Susmaksa Zor Olani Git(!!)
Susmaksa zor olanı gözlerime bakıpta,
Haykırmaksa yanlızlığımı bir çırpıda..
Ağlayıp iki damla gözyaşı akıtarak,
Gidişini bir kez daha yaşatmaksa,
Durma, susmalara gebe bu gece..
Her ayrılık, bana gelişinle başlardı.Önce kısa süreli bir sevinç kaplardı körpecik bedenimi.Sen gelmiştin, kış bahara dönmüştü.. İlk güvercin senin gelişini müjdelemek için konacaktı penceremin önüne.Artık yeşiller daha yeşil, deniz daha mavi gelecekti gözlerime.. Baktığım her yerde, gördüğüm her şeyde sen olacak, senle dolacaktı yüreğim.. Sanki ben bir çocuktum, ve bu bayram sabahıydı.. Tekrar heyecanla sıçramışdım yatağımda.. Bugün gelişinin, benim doğuşumun birinci günüydü..
Derken, önce hafif hafi yağmur çiseleyecek, derken sağnak gibi, bardaktan boşalarıcasına akacaktı gözyaşlarım.. Hüsran vuracak sahillere, senin için yaptığım kumdan kalemi yıkacaktı dalgalar.. Mevsim sonbahara dönecekti ufaktan. Bir rüzgar esintisiyle, senin için büyüttüğüm ağaçtaki, son yaprak taneside süzüle süzüle düşecekti gözlerimin önünden.. Tıpkı sen gittiğinde, bedenimin düşüşü gibi..
Susmaksa zor olanı, sen yüzüme baka baka, haykıra haykıra git.. Giderken içini dök.Belki bağır, belki de hakaret et.. Ama gitmekse niyetin bekleme.. Erleteme.. Her gidişin yeni bir gelişi, tekrar dönüşe gebe
__________________
Hangi ruh seni duydu benim kadar derinden?
Hangi gönülde yandın böyle bir yangınla sen?
Ya benim gözlerimdir seni bambaşka gören
Ya hepsinin gözleri sana görmeden baktı....
|