Elbet Bir Gün
Hep aynı cümleler
Bazen hayat çok katı davranır insana;
Kızarsın bu gidişe,
Seni üzdüğünü düşünürsen de
Hiç düşünmezsin sana neler verdiğini..
Nelerle karşılaşmazsın ki bu uzun yolda
Ayrılıklar, hatalar, özlemler
En korkuncu da ihanettir!
Ağlarsın, üzülürsün,
Etrafında kul olmasa da
Yukarıad birileri var unutma!
Ağladım, haykırdım, yalvardım
Sordum nereye bu gidiş?
Çok mu dürüst davranmıştım,
Çok mu değer vermişim
Evet!!
Sevgilimin dediğini dedim sonra
Umutsuzluk içinde "elbet bir gün.."

Elde Kalan
Bir Kac Bulutluk Gözyasi...
Bir Kac Parca Ayrilik Var.
Hirsla Doldurulmus Yürek,
Prangalanmis Fikrim Var.

Elveda
kaç zamandır yalnız ellerim
sıcak bir ten arar hep kaç zamandır
ama gözlerim nefes kesecek
güzellik arar hayatim sessiz kaç zaman
günlerim dilsiz ayaklarım pas tutmuş
yürümedim kaç zaman
kalbim isteksiz atıyor
ruhum bedenimden çıkmak istiyor
nergislerin kokusunu almıyor burnum
ölüm sessizliğini yaşıyor ömrüm
kaç zamandır gülmedim
bir tebessüm nedir bilmedi dudaklarım
şarkıları unuttum harfler uzak bana
dilim varmıyor söylemeye
ama ELVEDA...

Emanet
şiir yazıyorum salonun da evimin
ev mi? ev benim değil
kiracıyım,tıpkı olduğum gibi dünyada

kalem,kağıt mı?onlar da emanet
hepsi kardeşimin,adı Mehmet
sevgin de emanetti bende
bitti almaya sahibi geldiğinde

emanetmiş herşey,sevgiler bile
hiçbirşey hiç kimsenin değilmiş aslında.
aşk,mal,mülk,para
şan,şöhret,hepsi palavra
git iste bakalım,kefen orada

benden bu kadar
şiir mi? şiir bitti

Kabahat Kimde


Çaresizlik adına yaşanmış tüm gerçeksizliklerden
Yoluma çıkmış her türlü berbat çirkinliklerden
Adını bile söylemeye cesaret edemediğim düşlerimden
Hatırı sayılır üzüntülerimden geriye ne kaldı
Yalnızlığımın kanatları altında ebedi yolculuğuma
Bir yol arkadaşı bile edinemedim neyleyim
Üstü kapalı yalan sevdaların derdinden
Yalıçapkını bakışlarından kaçmaya meyilliyim
Ağlamaklı geçen her gecenin mahsun nefesinde
Gizlenmeye çalışır ama saklanamam her seferinde
Artık yıldızları saymayı bırakmak istiyorum
Bir martı özgürlüğüyle kendimi bu hayattan
Sevgisizliğin tüketilmişliğinden ruhumu silmek istiyorum
Sanmayın sakın bunu da kaderdendir
Canına yandığımın ilâcı yok üzüntüm kederdendir
Hapsolur giderim ben de yokluğunun sonbaharında
Anlatamam kimseye çünkü bütün kabahat bendedir

Kader Zinciri


Sök at gözümdeki sperliklerini,
Tamir et bedenimin özengilerini,
Al kan ver dudaklarıma ol gecelerimin,
Sar sıcağını donmuş ruhumun stepsi dolunayına,
azıcık güç ver kaderin cilvesine,
Tutsak beynimin koparsın zincirlerini,
Duru karanlıkta titrek bir mum umut,
Olgun bir yürek karda doğan bir güneş gibi,
İlk oksijeni tokatla veren kader zinciri,
Görülür hep ızdırabın izleri göz pınarlarında,
Hep karanlığın güneşinde kavruldu kırılmış kaderim,
Sıcak arayışıma her uzanışımda, neden donuk mehtap
Kara gönlüme estir sıcak nefesini cennet melekleri,
Solgun tenini yaklaştır,meltem sonsuzluğunun ezimetine,
Vursun gönlüm zincirini,
kader şarabının buruk lezzeti,
Kaderim manasını yitirmişse sustursun zirvedeki çığlığı,
Kurtul boynumdan kadersizlik,
Kır halkalarını kötü kaderin sevgi ipliğini bağla,
çiçek çiçek baharlaştır yüreğimi,
Varsın acıların en kötüsünde ikamet edeyim,
Aşk tomurcuklar versin bilmezlik karanlığında,
Zaman çağırsın onu yalnış öğretilendeyse yüreğim,
Acı ezerse mehtabı yıpranmış
Gönlümde olsun bozkır mehtabı,
Aynadaki müsvetler gölgem bile kaderimin peşinde,
Sil kaderimi dünyadan,
Buruk bir anı olarak kalayım,
Bir oluk dolusu kan ver dudaklarıma,
Unutulmuş bir kahkahamla kan kusayım
Kaderin zinciri hep böyleyse,
Günün ilk ışıklarıyla kaybolayım.

Kalbim
Ellerinde çiçekler,
Aşk kokuyor çiçekler.
Gözlerinde bulutlar,
Ağlıyor bulutlar.
Kulaklarında nefesim,
Sen diyor sesim.
Dudaklarında dudaklarım,
Seni söylüyor dudaklarım.
Her yerinde dilim,
Sadece seni söylüyor dilim.
Teninde tenim,
Sen kokuyor tenim.
Gönlünde gönlüm,
Seni seviyor gönlüm.
Herşeyinde herşeyim,
Sadece senin herşeyim.
Kalbinde kalbim,
Senin için atıyor kalbim...

Kalbimde Dersin





Son gün bu mekânda, musalla taşına konulurum
Beyazlar kefenim olur, bir tabutta yer bulurum
Kılarlar cenaze namazımı, dualarla yolcu olurum
Sonra alırlar senden, kara toprakta son bulurum.

Sevgin alabildiğine, öyle büyük ki gönlümde
Ölüm bile korkutamaz asla, ölsem sevginle
Ebedi içinde yaşat beni, dünyadan silinsem de
Ve sürdüreyim varlığımı, o kahverengi gözlerinde.

Unutma, bol bol sevgini serp mezarıma, sula
Açsınlar, aşkımın çiçekleri bir bir sonsuzluğa
Sonra da, bir gün beni bir soran olursa sana
Yaşatıyorum O ölmedi, kalbimde dersin onlara.

Belki, başka bir dünyaya göç etmiş olsa da yüreğim
Hasretim sana, hiç bir an çürümez ki bedenim
Ayrılık ne kadar acı da olsa, koparamaz bizi sevdiğim
Söyle, sensiz Cennet'te dahi rahat edebilir miyim?

Kalbimin Şairiyim



Ben kırık kalbimin şairiyim
Duygulanır şiir yazarım
Kimi hüzünlenir, kimi ağlarım
Bazen eski hatıralar gelir göz önüme.


Ben sevdanın tiryakisiyim
Bir sevda bulamadım kendime
Bazen pes ederim
Ama en sonunda da hep yenik düşerim yüreğime.

Ben kalbimin esiriyim
Söz geçiremem doğru görsem bile
Sevmekten uslanmaz bu yürek
Aşk acısı çekse bile.

Kalbini Dinle


Hiç kimseyi aldırma
Başkasının sözüne kanma
Hiç kimseye boyun eğme
Yalnız kalbini dinle.

Hayatta çok aşık olacaksın
Çok kişiye sevdalanacaksın
Belki evlenip yuva kuracaksın
Ama yalnız kalbini dinle.

Kuşlar konacak pencerene
Aşk türküleri söylecekler
Yeni sevdalar getirecekler
Ama sen kalbini dinle.