İnsanoğlu ancak bebekken bol bol güler...
Yaşam merdivenini tırmandıkça bu içten gülme, yağı bitmiş kandil gibi söner...
...
Bu da şu demektir:
Neşelenmek için insanın masumiyete ve temiz kalpliliğe ihtiyacı
vardır...
...
Bu özellikleri olmayan kişiler dudaklarını büzer ve sanki bir kötülüğü gizlemek istermişcesine surat asar...
(...Honore de Balzac)
__________________
Deryada sonsuzluğu zikretmeye ne zahmet!
Al sana, derya gibi sonsuz Karacaahmet!
Göbeğinde yalancı şehrin, sahici belde;
Ona sor, gidenlerden kalan şey neymiş elde!!!
|