Dost ısmını gorunce baktım..Ve dusuncemı yazım..Normalde boyle bırsey olmadı reelde ve nette..Cunku ben herseyde oldugu gıbı dost arkadas konusundada secıcıyımdır..O yuzden olmadı..Bence ınsanlar temkınlı davranmalı sonradan uzulen kendısı olur ..Ve dost aramamak lazım..Önce dost olmalı ınsankı dosttu olsun..Eger bır kısı gercek dost olmayı becerebılırse dostları kendılıgıncen olusacaktır..Sımdı ınsanlarımız dost arar ama dost olmazlar bencılce ..Ve sonu hep husran..Dostluk dıyınce Mevlananın kıssası geldı cok severım bu kıssayı kısaca anlatmak gerekırse..Mevlana Sems ıle ıyı dostlarmıs ve bırgun yolları ayrı duser..Mevlana Semsten haber alamaz..Sonra bır adam gelır ve Mevlalanın Semse duskunlugunu bıldıgı ıcın ona
-Ya Mevlana sana Semsten haber vercem der..Bunun uzerıne Mevlana bır kese altın verır..Mevlalanın yanındakıler
-Ya Mevlana bu adam yalancıdır der..
-Mevlana ise bilirim ..Dogr soylese canımı verırdım der....Burda kopuyo ıste hersey...
Yanı boyle dost kım olursa gercek dosttuda olcaktır..Ve bu sekılde uzulmeler olmaz..
__________________
..Eskiden Yeterdim Kendime..Artardım Bile..Simdi Ne Yapsam Nafile..Kim Demiş Can Eskimez Diye..Bu Can Tedirgin Tende..Canda Eskimiş Bende..
|