Askerimize Kursun Sikan Eller Kahrolsun !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Zamanı Geldi

Yeter verdiğimiz şehitler,
Hesabı görmenin zamanı geldi,
Bitsin artık bu ağıtlar,
Defteri dürmenin zamanı geldi.

Dinsin akıtılan masum kanları,
Adice yaktılar onca canları,
Gebertin; gebertin artık bu yılanları,
Karşılık vermenin zamanı geldi.

Boşamı verildi onlarca şehit,
Bu zulme dur diyecek; yok mu bir yiğit?
İmralıda keyif çatar o it oğlu it,
Bu piçi asmanın zamanı geldi.

Eli kolu bağlı oturur mu bu vatan,?
El üstünde tutulur mu vatanı satan?
Ne hallere düştük; kalk da gör atam,
Masaya vurmanın zamanı geldi.

Hariçten gazel sanmayın bu sözleri,
Çeşme oldu bu Sinanın gözleri,
Arar oldu gözlerim çıkacak yiğitleri,
Ortaya çıkmanın zamanı geldi.

Terörist dağlarda cirit atıyor,
Sanmayın kandillide piknik yapıyor,
Terörle mücadele nasıl oluyor?
Dağlara çıkmanın zamanı geldi.

Kopsun gayrı inceldiği, yerden de kopsun,
Dost kimmiş, düşman kimmiş meydana çıksın,
Canım feda bu yola isterse kanım aksın,
Artık şaha kalkmanın zamanı geldi.
Uykudan uyanmanın zamanı geldi.

Sakarya

Sinan Gündoğ

Onunda Babası Vardı

Onunda babası vardı
Yiğit mi yiğit,
Delikanlı mı delikanlı,
Dağ gibi yürekli, sevgi kadar temiz
Sevdalar gibi zarif
Ve denizler kadar şefkatliydi
Saçlarını hep babasına taratırdı
Umutlar tenhasında umudu hep babasıydı
Unutsa, unutulmuşluğun hüznünü taşırdı kalbi
Gözlerinin mavi derinliğinde bir damla yaş kalsa
Uzanırdı ellerine elleri
Bulut gibi bembeyaz elleri vardı
Belki de bunun için gül renkli yüzüne hayran kalırdı,

Onunda babası vardı.
Sımsıcak umutları vardı.
Şimdi hayalleri yaralı
Bir kanlı pusuda
Şehit düştü babası
Ona şimdi şehit kızı diyorlar
Unutmayacağız dedikçe
Biliyorum unutacaklar
Geleceğe dair umutlarını
Yeşermeden dalında solduracaklar.

Yetim ne demek şimdi daha iyi anlıyordu.
Soğuk kış gecelerinde kuşlar nasıl titrer
Yüreği üşüyünce anlıyordu
Annesini bekleyen yavru kuşların çığlıklarını
Şimdi derinden hissediyordu
O çocuk kalbinde

Karanlığı delen kurşun oysa
Mehmedimin şakağına ölüm boşaltırken
Şehit tabutuna şimdiden kazılıdır ismi
Kim demiş şehitler yıkanmaz diye?
Ya bu yağan yağmur nedendir,
Rabbimin lütfu değil midir!
Umuda haykırışın yokluğuna sitemdir
Bir şehidin gözyaşları,
Yüreğine saplanan hançerdir.

Öyle bir ağlıyordu ki içinde,
Kumruların çığlığını bastırıyordu.
Sahipsiz bir yetim hüznüyle hıçkırıyordu güller
Mirası onur ve silahtı babasından kalan
Hainleri öldürürken kan lekesi kalmıştı üzerinde
Vatan çiçeği kolay yeşermez
Ancak şehit kanıyla büyür,
Ki yurdum Mahşere kadar Türkün kalsın
Ne yiğitler düşmüştü toprağa
Bu ay-yıldızlı bayrak için
Yeter ki Bayrağım kahpelerin ayakları altında çiğnenmesin
O da bu duygularla selamlıyordu
Babasını, askerlerin omuzlarında taşınırken
Çaktı selamını kanlı gözyaşlarına bakmadan
Belki yaşı küçüktü
Ama yüreği dünyalar kadar büyüktü

Sen gülümseye devam et, eşkıyanın başı
Ölümün çok yakındır,
Bizler ölümü öldürmüş bir milletin çocuklarıyız
Kutsal şerefimiz vatan için, bayrak için
Dünyayı yakıp yıkan Cengizlerin, Yavuzların soyundanız
Sen bilemezsin bu duyguyu
Şahsiyetsiz bir milletin evladısın
Yaktığın evlere benzemez Türkün yüreği
İhanetleri söndürür isterse içindeki cevher
Vatan sağ olsun diyen şehit analarının
Çığlığı volkanları harekete geçirir
İntikam çığlığı kopar
Zulmün doruğundan
Korkunun ecele faydası yok derler
Öyledir, Türkün tarihi
Kendisini arkasından vuran milletlerin
Yeryüzünden kazınmasıyla doludur
Sıra sana da gelecek, sabret!
Şehitlerin ahları bile seni toprağa gömmeye yeter
Ürettiğin mikroplar tez elden geberir elbet.

Yüreğinin en güzel yerinde kin gizliydi artık
Ele vermeden kanla beslenen güller yetişir gülgun kalbinde
Sevgileri yaralanmış umutları solmuş
Bir yürekten ne beklenir ki daha fazla
Lazım olmuşsa ağlamak
Sen yinede ağlama küçük kız
Yokluğun hüznü babanın varlığına hasretini perçinlese de
Dokunaklı mısralar seni üzmesin
Atalarına, şehit babana layık biri olman
Babanı mutlu etmeye yetecektir.
Sakın ola sevindirme hainleri
Yazık etme geleceğine
Kuran sesini, bir Fatihayı esirgeme
Mezarına gidersen babanın

Ne kadar unutsa da yine yaşıyordu
Belleğinde ayrılığın kabusu
Türkülere veriyordu kendisini
Dudaklarının hiç unutmadığı bir türkü vardı
Uzun seneler geçse de hiç unutmuyordu
Hep o türküyü söylüyordu ta yüreğinden:
Alıştım hasretine
Alıştım gök gürültüsüne
Bir tek senin yokluğuna
Alışamadım babacığım

Hüseyin Özbay

Anacığım

Anacığım,
Dün gece siperde uyuyakalmışım,
Düşümde, beyaz bir at, beyaz bir kalpak
ve beyaz bir yamçı gördüm.
Düşümde şehitleri gördüm...
dedemi gördüm, babamı gördüm,
Cehennemi ve cenneti gördüm,
Seni cennette gördüm,
Bak ben sevinçteyim, üzülüyor muyum,
Sen ağlama anam.

Anacığım,
Dün gece siperde uyuyakalmışım,
Düşümde şehadetimi gördüm,
Şehitler ölmez
Sen ağlama anam.

Bir gün ana, ana bir gün...
Cesedimi ceddimin al kanına bulanmış,
Kanlı bir kefen içinde,
paramparça getirirlerse önüne,
üzerime kapanıp, yağmur yağmur ağlama yüreğime.
Bir gün ana, ana bir gün...
Zafere koşan atların, nal seslerini duyduğunda,
Beni, düğün yapan naiplerin arasında arama,
çünki ben, hürriyet körükleyen bir akordiyonun,
zafer müziğinde geleceğim kucağına,
Sen ağlama anam.

Ağlama anam,
Ağlama Şah-ı ceylan gözlerinden,
yıldızlar kaymasın,
Sönmesin umudundaki yakamozlar,
her zaman parıldasın,
Sen şehit anasısın, sen benim anamsın,
Sakın moskof feryadını duymasın.
Ağlama anam.

Anacığım,
Bilirim aylardır beni beklersin,
Her sabah sofraya boş bir tabak koyarsın.
Taze yağ sürersin, ekmeğimin üstüne,
Sütten kaymak ayırırsın benim için, severim.
Ve her gece, her gece duaların keskinler kılıcımı,
Anacığım...
Bugün kesilecek yarınların arkası,
Kesilecek boynuna sarılma umudum,
Artık sütten kaymak ayırma,
Taze yağ sürme ekmeğimin üstüne,
Ve artık bekleme beni,
Bekleme dönmeyeceğim.
Çünki ben bugün,
Vatan için öleceğim,
Çünki ben bugün,
Şehadet şerbetini içeceğim.
Ağlama anam.

Anacığım,
İstemem eğer hür olmayacaksa vatanım...
Güneş doğmasın, doğmasın güneş,
Yer yarılsın, gök çatlasın,
kafdağları başıma yıkılsın, başına yıkılsın.
Toprağım kurusun, sararmasın ekinler,
Evim, barkım yıkılsın.
İstemem eğer hür olmayacaksa vatanım
güneş doğmasın, sabah olmasın,
Yeter ki moskof üzerinde gezmesin toprağımın.
Ağlama anam.

Ağlama anam,
Bari sen ağlama,
Sevdiğimin ağladığını görmeden ağlama,
onu eller sevmeden,
atıma moskof binmeden
göklerden kanlı, şanlı bayrağım inmeden
ve şehitlerin ağladığını görmeden ağlama,
Vatanımın ağladığını görmeden ağlama anam.
Anam ağlama.

Oğuz Hüseyin Özdemir

VATAN
Kimse söndüremez tüter bu ocak,
Adı türktür Bu vatanın türk kalacak.
Şehit ve gazi bedelidir bu şanlı bayrak,
Adı Türk'tür bu vatanın türk kalacak.

Nice şehitler vermiş bu toprak,
Sahiip çıkılacak vatan ve bayrak.
Tüm gençlik vatan bekçisi olacak,
Adı Türk'tür bu vatanın Türk kalacak.

Her şafakta bir ışık parlayacak,
Tüm gençlik ona sahip çıkacak.
Türk gençliği uşak olmayacak,
Adı Türk'tür bu vatanın Türk kalacak.

Düşman karşısında birlik olacak,
Barış ve kardeşlik ülkümüz olacak.
Huzuru bozana dünya dar olacak,
Adı Türk'tür bu vatanın Türk kalacak.

Yüzlerce Cemal gazi olacak,
Binlerce Mehmet Şehit Olacak.
Tüm gençlik nöbet tutacak,
Adı Türk'tür bu vatanın Türk kalacak.

ŞEHİT ASKER

Albayrağa sarılı tabutun önünde
Durmuştu bir imam kıblemizin yönünde
Saf saf oldu insanlar hocanın arkasında
Şehidin resmi vardı herkesin yakasında

Büyük bir boy resimle kortejin önlerinde
Özenle taşınıyor asker ellerinde
Gençliğin baharında henüz yirmi yaşında
Mavi bir bere vardı o tertemiz başında

Tüm cemaat ağlıyordu yaşları sel gibiydi
Esen meltem rüzgarı kara bir yel gibiydi
Seni uğurlarken içimiz yasla doldu
Tüm analar babalar ak saçlarını yoldu

Omuzlarda yükseldin göklere erdi başın
Olmasa da dünyada bir tek taşın
Öteki yaşamında makamın cennet oldu
Sen gidince yurdumun tüm çiçekleri soldu

Benim şehit askerim sen ölmedin asla
Vatanın dağlarına ismin yazıldı kanla
Sana silah çeken el kırılacaktır bir gün
Bu dünyadan edilecektir sürgün

Bunu asla unutma ey kahraman şehit
Her şeyi bilen Tanrı bize olsun ki şahit
Seni toprağa değil yüreğimize gömdük
Yanıyor çiğerimiz sanki ateşe döndük