[rayiha]

Yıllarca, iki kahraman heykeli; biri erkek, biri dişi, birbirlerine bakar
durumda parkta dururlarmış, ta ki bir gün bir melek cennetten gelene
kadar... - "Sizler iyi ve örnek birer heykel oldunuz, bu yüzden ben de size
özel bir hediye vereceğim. Yarım saat için sizi canlandıracağım, siz de bu
süre içinde ne isterseniz yapabileceksiniz!" demiş. Ve melek ellerini çırpar
çırpmaz heykeller canlanmış, birbirlerine biraz utanarak yaklaşmışlar, ama
sonra hızla parktaki çalılıkların arkasına koşmuşlar. Kısa bir süre sonra
çalılıkların arkasından kikirdeşmeler, kahkahalar duyulmuş, çalılar
sallanmış. Onbeş dakika sonra, çalılıklardan çıkmışlar, ikisinin de yüzünde
geniş bir tebessüm varmış. - "Onbeş dakikaniz daha var!" demiş melek,
gözlerini anlamlı anlamlı kırparak... Dişi heykelin yüzündeki tebessüm biraz
daha yayılmış ve erkek heykele dönmüş: - "Harika! Ama bu sefer güvercini sen tut, ben pisliyim kafasına!"