Ateşim Var Anneciğim
Bedenim kum torbasının içindeki
Milyonlarca tanecikler gibiydi
Gecenin dostluğu eşliğinde
Bırakmıştım duygularımı
İçi soğumuş taş betonlara...
Seni arıyordum anneciğim
Gelemeyeceğini duya duya
Gölgelerimi yararak koşuyordum
Kokunu alamayacağımı bile bile...
Ateşim var anneciğim üşüyorum
Boğazım değil bu defa
Yüreğim anneciğim
Yüreğimi taşıyamıyorum...
Ellerim buz odasının içindeki
Defalarca parçalanmış kristaller gibiydi
Kalıplaşmış soğuk kelimelerin ardında
Bırakmıştım ruhumu
Aslı yıkılmış kale surlarına...
Ateşim var anneciğim üşüyorum
Boğazım değil bu defa
Yüreğim anneciğim
Yüreğimi taşıyamıyorum....
|