Ağıt
oğul sana söyle nasıl kıydılar?
yüreğime ateşleri koydular
kim çıkardı yıkılası töreyi?
Kabil gibi kör şeytana uydular

bahar_ı ömrümü talanlar vurdu
şu yanık içimi bir yara sardı
dağlar hani benim kuzum nerdedir?
niye saklarsınız aç gözlü kurdu?

benim oğlum daha yirmi yaşında
kurşun izi kaldı yiğit döşünde
bir hazan sabahı yağmur yağarken
pusuya yattılar çeşme başında

kışlara rast geldi sarardı bağlar
ölenler öldüde düşmanmış sağlar
gözlerime damla damla yaş indi
benimle beraber ağlayın dağlar

Ağlayan Ve Sevinen Analar





Bir şehir vardı
İçinde binlerce ölü
Binlerce yüreği yanan anne vardı.

Bu annelerin yüreği
Bir taraftan ağlıyor
Bir taraftan seviniyorlardı
Çünkü oğulları şehit düşmüştü.

Oğullarını düşmanla savaşmaya göndermişlerdi
Ama onlardan geriye kalan
Sadece ve sadece
Bir taraftan gurur duyan

Ağlar mıydın
Sensiz olan günlerimi saysan
Asktan ayrildigimi anlasan
"Aglar miydin"
Gün dogarken yalniz oldugum günleri bilsen
"Dönermiydin"
Sensizlige aglarken "Sever miydin"
Beni aci icinde görsen "Yardima gelirmiydin"
Ya da Seni Sevdigimi söylesem gözlerin dolarmiydi
"Aglar miydin"
Söyle "Sevdigim" söyle

Ah Bu Dağlar
Sıra sıra dağlar kalpleri dağlar
Yücelerden akan şelâle çağlar
Topraktan fışkıran bir lâle ağlar
Dağlar düğüm olmuş yolları bağlar

Gurbet elden düştüm sıla yoluna
Bir bilezik taktım yârin koluna
Her dağın ardında bir dağ buluna
Dağlar düğüm olmuş yolları bağlar

Gide gide bitmez uzar menzilim
Dünyânın elinde çalan bir zilim
Hasretler dokudum oldu bir kilim
Dağlar düğüm olmuş yolları bağlar

Günler geçip gider ardı ardına
Kaderin vurdum tek telli sazına
Kışlar döner çölün susuz yazına
Dağlar düğüm olmuş yolları bağlar

Kelimeler büyür ruh ambarında
Pişer hepsi bir bir hasret harında
Yollar aydınlanır gönül farında
Dağlar düğüm olmuş yolları bağlar

Ah Şu Gitmeler


Bazen koşa koşa
Hatta içindeki heyecan, sevinçle
Ayaklar yerden kesilircesine,
Kanatlanıp uçar gidersin.
Gidilecek yoldaki güzellikleri,
Yaşanılacak mutlulukları bilir, gidersin.
Ama, maalesef ki bazen de***8230;
Hani ayakları geri geri gider ya insanın***8230;
Defalarca dönüp arkana bakarsın
Bu mutluluk bırakılır mı dersin
Dünya dönmese, zaman dursa
Böylece kalsam
Doymadım, doyamadım***8230;
Daha yaşanılacak onca güzellik varken
Bu gidiş niye der; isyan edersin
Nafile, gidersin***8230;
Gidersin ama,
Giden sadece bedendir
Ruhun kalır oracıkta
Geride kalanların, her dara düştüklerinde,
Bir umut ışığı yakacaktır
Karanlık gecelerini aydınlatacaktır zaman zaman
Yaşanılacak yarınlara inat savaş başlamıştır
İçindeki umutla savaşır dönüş için.
Her gidişin bir dönüşü vardır elbet
Gidilen yol bir avuç kara toprak olmazsa***8230;
Beden de dönecektir ruhuna
Doyasıya umutlarını, gülüşlerini yaşamak,
Yarım kalan mutluluğu tamamlamak için.

Ah Tamara




''Akdamar Adası'na ithafen''

Ah Tamara! ..
yorgun dalgaları en iyi sen bilirsin
mehtapsız gecelerde usulca ağlayışları
bir sen dinledin turnaların serenadını
ayrılık akşamlarını kucakladığında
bir sen emzirdin kucağında dolunayı.
simsiyah dumanlar kaplarken asumanı.

Ah Tamara! ..
koca bir mavilikte bir başına
mahzun kalışına mı yanayım
derinlerde sakladığın sevdalılara mı
ah! ..o gözlerindeki kırmızılık
iştiha çığlıklarına düşmüş can mı,
yüreğinin sıcaklığı mı, hınç mı?
sen mi seçtin erbain yalnızlığını
yoksa bir ah mı bağladı ayaklarını.

Ah Etmem


Sevmiştim yıllarca tüm insanları
Yaradan sevgimin temel taşları
Dolunca kalbime aşkın gözyaşı
İsyan etti gönlüm vefasızlığa.

Her şeyin temeli sevgi demiştim
Dağları çölleri sevgiyle aştım
Bir gün ben de yüce aşk***8217;la tanıştım
İsyan etti gönlüm vefasızlığa.

Vefasızlık benim kaderim dedim
İnatla sevgiyi aradım durdum
Karşılık bulmadım, yine de sevdim
İsyan etti gönlüm vefasızlığa.

Dünyadan ayrılma vakti gelirse
Kahrolurum artık sevemem diye
Bilirim kaderim bu tekerleme
Ah etmem giderim, vefasızlara

Ah İstanbul
Ah İstanbul sen yok musun sen
Boğaz köprüsünün o büyüleyici manzarasını
Kız kulendeki o esrarlı hikayeni dinlemeye
Deniz kokunu içime sindirerek solumaya
Martıların dans edişini izlemeye geldim.
Ah İstanbul sen yok musun sen
O esrarlı güzelliğine dayanır mıyım ben
Her köşende bir tarihinle bütünleşen
Buram buram sanat eserlerinle, her şeyinle
Taşın ve toprağınla hep gündemdesin sen
Ah İstanbul sen yok musun sen
Sevinçler ve hüzünlere sahne olan otogarında
Boğulmuş hıçkırıklara hep şahit olursun sen
Dünyanın dört bir yanından sana gelenlere
Nasılda kucak açarsın sonsuza dek sen
Ah İstanbul sen yok musun sen
Şimdi benim yüreğimi dinliyor musun
Hep sevdiklerimi verdim ben sana
Yıllarca acımadan hasret beklettirdin bana

Ah O
Denizi ısıtan güneşten sıcak,
Ellerin, ellerin, ah o ellerin.
Öylesine dost ki, kalbim duracak,
Yüreğin, yüreğin, ah o yüreğin.

Gönlüme baharlar, yazlar getirdi,
Gözlerin, gözlerin, ah o gözlerin.
Hiç yaşamamışken aşkı getirdi,
Özlerin, özlerin, ah o özlerin.

Ahiret de Yeter
Sevmişim seni bir kere neylersin,
Gönül bu ferman dinlemez.
Kurşun sıksa da ölüm seyredersin,
Gönül bu kursun da işlemez.


Hançere gerek yok gözlerin yeter.
Yemine gerek yok sözlerin yeter
Bu dünyaya, bu dünyaya da gerek yok
Sen benimle ol,
Bize ahiret de yeter.