Akşama kadar çalışıp yiyecek ve ilaç getirdi
Sıcak çorba yapıp anasına kendisi içirdi
Anasının izni ile sazı alıp oturdu divana
Kalbinden gelen haykırışla övgüler yağdırdı Canana
Hasta ana oğlunu ilk defa bu kadar mutlu görmüştü
Suskunluğu tercih eden Can sanki bülbüle dönmüştü
Saatler geçmişti övgüler devam ediyordu
Bakalım bizim vurgun aşık neler söylüyordu
Bir ay parçası gördüm çeşme başında
Ben deyim 19 siz deyin 20 yaşında
Buram buram aşk kokuyor ceylan bakışında
Duysun cümle alem ben Cananıma vuruldum
Güzel ne demek anladım Canan***8217;ımı görünce
Gönlüme güneş doğdu sanki Canan***8217;ım gülünce
Bir melek kadar güzel oluyor saçı omuza dökünce
Duysun cümle alem ben Cananıma vuruldum
Cananda en az Can kadar sevdalanmıştı
Gönlüne düşen aşk kıvılcımı onu da yakmıştı
Ailesinden yana yoktu hiçbir derdi
Bolluk içindeydiler çünkü babası baş komiserdi
Bir kaç kez daha çeşme başında bakıştılar
Nihayet gece yarısı gül bahçesinde buluştular
Saatlerce oturup konuşup koklaştılar
Bu mutlu ana ortak oluyordu sanki ötüşen kuşlar
Birkaç gün sonra kader anasını da almıştı elinden
Kanlı yaşlar boşalıyordu kadersiz aşığın gözlerinden
Bu mutsuz yuvada kalmanın artık anlamı yoktu
Nereye baksa hep anasını hatırlıyordu
Son kez aldı sazını eline
Şöyle seslendi annesine
Bak simit satıp geldim ana
Doğrul da sıcak çorbanı içireyim sana
Yapayalnızım beni de yanına alsana
Beni böyle bırakıp ta gitme ana
Saatlerdir bağırırım sesimi duymaz mısın
Can'ın ne hallerde ne yapar sormaz mısın
Yapayalnızım beni de yanına almaz mısın
Beni böyle bırakıp ta gitme ana
Can bu acı ile çeker gider geri dönmez
Nerede ne yapıyor sağ mı ölümü bilinmez
Canan başkası ile mutlu bir yuva kurdu
Bu büyük sevda ile birlikte, çeşme de kurudu.
__________________
|