|
Bir gemi gidiyor
Sonsuzluk kokan sevdamın üzerinde; Bacasından aşk tütüyor... Yakamozlar saçıyor suyu yardığı yerden Yakıtında ben varım dumanında sen***8230; ... Bir gemi gidiyor Sonsuzluk kokan sevdamın üzerinde; Pervanelerinde hayat dönüyor... Sevgiler saçıyor iz bıraktığı bembeyaz köpüklerde Dümeninde ben varım; rotasında sen... ... Bir gemi gidiyor Sonsuzluk kokan sevdamın üzerinde; Etrafında balıklardan halkalar... Gülerek oynaşırken sevgi dolu bakarak Gözlerinde ben varım; yüreklerinde sen... ... Bir gemi gidiyor Sonsuzluk kokan sevdamın üzerinde; Yelkenleri kalbim gibi kabarmış; Mutluluğa doğru pupayelken uçarken Kumaşında ben varım; rüzgarında sen... ... Bir gemi gidiyor Sonsuzluk kokan sevdamın üzerinde; Dümen suyunda gözyaşlarım köpük köpük... Güvertesine konmuş martıların boynu bükük... Kalktığı limanda ben varım; son limanda sen... ... Bir gemi gidiyor Sonsuzluk kokan sevdamın üzerinde; Hüzünlü bir kuğu gibi beyaz beyaz, mavi sular üstünde... Gözlerinden yaşlar damlıyor sanki.. Gözpınarlarında ben varım; düştüğü okyanusta sen... ... Bir gemi gidiyor Sonsuzluk kokan sevdamın üzerinde; Duman tütüyor bacasından, hasret sancısı gibi... Gökyüzüne ismini yazıyor bir tanem, Kaleminde ben varım, mürekkebinde sen... .... Bir gemi gidiyor Sonsuzluk kokan sevdamın üzerinde; Dalgalarını sayıyorum birer birer Bir ömür sayar gibi |
Hani Nerede o Cesur Yürekler
Hani sevgili Deniz kabarır şaha kalkar kıyıya koşar dalgalar kavuşmak ister toprağa tek emelidir denizin köpük köpük dalgalarla sahilde süzülmek varamaz bir med cezir olur çekilir derinliklerine kaybolurken dalgalar erir hüzünle vuslat bir daha ki sefere Hani sevgili, gökyüzü kararır bulutlar sarmıştır her yanı bir ses duyulur uzaktan gök gürültüsü ve yıldırım toprak yağmurun hasretiyle suya kavuşmanın özlemiyle bekler bir an da güneş açar aydınlanır her yer ısınır hava susuzluktan çatlayan suya hasret toprak ağlar hüzünle vuslat bir daha ki sefere Hani sevgili, Sıcaktan bunalan tabiat bir meltem bir imbat bekler ufak bir esinti kavrulan toprağa bir serinlik bir rüzgar bekler Bir esinti çıksa da kararsa da hava birden yanan gönüllere olmaz derman rüzgar diner insanoğlu bekler vuslatı yine erteler yarım kalan vuslatlarla geçer ömürler yarım kalan sevdalarla geçer dilinde söyleyemediğin kelimeler yüreğinde isyan dolu cümleler bir aşk daha başlamadan biter bu vuslat ancak mahşerde sona erer . tutulmasa diller aşkını haykırsa gönüller set çekmese önüne yasak koymasa özüne kalpler yıksa korkularını yürekler sormasa seviliyor muyum? diye egolar sadece sevmek yetse vuslata erer mi? Aşıklar ama nerde? o cesur önyargısız seven yürekler Hani nerde ?.........sevgili***8230;***8230;***8230;. |
Seni Seviyordum
Sana uzak kentlerden birinde Zamanın bir yerinde Seni ve senli günleri anımsattı akşam güneşi Onca zamanın üstünde eskimeyen bir düşüncesin şimdi İnsan hergün anımsar mı aynı gözleri Seni seviyordum ve senin haberin yoktu Saçlarını izliyordum uzaktan Kulağının arkasına düşüşü ve burnun Herkesten başkaydı işte Güldüğün zaman yukarıya bakardın Yukarı kalkan başın ve gülen gözlerin vardı Ne güzeldiler Sen bilmiyordun ben seni seviyordum Kalbime sığmıyordu aklımdan geçenler Duvarlara, vitrin camlarına, kaldırımlara çarpıyordu Geri dönüyordu çoğalarak Senin sesini duyduğum masalarda erteliyordum herşeyi Herşeyi erteleyişim oluyordun Kalp ağrısı oluyordun Birlikte soluduğumuz sokak isimleri oluyordun Mevsimler değişiyor ve büyüyorduk Dönemeçler geçiyor, köprüler göze alıyor Ve bazen, tekin olmayan suların üzerinden atlıyorduk Cesurduk Ufuk çizgisi maviydi, günbatımı hep turuncu Ve kırmızıydı bütün karanfiller Ben seni seviyordum sen bilmiyordun Sevinçlerim oluyordun ara sıra Sen hiç bilmiyordun Sonra herhangi biri oldun Bütün sevinçlerim bittikten sonra Yağmurlar yağdı serin haziran akşamları Derken birgün uzaktan gördüm seni Saçların bana inat başın herşeye meydan okuyarak İşte yine aynı Kalbimi acıttın her zamanki gibi Değiştik sanıyordum. ve sen yine bilmiyordun Şimdi bunları anlatsa sana birileri Kimbilir Yada boşver Bilme en iyisi |
 |
Sevmek İnanmaktır
Sevmek inanmaktır. Sevmek yaşamaktır. Sevdiğini kendisi gibi, kendisinden de çok duyumsamaktır. Sevmek sevdiği olmaktır. Sevmekte ikilikler kalkar, bir olmalara gidilir. İki ten, iki kalp, iki gönül yoktur sevgide. Tek bir kalp olunur, tek bir yürek olunur. Sevmek paylaşmaktır. Sevdiğiyle sevdiğini paylaşmaktır. Sevdiğiyle kalbini bölüşmektir sevmek. Ki tek kalp olunsun. Sevgide son yoktur. Sevgiler hiçbir zaman son bulmazlar. Biten sevgiler yoktur, bitmiş gibi görünen sevgiler vardır. Vazgeçiş de yoktur sevgide. Yaşandıkça yaşatılır sevilen. Ama kimi zaman sevgili için kimi zamansa sevginin bir gereği olarak saklanır bu aşklar. Vazgeçiş yoktur, vazgeçmiş gibi görünmek vardır o yüzden. Sevmekte istemek yoktur. Sevgilinin olduğu yerde son bulur istekler. Bir şey varsa istediğin bu senin için değil, sevgili için istediğindir. Ondan O'nun adına istersin. O'nu daha sonsuz sevebilmek için istersin. Sevme özgürlüğünü istersin, kabul edilmesini istersin. İstersin ama bir gün gelir bu istekler de son bulur. Kendinden istersin artık. Sevgiliyi daha çok sevmek istersin kendinden. Sonsuz kılmak istersin. Bu yolda sevgili olur mu, olmaz mı bunu sevgilinin isteği belirler. Sevmek sevgiliyi istememeyi öğrenmektir. Sevmek sevgiliyi sevgili olmadan sevmektir. Sevmek; sevmek istemektir. Sevmek, beklememektir. Beklentilerin son bulduğu bir duraktır o. Öyle ki tüm gerçekler, tüm dünya silinir gider. Ne O'ndan anlaşılmayı beklersin, ne onu anlamayı. Ne onun gelmesini beklersin, ne onun Leyla, Mecnun olmasını. Beklediğin bir şey yoktur sevmeyi becermek dışında. Sevmek, gücenmemektir. Sevmek sevgililerin hiçbir sözüne üzülmemeyi öğrenmek demektir. Sevgilinin ölüm hançerine bile hayır dememektir sevmek. Onun vuruşuna, onun tokadına alınmamaktır, sevgiliden gelen her hareketi ve her sözü kabullenmektir. İhanetlere, hainliklere bile üzülmemektir. Sevgiliden gelen öl emrine bile ölürüm diyebilmektir. Kendi elleriyle kalbini bir bıçak ucuna koymaktır sevmek. Sevmek ölmektir. Sevmek, ölmesini bilmektir. Sevgili için yaşamaktır. Onun eli, kolu, gözü, kalbi olmaktır. Ama artık onun bir şeyi olunmadığı bir zaman ölmesini bilmektir! Sevmek, vermektir. Sevmek sevdiği için almasını bilmektir. Almamaya yemin ederek vermektir. Ama almalarda kurtaracaksa sevgiliyi almasını bilmektir sevmek! Sevmek, tükenmektir. Sevmekten ölürken tekrar var olmaktır o sevgiden. Sevmek sevgilinin gel deyişine hayır demektir. Sevgilinin aşkıyla boğuşurken, yüzerken o aşk denizinde sevgilinin uzanan eline hayır demektir. Sevgilinin bakan gözüne bakmamaktır sevmek. Ağlayan gözlere şefkat ve tebessümle yanıt verebilmektir. Sevmek, sevgili olmaktır. Sevgilinin yüzündeki gülücük olmaktır. Onu yaşama döndürecek bir damla su olmaktır. Sevmek sevgilinin limanı olmaktır. Sevmek sevdiğinin canı olmaktır. Onun ölümü isteyebileceği canı olmaktır. Sevmek yangın olmaktır. Yanmaktır, kor olmaktır. Dağ olmaktır, evren olmaktır. Her şey olmaktır, hiç olmaktır. Alev olup girmektir gönüllere. Sevmek yürümektir gönüllerde. Sevmek güvenmektir. Sevmek onaylanmaktır. Sevmek sevgiliye bir nefes gibi, bir ses gibi yakın olmaktır. Sevmek çok ötelerde olsa bile yaşamak ve yakın olmaktır sevgiliye. Yakınlılıktır, doğallıktır, özdenliktir sevmek. Yalansızlık, içtenlilik, ölümsüzlülüktür sevmek. İlk insanın, Havva'nın Adem'in saflığını ve temizliğini, çocuk masumluğunu taşımaktır sevmek. Gözyaşı olmaktır, yağan yağmur olmaktır. Bir sonbahar mevsiminin sarı yaprağı gibi yalnız olmaktır sevmek. Sevgilisizken sevgiliyi sevmektir. Sevmek üşümektir. Sevgilinin yokluğuna üşümektir. Sevgiliyle her şeyi göze almaktır sevmek. Ki sevgilinin olduğu cehenneme yürümektir. Sevgilinin olmadığı Cennete de gitmemektir sevmek. Sevmek, sevgiliyi cennet etmektir. Sevmek bir olmaktır. Sevmek yaşamaktır. Ve sevmek inanmaktır. Sevmek bir başkasının hayatını yaşamaktır. Sevmek sevmesini hak etmektir. Sevmek sevgilinin baktığı yerde, sustuğu yerde olmaktır. Sevmek sevgilisiz geçen gecelerin sabahına varmaktır. S Sevmek saz benizli sabahlarda yaşamaktır sevgiliyi. Sevmek sevmesini bilmektir. Sevmek ölmesini bilmektir. Sevmek SEVMEK olmaktır. AŞK olmaktır. Aşk bir kere sevmektir. Sevmek aşkın kendisi olmaktır. Ölümü Özlemeyen Aşkı Anlayamaz.. umarım şimdi daha iyi anlarsın beni .... |
Adı Efkar Olsun...
Sensiz geçen kaçıncı yalnızlık
Kaçıncı yalnız bakışım yıldızlara Gittin gideli güneş hâlâ karanlık Hayatım gebe kalmış acılara Ağlarım gözlerimi kapatınca Ne olur bitsin bu ızdırabım Canımda can kalmadı cancağızım... |
Adımla Nasıl Berabersem...
hacet yok hatırlatmasına seni hatıraların
bir dakika bile çıkmıyorsun aklımdan koşar gibi yürüyüşün karanlıkta bir ışık gibi aydınlık gülüşün hacet yok hatırlatmasına seni hatıraların uzak uzak yıldızlarla çevrilmiş kainatın karanlık boşluklarında akıp giderken zaman adımla nasıl berabersem öylece beraberiz seninle her saat seninle her dakika seninle her saniye gönlümüz mutluluğa inanmış olmanın gururuyla rahat koltuğumuzun altında birer dinamit gibi kellemiz ve sonra her zaman her ölümlüye aynı şartlar altında kısmet olmıyan gerçekleri görmenin aydınlığı alınlarımızda hacet yok hatırlatmasına seni hatıraların sen bana kalbim kadar elim kadar yakınsın |
Ey Firak-i Leb-i Canan Ciğerim Hun Ettin...
ey firak-i leb-i canan ciğerim hun ettin
çehre-i zerdimi hun-ab ile gul-gun ettin ciğerim kanını gözyaşına döktün ey dil vara vara anı Kulzüm bunu Ceyhun ettin nice hüsn ile seni Leyla@ya nispet kılayım bilmedin kadrimi terk-i ben-i mecnun ettin ahd kıldın ki cefa kesmeyesin aşıktan aşık-ı vade-i ihsan ile memnun ettin cüra cüra mey içip zib-i cemal artırdın zerre zerre gözümün nurunu efzun ettin ey fuzuli akıdıp seyl-i sirişk ağlayalı aşk ehline figan etmeği kanun ettin |
Beklemek...
Birini birine götüren bu tren,
Birini birine getiren bu tren, Birinden birini almış ayırmıştır, Çekip koparmıştır birini birinden. Ben hangisi oldum, ilkin trene sordum, Sana, ona ve bir de kendime sordum. Gündüzün gecede okunduğu anda Ben kimse gelmesin diye bekliyordum. |
Son Yusuf Masalı..
Bir yusuf masalıydı yalnızlığın
Camlar ardında tükenirken geceler Kaleminde can bulurdu son heceler Bir yusuf masalıydı yalnızlığın Sen sessizlikte sessizlik sende büyüdü Kuşatılmışlığın ortasındaydı yüzün Ne buldu ki senden geriye hüzün Sen sessizlikte sessizlik sende büyüdü Seni değil gömleğini yedi kurtlar Sen kuyularda değil kuyular sendeydi Yusuf***8217;un en derin kuyuları içindeydi Seni değil gömleğini yedi kurtlar Bir yusuf masalıydı yalnızlığın Camlar ardında tükenirken geceler Kaleminde can bulurdu son heceler Bir yusuf masalıydı yalnızlığın |
| Bütün Zaman Ayarları WEZ +2 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 05:48 . |
Powered by MJTurkiye
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
Powered by Herkonu team