Yürüyorum yağmurlu bir havada
Sanki tabiat ağlıyor dışarıda
Kavuşamayan aşıkların acısına
Akıtıyor gözyaşlarını hiç durmayacakmışcasına
Yağmur damlaları birikiyor yollarda
İnatla akıp gitmiyorlar toprağa
Yok olup gitmek istemiyorlar karanlığa
Karşılıksız kalsa da yok olmayan aşklar gibi hayatta
Güneş ortaya çıkıyor sonrasında
Yerdeki yağmur damlaları başlıyor buharlaşmaya
Direnemiyorlar güneşin o yakıcı gücü karşısında
Kalplerin çaresiz kalması gibi aşk karşısında
Sonunda yağmur damlaları kalmıyor ortada
Geriye kalan sadece tertemiz bir hava
Sonu kahreden bir acı da olsa
Aşkın tertemiz kalması gibi insanın ruhunda
|