Bir bilgeye sormuşlar..
Bir bilgeye sormuşlar:
"Bir insanın zekasını nereden anlarsınız?"...
-Konuşmasından.
-Ya hiç konuşmazsa?
-O kadar akıllı insan yoktur ki!...
Bir bilgeye "Nasıl bu kadar doğru kararlar alabildiğini" sormuşlar:
"Deneyim" demiş.
"O deneyimi nasıl kazandın?" diye sormuşlar:
"Hatalarımla" demiş...
Bir bilgeye sormuşlar:
"Efendim canınız ne istiyor?"
Bilge cevaplamış:
"Canım hiçbir şey istememeyi istiyor"...
Ve devam etmiş:
"Bu ruh halinin adı gönül yorgunluğudur"...
Bir bilgeye "Nasıl insan oluruz?" diye sormuşlar:
"Üç adım atmakla" gibi bir cevap vermiş bilge kişi:
"Önce sana kötülük yapanlara kötülük düşünmemen gelir, insanlığa attığın ilk adım budur"...
"Sana kötülük yapanlara iyilik yapabildiğin an ise, ikinci büyük adımı atar ve hakiki insan olmaya başlarsın"...
"Nihayet, sana iyilik yapanla, kötülük yapan arasında bir fark hissetmeyecek hale geldiğin zaman, insan olursun"...
Bir bilgeye sormuşlar:
"Dünyada en güzel şey ne?" diye:
"Sevmek" demiş...
"Peki sonra?" demişler...
"Sevilmek" demiş...
"Peki neden sevmek, sevilmekten önce geliyor?" demişler...
"İnsan sevdiğine, sevildiğinden daha çok emindir" demiş...
Bir bilgeye sormuşlar:
"En mutlu insan kimdir?"
"İşte o dağdaki çobandır" demiş...
"Neden?" diye sormuşlar...
"Çünkü" demiş;
"İnsan bildikleriyle yaşar, onun bildikleri koyunları çevresiyle sınırlı. Kendisini mutsuz edecek ya da kafasını karıştıracak fazla bir şey yok"...
|