Uslan Artik Deli Gönül
Yine dalıp gidiyorsun
konuşmayıp ağlıyorsun
hiç kimseyi duymuyorsun
aşıkmısın yine gönül
hatırla yıllar öncesini
sevmiştin böyle birisini
almadın mı ondan dersini
uslan artık deli gönül
güzel yüzüne mi baktın
sahte gülüşlerine mi inandın
yoksa yeşil gözleremi kandın
uslan artık deli gönül
sevgi sözde kalır bir gün
terk edilirsin unmadığın gün
gülen yüzün ağlar bir gün
yalnız kalırsın yine gönül
o coşkun bir su gibidir
avuçlarında tutamazsın
okyanus gibi derindir
boğulursun bir gün gönül
vurdun duymaz oldun yine
zararsın hep kendi kendine
yazık değilmi şu ömrüne
uslan artık deli gönül
|