06.06.08
Geçti fırtına...
Duyuyorum kuşların çılgın ötüşlü bayramını...
Tavuğun gidiş-gelişlerini,
Aşağıdaki yolda, bir aşağı-bir yukarı...
Ve işte... Dağda... Bir güçlü huzur...
Yeniyor fırtınanın acımasızlığını...
Bağlar, bahçeler rahat,
Aydınlık vadide nehir beliriyor...
...
Her yürek neşeleniyor, coşuyor...
Her köşeden, sesler yükseliyor...
Gündelik işlere dönülüyor yeniden esnaf,
Bulutsuz, parlak göğe bakarak...
Kadınlar;
Taze yağmurdan kaplara birikmiş suları hızla evlerine taşıyor
Zerzevatçı
Her günkü bağırışlarıyla
Bir köşeden ötekine ulaşıyor
...
İşte;
Güneş çıkıyor yeniden...
İşte...Gülümsüyor ve ısıtıyor içimizi...
Yüreğimize doluyor... Yeniden...
Açın balkon kapılarınızı...
Açın evlerinizin kapılarını...
Ve akıp giden canlı hayatın sesini duyun...
(...Giacomo Leopardi)
__________________
Deryada sonsuzluğu zikretmeye ne zahmet!
Al sana, derya gibi sonsuz Karacaahmet!
Göbeğinde yalancı şehrin, sahici belde;
Ona sor, gidenlerden kalan şey neymiş elde!!!
|