Bu yıldızsız gecede susmalıyım
Bulutlar çok ağırıma gidiyor
Biraz daha yüklenseler soğuyacağım
Soluğumdan betimsiz fırtınalar kopacak
Sol yanımdan müthiş bir sağanak başlayıp
Kentin tüm sessizliğini sele boğacak.
Bu yıldızsız gecede susmalıyım
Yorgun kaldırımlar ayaklarıma dolanıyor
Önümde ürkek saçlı kız'ın gülen hayali
Uzansam yüreğimle uçtu uçacak
Yalnızlıktan ıslak gölgeme sarılıyorum
Yoksa gözlerime eylül kan kusacak.
Susmalıyım bu yıldızsız gecede
Her şey sessizliğin senfonisinde büyüyor
Sönen ışıklar yüreğimde hoyrat bir bıçak
-başka bir kente çoktan ulaştı gölgem-
Kaçtıkça uzaklaşamıyor insan kendinden
Saatleri durdurmasam sabah olacak.
Susmalıyım bu yıldızsız gecede
Pencerelerde karanlık el sallıyor
Her yanımı sessizliğin kolları sarmış
Bir an dursam kent boşluğa kayacak
Susmalıyım bu yıldızsız gecede
Elbet biri sessizliğin dilinden anlayacak.
|