saate bakmaksizin kapisini calabilecegi bir dostu olmali insanin.
"nerden cikti bu vakitte" dememeli gecenin bir yarisi yataktan firladiginda.
"gözünün dilini bilmeli"dinlemeli,sormadan,söylemeden anlamali.
arka bahcede varligini sezdirmeden,mütemadiyen dikilen vefali bir agac gibi köklenmeli hayatinda, sen her daim onun orada oldugunu hissetmelisin.
ihtiyac duydugunda gidip müsfik gövdesine yaslanabilmeli,kovuklarina siginabilmelisin.
kucaklamali seni güvenli kollari.
dallari bitkin basina omuz,yapraklari kanayan ruhuna merhem olmali.
en mahrem sirlarini verebilmeli,en derin yaralarini acip gösterebilmelisin,gölgesinde serinleyebilmelisin sorgusuz sualsiz.
onca dalkavuk arasinda bir tek o,sözünü egip bükmeden söylemeli,yanlis anlasilmayacagini bilmeli.
sadece alkislandiginda degil,yuhalandiginda da yaninda durup koluna girebilmeli.
övmeli alem icinde,bas basayken sövebilmeli,ve sen öyle güvenmelisin ki ona,övdügünde de,sövdügünde de bunun iyilikten oldugunu bilmelisin."hak ettim" diyebilmelisin.
göz bebekleri bulutlandiginda,yaklasan firtinayi sezebilmelisin.
veee sen agladigindaonun gözünden gelmeli yas.....
böyle dostlar bulabilmeniz dilegimle...
buda benden olsun az önce rastladım bu yazıya
