Avluda paslanmaz teller
Anneciğimin çamaşır telleri
Ne de güzel tel araba olurlardı
Ya gündöndü kafaları, arabanın ağırı
Kış gelir kızak zamanı
Şu koltuğun kolları ne de kıvrık
İyi kayar, o zaman kır
Altı kösele ayakkabılar annemin
Topukları var ama, ne gam
Kes gitsin, iyi kayar
Ya cicozlarım, sisi de yutulmak da var
Sağ baş sisi, oh ne de güzel
Kuş avlamak için kızılcık dalının çatallısı
İlle de ortasında gez i olmalı
Sonra kavrulmalı sapan çatalı olmalı
Bütün bağlar bizim***8230; hürya
Üzümün en güzeli, kokulusu misketin
Eriğin her türlüsü, dalından
İster Can, ister Aynabakar isterse Bardacık
Sulusu, tatlısı, kırmızısı sarısı dalında
Sıcacık yuva, mis kokular evin içinde
Derya kuzuları balık ya da köfte ye Mehmet ye
Hele kış başında yapılan mantı, üzerinde kaz eti
Oğlaklar, kaya kuzuları güveçte, mis.
Dereler, mor menekşelerle dolu
Çayırlarda Kuzu Kulakları, ekşimsi
Tarlalar Gelincik tarlaları kıpkırmızı
Ne de güzel olur Gelincik gazozu
Şişeye koy sonra döv, döv
Ya Laleler,Lale tarlaları öyle güzeldi ki
Tepeler, bayırlar yokuşlar
Ne de zor çıkılırdı minicik bacaklarımızla
Üzerlerinde farklı bir dünya serilirdi gözlerimize
Denizin içinde güneş portakal gibi suya batar
Deniz çekerdi, Zeytin ormanı çekerdi
Sephötane deresi, ayı deresi, kanlı gelin deresi
Şırıl şırıl akardı, eğil suyunu iç
Uzaktan yabancı vahşi sesler, ne sesi ki
Ürpertiyle dolar insanın içi
Akşamın kızıllığı çöktüğünde göğe
Işıkları yandıkça evlerin
Dönüş başlar eve ağır, ağır
Yaz gecelerinde sokaklara sığılmaz
Mahallelere taşardı gezintilerimiz
Ya düğünlerimiz,
Gündüzü klarnet, gecesi keman sesleri
Ağır delikanlılar içer üç gün üç gece
Kızlar ortada kümelenmiş
Analarının yanında döktürür
Delikanlılar huşuyla seyreder
Bir taraftan işmar eder, göz eder
Buralarda vurulurlar birbirlerine
Sonrası derin, derin ahlar, oflar
Ta ki kendi düğünlerine kadar.
İşte sağdıç işte ahretlik
Yeni bir dünyaya uğurlanır tazeler
Süzülür de süzülür yeni ev kapısında gelinler
Gelini orda görür komşular
Görümcesiyle oynar gelin kardeşcecine
Kurar yuvasını ebede kadar
El koyar baş koyar can koyar yuvasına
Çocukluğuma özlemim mi bu, hayır
Ne de güzel geçti o yıllarım
Tam da olması gerektiği gibi
Memnunum***8230;
Anneciğim, babacığım ruhsal varlıklarım
Minnetle, şükranla anıyorum
|