A-Z ye Herkonu - Kardeşlik Coğrafyası

KARDEŞLİK COĞRAFYASI
Binlerce yıllık vatan olan Anadolu. Binlerce insana yurt olan Anadolu. Binlerce sevdaya, aşka beşiklik eden Anadolu. Anadolu kardeşliğin coğrafyası. Binlerce yılda binlerce yıkım atlatan, saldırılara, büyük yıkımlara, istilalara uğrayan Anadolu. Bunca felaketten her daim kardeşlikle, bizlik içinde kurtulan güçlenip çıkan Anadolu.
Anadolunun son bizliği Türk eliyle gerçekleşiyor. Asyanın boz kırlarına sığamayıp taşan binlerce göç yoluyla dünyaya yayılıp her gittiği yeri kendisine vatan yapan Türk eliyle.
Anadolu Türklüğü bir farklı Türklük. Soyu ta Hz. Nuhun oğlu Asıma uzanan onun oğlu Türkten ismini alan bir Türklük. Türk bir kavim ismi olamayan ancak binlerce insanı bir isim altında toplayan, karışan, kardeşleşen Türklük. Asyanın boz kırlarından kalkıp gelen herkesi Türk kabul eden bir Türklük.
Bu Türklük kimine göre Ermeniyi, kimine göre Moğolu, kimine göre Kürtü, Kimine göre Çerkezi içine alır. Önemli olan kökeni, ırkı yada kılanı değildir. Kardeşleşebilmesidir. Kardeşlik bir boyun, ırkın, geldiği yere değil şimdisine bakar. Mevlananın ne olursan ol gel ama geldiğin gibi kalma düsturu kardeşleşmeyi önceler. Yunusun gelin tanış olalım/ işi kolay kılalım/ sevelim sevilelim/ bu dünya kimseye kalmaz. Dizeleri farklılıktan kardeşleşme, tanışma, kaynaşma düsturuna ışıklık eder.
Anadolu alp erenlerin eliyle kardeşleşme kültürünü kazanmıştır. Farklılıkları, çeşitliliği, birlik ve beraberliği yüceltici, renklendirici olarak kabul eder. Kim hangi kökenden gelmiştir bunu öncelemez kardeşleşmeyi önceler. Bir elin parmakları gibi bir birine benzemeyen ama işi kolay kılan birlik bizlik bilincine ulaşa bilen olmak öncelenir. Kardeşlik kültürü bu düsturla yüceltilir.
Anadolu kardeşlik coğrafyasıdır. Farklılıkları, kültürleri, yaşamları, gelenekleri, görenekleri, farklılık ve zenginlik olarak kabul eder. Tanışma, kaynaşma vesilesi sayar. Yüz yıllar öncesinden seslenen Yunus, Mevlana, Hacı Bektaş bunu vurgular. İnsanları bunu kazanmak için kardeşlik kültürüne çağırır.
Anadolu kardeşlik kültürü ile yoğrulan bir harca sahiptir. Birliğin bereketi ile yüzlerce yıl ayakta kalmıştır. Kardeşliğin derinliğini, erdemliliğini, paylaşımını, hukukunu, belirleyip yaşatmıştır. Kardeşliği kabullenmeyene, ayrımı ön plana çıkarana, bizliği benlikle parçalayana her zaman için sabırla yaklaşmış, kardeşliğe dönmesi için uğraşmış, emek vermiştir. Tüm yolları denemesine rağmen bu bilince uymayıp uzak duranları ise ayıklamıştır.
Kardeşlik coğrafyası kardeşlik bilincini her daim korumuş, yüceltmiş ve kollamıştır. Kardeşliğe uymayanı, ikilik yapıp birliğe yanaşmayanı ise kendi devamı için yalnız bırakmış, dışlamıştır.
Kardeşliğe kendini açmak korumasız, sahipsiz kalmak değildir. Bunun bilinci ile kardeşleşeni her zaman korumuş ve kollamıştır. Kardeşleşmeyen, ayrılık çıkaran, ayrım gözetense bu coğrafyada tutunamamıştır.
Kardeşlik bilinci her zaman için yaşatılmıştır ama bu kolay değildir. Hoş görü ile kabullenip, birliğe ulaşmak için bağra basılanlar bazen hançerleyip sırttan vurmuştur. Sırtından vurulan kardeşlik bilinci her daim acılarını atlatmış, yarasını sarmış ve ayakta kalmıştır.
Kardeşlik bilinci budur. Önce hoş görü ile bağra basılır, bizliğe davet edilir, kollar açılır. Kabul etmeyi benlikte kalan, sırtından bıçaklayansa dışlanır. Bu bilinçle kardeşleşmek için bizliğe koşalım, benliğimiz, farklılığımız kardeşlik içinde yaşayalım.