GeL Artık "Çünküler" Bitti..!
Boşluğuna sarılıyorum her gece...üşüyorum...yokluğun buz gibi vurmuş evime ve yürek odalarımın duvarlarına.duvarda asılı resmin bile bakmıyor gözlerime...her gece sensizliğime içiyorum buz kesen evde.
Kalbim hala beklemeli aslınd****eleceğinin ihtimaliyle beklemek esas duruslarda...yorgunluk veren bir şey bu."çık gel istersen."diyorum sensizliğimde,bana bakmayan resmine...
Acılarla vuruşuyorum ve yalanci acılarla avuturcasına geçiştirmeye çalışıyorum kalbimi.her şeyi sadece senin için yapmaya çalışıyorum sevdiğim...
Bu sana kaçıncı haykırışım sevdiğim....her birinde ayrı bir sensizlik ve ayrı bir sensizlik acısı var aslında.artık tükeniyorum her boşluguna sarılmalarda.ve ölüyorum her an üşümelerde...
Hiç bir şey olmayışın kadar yıkıcı olmadı sevdiğim...kapılarım hala aralık ve yolu hala aydınlık.sen geleceksin ümidi ve ihtimaliyle yirmi dört saat beklemeliyim sevgili...
Bir şey hala kopmadı içimde...en başta sen canım,en başta sen baş tacım...anlamsızlığa susmalar var içimde.sadece sana konusuyorum sevdiğim...sana yazıyorum tüm güzel kelimeleri...
Vakti dolmadan ömrüm,gel sevgili...bilki ben çok acılar yaşadım sevdiğim...ama bu başka,sensizlik bir başka...
Gel yürek odalarıma canım...
Gel...çünkü beklemeliyim.
Gel...çünkü boşluğuna sarılıyorum.
Gel...çünküler bitti artık.
ÜŞÜYORUM...
|