Hasret bir aşılmaz duvar mı
 

Hasret bir aşılmaz duvar mı

Hasret bir aşılmaz duvar mı
Kimi anasına hasret
kimi çocuğuna
Hasret yağmur gibi yağar mı
Kimi sıcağına hasret
kimi soğuğuna
Hasret bir ömre sığar mı
Kimi çiçeğine hasret
kimi böceğine
Hasret, hasret, hasret
Hasretler içinde öleceğine
Git sevgini kanatlandır geleceğine

Babama
 

Babama

Işıldayan gözlerinle, güleç yüzünle
Vakitli vakitsiz, öfke selinle
Hiç beğenmediğin, kırk beş yılımla
Bana güç veren kudretsin baba

Anama yarsın, bana kanatsın
Ne zaman sıkışsam, yanımda varsın
İnan ki her zaman, aklımda varsın
Anlatsam da cilt, cilt, sığmazsın baba

Her gün ettiğin dualarında
Her hastalığımda, her sevincimde
Beşimizin de her an yanında
Bize yön veren insansın, baba

Büyütüp, besledin okuttun bizi
İyiye, güzele, doğruya yönelttin bizi
Ana baba olunca anladık sizi
Başımdan eksilmesin gölgeniz baba

Sen bir derya, sen bir ilahsın
Sen bir umut, sen bir çınarsın
Kırk beş yıl yetmiyor sana doymaya
Dilerim sağ esen yaşarsın baba

Çağdaş başlattı seni anlamamı
Ayça***8217;da öğrendim baba olmayı
Kırıp üzdüğüme pişman olmayı
Burktuysam eğer kalbini
Seviyorum seni, bağışla baba.

Babalar günü için

Somuncu Baba
 

Somuncu Baba

Kardeşliğe çağırarak
Gel etti Somuncu Baba
Yunus, Mevlana misali
El etti Somuncu Baba

Erdebilden ilim aldı
Bursa***8217;da Ekmekçi oldu
Aksaray***8217;da biraz kaldı
Yol etti Somuncu Baba

Sultan Yıldırım çağında
Yaktı fırın sıcağında
Gönlü aşkın ocağında
Kül etti Somuncu Baba

Devam eyledi soyunu
Resulullahın huyunu
Hacı Bayram***8217;ın suyunu
Bal etti Somuncu Baba

Hac dönüşü Darende***8217;ye
Yerleşti güzel beldeye
Mekanına hoş hediye
Gül etti Somuncu Baba

Kayadan çıkar bir göze
İbret olur size bize
Balıklar doldu havuza
Göl etti Somuncu Baba

Evlatları hizmetini
Yaptı bildi kıymetini
Bu Tektaş***8217;a himmetini
Bol etti Somuncu Baba

Devlet Baba
 

Devlet Baba

Devle Baba dedik güvendik sana
Yemedik yedirmedik,içmedik içirmedik
Güvendik sana büyüksün dedik
Halimiz nicedir sorsana Baba


Yanlış yapmadık,haram yemedik
Çalıştık dürüstçe yangel yatmadık
Revamıdır bu hal bu durum bize
Çaresiz bıraktın,yapma be Baba


Yarına umutla bakar dururduk
Tükendi umutlar yarınsız kaldık
Daha güzel günler bekler dururken
Attın bizi ateşe kor olduk Baba


İçimizde değerin büyüktür bizim
Malını mülkünü koruruz Baba
Yaptığın bize cefada olsa
Her zaman saygımız büyüktür Baba


Özelleştirme dedin yaktın bizleri
Attın kuyuya çıkılmaz Baba
Ne makam kaldı,ne yer yurt
Derbeder ettin,yıktın be Baba


Halimiz nicedir gel bir baksana
Kaldık ortada ne olduk bilmem
Dağıttın bizi toplayan lazım
Bu devlete hizmet çalışan lazım


Kadromuz nedirdir bende anlamam
Ne işe yararmış,bende bilemem
Canımız sıkılır bir şey diyemem
Bu da geçer Babamız sabırlar bize


Araştırmacı diye atadın bizi
Neyi araştırır buluruz bilemem Baba
Gazetecimiyiz,yoksa Polismi bende bilemem
Düştük kör kuyuya çıkamam Baba


Halimiz nicedir böyle sürmekte
Ne olur ne biter bilemem Baba
Sayende döndük eski günlere
Sabrımız sonsuzdur bekleriz Baba

Baba
 

Baba

Bilerek hesaplı veya kasıtlı,
Kimsenin gönlünü yıkmadım baba.
Kararı verdim mi dönüp gitmeye,
Bir daha ardıma bakmadım baba.

Sıramı bekledim söze girişte,
Hayırlar diledim önce her işte.
Ticari takasta alışverişte,
Teraziye hile sokmadım baba.

Ünvanı,evsafı,parayı,pulu;
Bunlarla tartmadım,tartmam bir kulu.
Çıkarıp atınca çaputu,çulu;
Bir daha sırtıma takmadım baba.

Yalanla,dolanla işim olmadı.
Harama bulaşmış aşım olmadı.
Pişmanlık verecek düşüm olmadı,
Kimsenin başını yakmadım baba.

Yalansa hatırım,nazım olmazdı.
Huzura çıkacak yüzüm olmazdı.
Bu halde diyecek sözüm olmazdı,
Umarım canını sıkmadım baba.

Esadî diyor ki; Artık sınama.
Kabrinden bakıp da sakın kınama.
Sözümün eriyim,duyur anama!
Hüdâ`dan gayrıya tapmadım baba.

tek heceli aşklarımız vardı bizim soğuk çöl gecelerinde
daha fazlasını kaldırmıyordu bünyemiz
bir harfi daha çekecek güce sahip değildi yüreğimiz
beklemekte zordu belkide bir kere daha
sevmeye alışmak zordu senden sonra
sevgiyi tanımlamaksa imkansızdı adının geçmediği cümlelerde
YAŞAMAK ZORDU

sakin ol derken neyi kastediyorsunuz
ne oluyor sessizleşince
nelerden ödün veriyoruz aslında biz
susalım mı konu derinleşince

herkesin konuştuğu yerde kimi dinler
kimi inler olduğu yerde
hangisini tercih ederdiniz siz
aklındakini söyle sırası gelince

Bekliyorum hasretle, özlemle, tutkuyla
Ve ümitle bekliyorum
Ama sen değilsin beklediğim
Sen değilsin, belki senden bir haber
Ama sen değilsin,belki bir tutam gülüşün
Ama sen değilsin,belki yalnız kokun
Ve hatta beklemiyorum ben
Belki ölüyorum yalnızca
Ve belki ölümü bekliyorum çaresizce
Ama sen değilsin beklediğim
Çünkü sen benim bekleyemeyeceğim kadar güzelsin
Gelmezsen öleceğim biliyorum
Bunun için sen değilsin beklediğim
Ve belki ben ölmekten korkuyorum

Gözlerinde cenneti gördüm
Teninden kokusunu aldım
Ellerin rüyalarımı süsledi
Duygularına aşık oldum
Bahtımsın dedim,
Gönül tahtıma davet ettim
Seninle yaş aldım
Sende tattım her duyuyu
Acıyı, elemi, hicranı
Umudu, umutsuzluğu
Seninle buldum yüreğimde
Canımda hissettiğimde
Ruhlarımız karıştı birbirine
Ayır ayırabilirsen
Kavuşmak için tam gönül huzuruna
Şunun şurasında ne kalmış ki
Çözüm, çözüm diye inlemek
Çözüm dilemek şiddet mi ki
Bir denesen, bir kez denesen
Çözümün en alasını bulursun
Bulursun ciğerparem
Sensiz nefes mi olur
Sensiz günce dilersin
Sensizliği neden istersin
Acı mı gelir sevmiş olmak
Bak dünya nece güzel
Sevince bir başka güzel
Sevdiğinle daha da güzel
Destek, yardım dışarıda değil
Bizim yüreklerimizdedir
İzin ver...
El ele, gönül gönüle
Can cana, iç içe
Adamın , kadının hası
Bir ola... izin ver...
Tam huzur kararımızdadır.
Ne kalmış ki şunun şurasında...
Bu gelen bahar bizim...
Ömür ikimizin...

Neler denmişti güzelim dillerden
Son nefese değin seveceğim
Son nefesimde adın olacak
Korkma ! senden asla ayrılmayacağım
Bence tamam bulduk birbirimizi
Ruhlarımız ruhlarımıza karıştı
Sakin ol sen seyircisin
İkimiz adına da düşünürüm
Erim erkeğim kocam diyen diller
Çürük tahtalar gibi göçtü bir, bir
Sonra kustu üstüme ta seneler evvelinden
Hep bahane, hep kurmaca kime ki
Bilmez ki kendine..hani ikimiz idik
Nasıl ki ben geliverdim ansızın
Bu gün 2 şubat 2004 diye
Memleketine, yaşadığın şehire
İşte o gün başladı karmaşa
Herkes karıştı aklına yüreğine
Merttir derdim, doğrudur derdim
Güvenirdim sana kendimden fazla
Güvendiğim dağlara karlar yağdı
Yollarımız buz oldu kapandı
Ya işte böyle abdala malum
Hem de ta başından beri
Avunmak, avutmak neye
Ne istedim doğal, mert, canı için cananı dileyen
İlahi armağanı baş tacı eden
Yerlerde süründürmeyen erini
Yücelten, yücelttikçe yücelen
Karım değil hanımım olsun diledim
Çok mu dilemişim ki...