|
Acı Kahve
Köhne bir kahvede ucuz bir öğle yemeğinin üzerine yudumladığım acı kahve gibisin. Sana sığındıkça ben muhtaç olduğumda acı sıcaklığına sen hep dibe çöktün kendi dünyanda, bütün ağırlığınla. |
Acı Olur Ayrılık,Söz Olur
Söz olur sevgili uzaklaş aşktan, Nederler sonra,ele güne karşı... Söz olur sevgili kaç aşktan, Ne kurtuluşu olur sonra,cümle alem... Söz olur sevgili kapılma kalbine, Dinleme onu! Ne olur sonra,beraber olsak... Ne olur aşkı yaşasak... Çalıncada kapımızı ayrılık, Ne olur sevgili, Zor olur... |
Açıklarda
Bir ağızdan çalınan düdükler, kalın kalın, Boşlukta tos vuracak nokta arayan çığlık. Koşup, yılanlar gibi üzerinden suların, Arıyor teknemizi oturacak bir sığlık. Omuz omza şahlanan dalgalar, büyük büyük, Bir ses işitip ürkmüş, sürülerle canavar. Gözlerinde kıvılcım, ağızlarında köpük, Birbirinin üstünden atlayıp geliyorlar. Gittikçe boşluklara düşmekteyiz enginde; Arkadaki sahilse, fosfor bir iz halinde, Her ân bir parça daha uzaklaşıyor bizden. Deniz, bu yerde ölüm korkusu kadar derin; Kocaman bir kuş gibi geliyor peşimizden, Ruhu, bu kapkaranlık suda can verenlerin |
Acımasız Gerçekler
Yine seni durmadan düşündüğüm bir gündü Düşünmediğim bir an bile yoktu aslında Acaba kavuşabilirmiyim diye düşünüyordum Çok ama çok geçti biliyordum Ben yinede durmadan düşünüyordum Bir çözümü olmalıydı sana kavuşmanın Fakat bir çözümünü bulamıyordum Olumsuzluklara rağmen tek dayanağım sendin Aynı gün ilerleyen saatlerin birinde Senden bir haber duydum ve yıkıldım Düğünün varmış davet ediyorsun Yetmezmiş gibi beni yok sayıyordun Anladım ki meğer ben hiç olmamışım Sende bir yer bulamamışım O kadar rahat davrandın ki Ben hayatında hiç olmamışım gibi Sensizliğin ateşi bağrıma kadar işlemişken Hayatım alt üst olmuşken Yaşadığımı bile hiç hissetmezken Hayatından şimdi mutlumusun Ben umutluydum senden Umutla yaşanmıyormuş bu hayatta Sayende iyice kazıdım beynime Ne söylediysem inanmadın İnat edercesine gülüp geçtin Sana kaç kez geldim Bir kez olsun bile ağzını açmadın Meğer sen hiç gelmemişsin ki bana Umudum sevdiğim değilsin artık Ben de seni hayatıma karşıma Çıkmamış tanımamış sayıyorum Ne çok yanılmışım meğer Boşu boşuna güvenmişim sana İstediğin olduğu artık sonunda Öldürdün beni Kına yak. |
Adalar Vapuru
Çocuklara... Ben çocukken En çok Adalar vapuruna Binmek isterdim***8230; Karaköy***8217;den Başlardı yarışımız Bir martılar bizi geçerdi Bir biz martıları***8230; Bir yunus balığı Can yoldaşım, sırdaşım, Arkadaşım olurdu. İçim huzur bulurdu***8230; Kara korsanlar, define avcıları Dalga seslerinde, Denizköpüklerinde yaşardı. Macera hiç bitmezdi... Ben çocukken En çok Adalar vapuruna Binmek isterdim |
Adamım
Neden suratın asık, neden gül benzin soldu Yine neler düşündün adamım Neden öyle irkildin,neden yüzünü döndün Bilirsin o sebepten hala kafam çok bozuk Nasıl da çıldırmıştım ben o gün devdim Nasıl da parlamıştım alevlenmiştim Öldürdüm inan öldürdüm inan Öldürdüm kahrolayım Arkamda kapkara çarpık gölgeler Depremler, Ihtilaller, çökük damlar Ağlıyorsun adamım, ağlıyorsun adamım Ağlama gül ki kendimi bulayım Dışarıda kar yağıyor, sokaklar boş değilmiş Cigaram var, sen cay demle adamım Unutmadan bakıver gece gözüyle gördüm Kıvrılmış penceresi su bizim yan odanın Nasıl da bozulmuştum nasıl haykırdım Nasılda sinirlendim biliyorsun ya Geliyordum ansızın karsıma çıkıverdi Şu bizim evin penceresi Arkamda kapkara carpik gölgeler Depremler, Ihtilaller, çökuk damlar Ağlıyorsun adamım, ağlıyorsun adamım Ağlama gül ki kendimi bulayım |
Adamlar
Sönmüş saçlarında son damla ışık, Bir düş***8217;ün içinde gibi her akşam -Ve yüzleri duman kadar dağınık- Geçer bu sokaktan binlerce adam. Umut gözlerinde ölü bir bakış, Çığlık bir bükülüş dudaklarında; Bulamadıkları nedir ki, yaz kış Dolaşırlar şehrin sokaklarında? Sanki yalvaran bir duadır onlar, Belki tanrılara açık vesvese, Bir nehir. Bu nehir her akşam akar Derinden ruhları çağıran sese. |
Adı Yok
Umarsız yolların düş sakinleri Çınar altı konaklar her bahar vakti Sönmüş yıldızları fırsat bilip Dertleşirler meltem rüzgarları gibi İçimde kilometrelerce üzgün düşler Hasat zamanını hasretle bekler Belki de canımdaki acı bu Söz ister her akşam kalbim seni ister Boşluğunu dolduramaz hiçbir saadet Yıldıramaz beni kederlerim azıcık sabret Ağlamak mı dersin yoksa gülmek mi Göçüp gittiğimde kalbinde hep beni yad et Kapımda soğuk ayaz akşamlar Odamda sonbahar kokusu var Yitirilmiş sessiz sedasız anlık duygular Çalıyor bedenimden gel ruhumu sar Ey gelmişine yandığım uçsuz bucaklar Kim silebilir kaderimi şaşarım Alt etmişim hayatımı dolar taşarım Hani dilinin ucuna gelir takılır ya Hani gözlerin bakmaya kıyamaz ya İşte öyle bir adam yaşar sol yanımda Kum saati gibi tükenen ömrümü Sil baştan alıp geriye saramıyorum ki ADI YOK bu şiirin anlatamıyorum ki. |
Adı Yok Yaşanılanların Ötesinde
Zaman tüketir içinde seni Sen zamanı içersin Sonsuz hayal çeşmelerinden. Hayatın pelerini Durgun sularında serili Ellerin O narin, pamuk ellerin Kanatır düşlerini Tanımaz kimseler seni. Yüzünde dinlenen yorgun güneş Sarhoş bir yıldızın ayıklığına direnir Oysa Bulutları kaçıran aynı yağmurdu Islanan sokaklarda Sen de öyle. Çocuksu düşlerini kovaladığın Mevsimsiz sancıların tekrarıdır Yaşadığın hayatın kırıntıları |
Adım Abbas
Adım abbas; On yaşımda anamı babamı toprağa hediye etmişem Adam vurmuşam, Ekmek çalmışam, Mahpus yatmışam, Yoksullukla dost olmuşam, Varlıkla düşman... Ne kimse bana aşık olmuş.Ne de ben kimseye aşık olmuşam... Zemheri ayazlarla karları yorgan yapmışam, Kavurucu sıcaklarda sokaklar da bağdaş kurmuşam, Ne gülmüşem,Ne ağlamışam. Bir ömrü yoklukla atlatmışam.... |
| Bütün Zaman Ayarları WEZ +2 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 01:36 . |
Powered by MJTurkiye
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
Powered by Herkonu team