Bir öykü; Kral
 

Sadık Krallığı'nın halkı krallarına karşı ayaklanarak sarayını kuşatmıştı.Ve o bir elinde tacı, bir elinde asası sarayın merdivenlerinden ağır ağır indi, önlerinde durarak dedi; Artık tebaam olmayan dostlarım,işte tacım, işte asam,onları sizlere bırakıyorum.Ben de sizlerden biri olacağım.

Ve halk şaşa kaldı.Sonra her biri kendi yoluna gitti ve kral bir adamla birlikte tarlaya doğru yürüdü.
Sadık krallığı kralsız daha iyi bir duruma gelmedi.Hoşnutsuzluk sisi bütün ülkenin üzerine çökmüştü.Halk pazar yerlerinde yönetilmek istediğini, kendilerini yönetecek bir krala gereksindiğini bağırıp çağırıyordu.
ve kralı aradılar, onu tahtına götürdüler,tacını ve asasını geri verdiler ve dediler;''Şimdi bizi güçle ve adaletle yönet...''
Ve erkekler ile kadınlar huzuruna çıkarak kendilerine kötü davranan bir barondan şikayet ettiler.kral baronu derhal çağırtarak dedi; ' Bir adamın hayatı ,tanrının terazisinde diğerininkine denktir.Tarlalarında ve bağlarında çalışanların yaşamlarını tartmayı bilmediğin için sürülüyorsun.Bu krallığı sonsuza dek terk edeceksin.
Ardından erkekler ve kadınlar gelerek piskoposun kendilerine taş taşıttığını ve katedral için taş kırdırdığını, ama karşılığında bir şey vermediğini, kendi mideleri açlıktan bomboş iken, piskoposun kasaının altın ve gümüş dolu olduğunu bildiklerini anlattılar.Kral piskoposu da kovdu ve tam bir ay boyunca gün ve gün zalimin biri ülkeden sürüldü.Sadık halkınınyürekleri şenlenmişti.
Günlerden bir gün yaşlılar ve gençler geldiler,Kralın yaşadığı kulenin etrafını alarak ona seslendiler.O bir elinde asası öbür elinde tacı merdivenlerden aşağı inerek dedi ki; 'Artık beni ne yapacaksınız?Uhdeme teslim ettğiniz şeyleri sizlere geri vermek istiyorum.
Ama onlar bağrıştılar: 'HAyır hayır... Sen bizim adil kralımızsın.Ülkeyi engereklerden temizledin,Çakalları etkisiz bıraktın.Taç görkrmiyle senin ,asa zaferinle senin olsun.
Ve Kral dedi: Ben değil siz kendiniz kralsınız.Beni güçsüz ve kötü yönetici saydığınızda siz kendiniz güçsüz ve kötü yönetiyordunuz gerçekte.Şimdi ülke refah içinde ,çünkü bu sizin elinizde.Ben hepiniizin aklındaki bir düşünceyim.Yalnızca ve sizin eylemlerinizin dışında va değilim.Yönetici diye kimse yok,yalnızca yönetilen, kendini yönetmek üzere var.'

Teşekkür ederim.
 

Teşekkür ederim, çok güzel bir öyküymüş.

~ ! ~

yagmurlardan sonra buyurmus basaklar ..

sağol paylaşım için harika bi öykü..

tşkürler. çok güzel bi öykü.

kötüler iyilerin anlaşılamsı için varmış demekki...