[dost]

Bence Evliliği Düşünenler Okumalı..
-----------------------------------------------
Kitap aileler için rehber niteliginde.

Kitabin tanitim yazisi hemen altta.

"Evlilige tesebbüs edecek kimsenin düsünecegi ilk husus, kendi duygu ve düsüncesine uygun bir es arastirmaktir. Simdilerde pek çok genç bu hayati isi sirf hisleriyle degerlendirmekte ve sokakta , çarsida, pazarda tanistigi biriyle hemen yuva kurmaya çalismaktadir.

Oysaki böyle bir mülahazayla kurulan yuvada huzur aramak son derece yanlis bir düsüncedir". Eslerin her birinin evlenmeden önceki hayatinda kendilerine ait bir sosyal kimligi vardir. Birbirlerini tanimalari çok önemlidir. Eslerin birbirlerinden beklentileri vardir. Hem de çok basit beklentiler. Bu kitapta bunlar anlatildi. Okuyunca sasiracaksiniz. Ne kadar da kolaymis mutlu olmak diyeceksiniz. Birkaç örnek vereyim.(Bir bayanin esinden beklentileri.) Neler mi? Bakin:


-Düsüncelerime deger versin.
-Olur olmaz her seye sinirlenip, sonradan pisman olacagi hakaretler etmekten vazgeçsin.

-Sürekli elestirmek yerine, nazik bir üslupla konussun.

-Duygularini ifade etsin 'Seni seviyorum' diyebilsin.

-Yemegimi begendigi zaman 'Eline saglik' diyebilsin.

-Çocuklarimizin egitimleriyle ilgili sorumluluk alabilsin.

-Iyi bir koca ve iyi bir baba olmanin sadece evin ihtiyaçlarini temin etmek olmadigini anlasin.

-Pazar günlerini televizyon basinda geçirmek yerine, hep birlikte vakit geçirebilecegimiz ortamlar olustursun.

-Disarida yürürken kol kola yürümeyi kabul etsin, beni arkasinda birakmasin.

Ve:

Evlilik ve Iletisim , konulu bir seminer vermistim. Seminere bes hafta devam eden bir hanimefendiden internet araciligi ile bir mektup aldim. Mektupta 15 yili askin bir süredir evli oldugunu ve yasadigi problemleri anlatiyordu.Esiyle iletisim kuramamis, problemler yillarca saklanmis,birikmis ve artik patlama noktasina gelinmistir. Mektubu isim vermeden yayinlamak istiyorum. Inaniyorum ki pek çok kisiye ibret olacaktir.

"Merhaba Sayin Hocam,

Ben ana- baba okulundan bir ögrenciniz. Su ......... Lisesi'nde verdiginiz seminerlere katiliyorum.

Verdiginiz bilgiler için çok tesekkür ediyorum. Gerçekten çok kiymetli bilgiler.

Müsaadenizle hemen bu mesajimin sebebine giriyorum. Öncelikle eger okuma nezaketinde bulunmussaniz bunun için size tesekkür ederim.

Ilk dersinizde eslerin evlenmeden önce gerçek yüzlerini gizlediklerinden söz etmistiniz, degisik örnekler vererek. Benim 15 yili askin bir evliligim var.

Sanki benim evlendigim kisi ile su anda hayatimi sürdürdügüm esim çok çok farkli iki insan.

Bir insan bu kadar degisebilir ancak. Öncelikle sunu belirtmeliyim ki,hayatta bana verdigi hiçbir sözünü gerçeklestirmemistir. Üstelik bundan 3 yil önce baska bir kadin soktu hayatina,hayallerine. Bu olayin bende yarattigi derin üzüntü ve izdirabi kelimelerle izah edebilmem mümkün degil. Fakat, çocuklarim için sabredip olayi hafif gösterip unutturmaya çalistim. Bakar misiniz unutturmaya çalisan benim.) Benim bu arada geçirdigim depresyon veya hala devam eden depresyonum cabasi tabii. Ve bu arada olaylari kendi ailemden bile gizli tuttum bunca zamandir.

Bu olayin bir hata oldugunu inandirici bir sekilde bana hiçbir zaman ifade etmedigi gibi beni suçladi baskilarini artirdi. Güvenimi kazanmak için hiç bir davranis sergilemedi.

Oysa yasam tarzimizi beraberce seçip karar vermistik.

Her sey güzel olacakti.

En azindan böyle olmasi için ugrasacaktik.

Fakat bu yolda hep yalniz yürüdügümü hissettim. Onun kadinlar hakkindaki bilgileri sadece kadinin kocasina karsi görevlerinden olusuyordu. Erkek hakkindaki bilgileri ise haklardan ibaret. Bazen öyle seyler söyler ki çildirirsiniz.

Hiçbir düsünce sistemine sigmaz.

Allah'im ben bu hatali evliligi nasil yaptim.?

Hayatin gerçekte sadece bunlardan olusmadigini bilmeme ragmen ne yazik ki yillardir yasadigim bu durum bende zamanla bir sogumaya sebep oldu.

Zira hem tüm aileme karsi bir mücadele vermek, hem de kendi irademle seçtigim bu yolda psikolojik ve de bir ara fiziksel iskenceye maruz kalmak hiç kolay olmuyordu; olmadi da. Sürekli kendime telkinlerde bulunsam da olmuyor. Psikolojik olarak çok yalnizlik çekiyorum. Gerçek manada onun hiç umurunda degilim.

Yüregimde yol açtigi firtinalari hiç umursamiyor.

Ayrilmayi düsünüyorum çocuklar elimi kolumu bagliyor.

Onlari boynu bükük birakmak istemiyorum; ama huzurlu bir yasam istiyorum.

Bunu gerçekten istiyorum; fakat ne yapacagimi bilemiyorum. Çok üzgün ve bedbahtim. Duygularimi yeterince ifade edemedim belki fakat çok çaresiz ve bunalim içindeyim.

Lütfen bana bir seyler yazin.

Saygilar Sunarim

Ana- baba okulundan bir ögrenciniz.

Ben de oturdum ve bu tür sikintilara düsmemeniz için küçük tavsiyeler yazdim. Lakin unutulmamali ki, her evlilik eslerin karsilikli anlayisi dogrultusunda iyi ya da kötü gider***8230;

Yani, çaresizseniz çare/sizsiniz ***8230; Biz sadece yol gösteririz***8230;.

Okumanizi tavsiye ederiz....
-----------------------------------------------------------------------------------------
Evlılıkse en bastan güzel baslamalı dimi..Bilerek hareket etmek lazım..